Menyang kontèn

Jepang

Besut pranala
Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Jepang
  • 日本
  • Nippon utawa Nihon
Centered deep red circle on a white rectangle[1]
Gendéra
Golden circle subdivided by golden wedges with rounded outer edges and thin black outlines
Lambang Kekaisaran
Gunagita: Kimigayo "君が代"
"Pamrentahan Ingkang Mulya Kaisar"[2][3]
Lambang Papréntahan Jepang
Meterai Kantor Perdana Menteri dan Papréntahan Jepang
五七桐
Go-Shichi no Kiri
Proyeksi Asia dengan Area Jepang berwarna hijau
Wilayah sing dikuasai Jepang ditampilake ing warna ijo – Area sing diklaim ditampilake ing warna ijo padhang
Dunungpenering Jepang
Kuthagara
lan Kutha paling gedhé
Tokyo[4]
35°41′N 139°46′E / 35.683°N 139.767°E / 35.683; 139.767
JawatbasaOra ono[note 1]
Basa nasionalJepang
Budayawangsa
(2011)[6]
Agama
(2000)[7]
PapréntahanNegara kesatuan ingkang berbentuk monarki parlementer
• Kaisar
Naruhito
Fumihito
Shinzō Abe
Tarō Asō
Tadamori Oshima
Chuichi Date
Naoto Ōtani
PaukumkaryanDiet Nasional
• Ucagreha
参議院
Sangi-in
• Nicagreha
衆議院
Shūgi-in
Pambentukan
11 Februari 660 SM[8]
29 November 1890
3 Mei 1947
28 April 1952
Pijembar
• Gunggung
377,973 km2 (145,936 sq mi)[9] (61)
• Banyu (%)
3,55
Population
• Cacahjiwa Oktober 2018
126.440.000[10] (10)
• Ketebdunung
334/km2 (865.1/sq mi) (41)
GKK  (ITK)Pikira-kira 2018
• Gunggung
$5.632 triliun[11] (4)
• Saben wong
$44,550[11] (27)
GKK  (angka)Pikira-kira 2018
• Gunggung
$5.071 triliun[11] (3)
• Saben wong
$40,106[11] (20)
Gini (2011)37.9[12]
tengah · 76
IPM (2017)Increase 0.909[13]
dhuwur banget · 19
ArtacihnaYen (¥) / En 円 (JPY)
Laladan wektuUTC+9 (JST)
Rupa titimangsa
  • yyyy-mm-dd
  • yyyy年m月d日
  • Era yy年m月d日 (CE−1988)
Nyetir ingkiwa
Kodhé bèl+81
Sandi ISO 3166JP
TLD internèt.jp
Situs wèb
www.japan.go.jp
  1. ↑ Parlemen Jepang durung secara resmi nggawe undang-undang sing negesake manawa Basa Jepang minangka basa resmi negara kasebut.[5]
Jepang
Jepang
Nama Jepang
Kanji: 日本国
Hiragana: にっぽんこく
にほんこく
Katakana: ニッポンコク
ニホンコク
Kyujitai: 日本國

Jepang (basa Jepang: 日本 Nippon/NihonNgenani wuni iki rungokna (pitulung·info), teges kang barès: "asal-usuling srengéngé") yaiku Nagara ing Asia Wétan sing papané ing siji ranté kapuloan bawana Asia ing pojok kulon Samodra Pasifik. Ing sisih wetan Sagara Jepang, lan tetanggan karo Républik Rakyat Cina, Korea, lan Ruslan. Pulo sisih paling lor ana ing Sagara Okhotsk, lan wilayah paling kidul minangka klompok pulo cilik ana ing Sagara China Wétan, ing sisih kidul Okinawa, sing cedhak karo Taiwan.

Jepang kapérang saka 6.852 pulo[14] kang ndadekaken Jepang kalebu nagara kapuloan. Pulo-pulo utama saka lor menyang kidul yaiku Hokkaido, Honshu (pulo gedhé dhéwé), Shikoku, lan Kyushu. Gunggung 97 % wewengkon dharatan Jepang ana ing patang pulo gedhé iki. Sapérangan gedhé pulo ing Jepang wujud pagunungan, lan sapérangan liyané wujud gunung kang ngandhut geni. Gunung paling dhuwur ing Jepang yaiku Gunung Fuji. Jepang duwe 128 yuta wong, lan dadi negara paling katah pedununge nomer 10 ing saindenging jagad. Tokyo minangka kutha krajan de facto Jepang, lan uga dadi prefektur piyambak. Tokyo Raya minangka jeneng wilayah kutha Tokyo lan sawetara kutha ing prefektur sekitarnya. Minangka wilayah metropolitan paling gedhe ing donya, Wilayah Tokyo Raya duwe pedunung luwih saka 30 yuta wong.

Miturut mitologi tradisional, Jepang didegake dening Kaisar Jimmu ing abad kaping-7 SM. Kaisar Jimmu miwiti rantai monarki Jepang sing nganti saiki durung rusak. Nanging, sajrone sejarah, kekuwatan paprentahan ana ing tangan para anggota kraton, shogun, militer, lan saiki ing tangan Nayakotama. Miturut Konstitusi Jepang taun 1947, Jepang minangka negara monarki konstitusional kapimpin dening Kaisar Jepang lan Parlemen Jepang.

Minangka negara maju ing perekonomian,[15] Jepang duwe produk domestik bruto paling gedhe nomer loro sawise Amerika Serikat. Jepang uga anggota saka PBB, G8, OECD, lan APEC. Jepang uga duwe kekuwatan militer sing cukup lengkap karo sistem pertahanan modern kaya ta sistem kombat AEGIS lan armada perusak. Ing perdagangan luar negeri, Jepang dadi negara eksporter nomer 4 lan negara importer nomer 6 paling gedhe ing saindenging jagad. Minangka negara maju, masarakat Jepang duwe standar urip sing dhuwur (rangking nomer 8 ing Indeks Pembangunan Manungsa) lan harapan urip paling dhuwur ing donya miturut prakiraan PBB.[16] Ing bidang teknologi, Jepang uga maju ing bidang telekomunikasi, mesin lan robot.

Etimologi

[besut | besut sumber]

Jepang diarani Nippon utawa Nihon ing basa Jepang. Kaloro tembung mau ditulis nganggo kanji sing padha, yaiku 日本 (teges kang barès: asal-usuling srengéngé).[17] Sebutan Nippon asring digunakake ing urusan ingkang resmi, kalebu jeneng negara kasebut ing dhuwit Jepang, prangko, lan acara olahraga internasional. Istilah Nihon digunakake kanggo perkara sing ora resmi kaya ta pacelathon saben dinane.

Tembung Nippon lan Nihon ateges "negara/tanah srengéngé mletek." Jeneng iki disebutake ing korespondensi keakaisaran Jepang lan Dinasti Sui ing Cina, lan ngrujuk lokasi Jepang sing ana ing sisih wetan China daratan. Sadurunge Jepang duweni hubungan karo Cina, negara kasebut dikenal kanthi jeneng Yamato (大和).[18] Ing Cina sajrone jaman Tiga Bangsa, istilah kanggo Jepang yaiku negara Wa (倭).

Ing basa Cina dialek Shanghai sing minangka salah sawijining dialek Wu, aksara Tionghoa 日本 diwaca dadi Zeppen ([zəʔpən]). Ing dialek Wu, karakter 日 secara ora resmi diwaca dadi [niʔ] lan kanthi resmi diwaca dadi [zəʔ]. Ing dialek Wu Kidul, 日本 diwaca [niʔpən] ingkang padha karo jeneng ing basa Jepang.

Tembung Jepang ing basa Indonesia bisa uga asale saka basa Cina, luwih tepat dialek Cina Wu. Basa Melayu kuno uga nyebut negara iki yaiku Jepang (nanging ejaan basa Malaysia saiki: Jepun).[19] Tembung Jepang ing basa Melayu banjur digawa menyang Kulon dening pedagang Portugis, sing ngenal sebutan iki nalika ing Malaka ing abad kaping 16. Dhèwèké minangka sing pertama ngenalake jeneng ing basa Melayu iki menyang Eropa. Dokumen paling tuwa ing basa Inggris sing nyebutake Jepang yaiku surat ing taun 1565, ingkang wonten tembung Giapan katulis.[20][21]

Sajarah

[besut | besut sumber]

Prasajarah

[besut | besut sumber]

Miturut penilitian arkéologi nuduhake manawa Jepang didunungi manungsa wiwitan paling ora 600.000 taun kepungkur, sajrone jaman Palaeolitikum andhap. Sawise pirang-pirang jaman ès sing kedadeyan pirang-pirang yuto taun kepungkur, Jepang gegandhengan karo daratan asia kaping pirang-pirang nganggo jembatan dharatan (karo Sakhalin ing sisih lor, lan bisa uga Kyushu ing sisih kidul), saéngga bisa gawe pindhah manungsa, kewan lan tanduran menyang kapuloan Jepang saka wilayah sing saiki dadi Républik Rakyat Cina lan Koréa. Ing sajrone jaman Paleolitik Jepang ngasilake alat watu sing wus dipoles pisanan ing jagad, udakara 30.000 SM.

Kanthi pungkasane jaman es lan tekane periode sing luwih anget, budaya Jomon muncul udakara 11.000 SM, sing ditondoi kanthi gaya urip pamburu lan pangumpul semi-sedhenter Mesolitik tekan Neolitik lan nggawe krajinan tembikar paling awal ing donya. Diperkirake wong Jomon yaiku leluhur saka wong Proto-Jepang lan wong Ainu saiki.

Wiwitane jaman Yayoi udakara taun 300 SM lan menehi tandha teknologi-teknologi anyar kaya ta budidaya pari ing sawah lan teknik nggawe alat saka wesi lan prunggu sing digawa para migran saka tanah Cina utawa Korea.

Ing sejarah cina, wong Jepang pisanan disebutake ing naskah sejarah klasik, Buku Han, ingkang ditulis ing taun 111.[22] Sawise jaman Yayoi diarani periode Kofun sekitar taun 250, sing ditandhani karo ngadheke negara-negara militer sing kuwat. Miturut Cathetan Sejarah Telung Negara, negara sing paling sukses ing kepuloan Jepang nalika semana yaiku Yamataikoku.

Jaman klasik

[besut | besut sumber]

Babagan Sejarah Jepang ninggali dokumen tertulis wiwit abad kaping 5 lan 6 Masehi, nalika sistem nulis Cina, agama Buda, lan budaya Tiongkok liyane digawa menyang Jepang saka Kerajaan Baekje ing Ujung Koréa.

Perkembangan Sabanjure babagan agama Buda ing Jepang lan seni patung akeh dipengaruhi dening agama Buda Tionghoa.[23] Sanajan wiwitane tekane agama Buda ditentang dening para panguwasa sing nganut agama Shinto, kalangan pamarentah pungkasane mbantu promosi agama Buda ing Jepang, lan saiki wus dadi agama ingkang populer ing Jepang wiwit jaman Asuka.[24]

Miturut perintah Reformasi Taika ing taun 645, Jepang nyusun sistem papréntahan kanthi nuladha Cina. Hal iki mbukak dalan kanggo filsafat Konfusianisme Cina kangge dadi dominan ing Jepang nganti abad kaping 19.

Periodhe Nara ing abad kaping 8 ditandhani negara Jepang kanthi kekuwatan terpusat. Kutha krajan lan istana kekaisaran ana ing Heijo-kyo (saiki Nara). Ing sajrone jaman Nara, Jepang terus nggunakake praktik administrasi pamrentah saka China. Salah sawijining prestasi sastra Jepang sing paling gedhe sajrone periode Nara yaiku ngrampungake buku sejarah Jepang sing diarani Kojiki (712) lan Nihon Shoki (720).[25]

Ing taun 784, Kaisar Kammu mindhah kutha krajan menyang Nagaoka-kyō, lan tetep ana ing kana mung 10 taun. Sawise iku, kutha krajan dipindhah maneh menyang Heian-kyō (saiki Kyoto). Relokasi kutha krajan menyang Heian-kyō diwiwiti saka jaman Heian, yaiku jaman keemasan budaya klasik pribumi Jepang, utamane ing bidang seni, puisi lan sastra Jepang. Hikayat Genji gaweane Murasaki Shikibu lan lirik lagu kebangsaan Jepang Kimigayo diwiwiti saka jaman Heian iki.[26]

Jaman pertengahan

[besut | besut sumber]

Jaman abad pertengahan ing Jepang yaiku jaman feodalisme sing ditandhani karo parebutan kakuasaan antar klompok panguwasa sing kalebu saka ksatriya sing diarani samurai. Ing taun 1185, sawise ngancurake klan Taira sing dadi klan saingane klan Minamoto, Minamoto no Yoritomo diangkat dadi shogun, lan nggawe dhèwèké dadi pamimpin militer sing mbagi kakuasaan karo Kaisar. Papréntahan militer sing digawe dening Minamoto no Yoritomo diarani Kashogunan Kamakura amarga pusat papréntahan ana ing Kamakura (sisih kidul Yokohama saiki). Sawise sedane Yoritomo, klan Hōjō nulungi kashogunan dadi shikken, yaiku sajinis patih kanggo para shogun. Kashogunan Kamakura bisa nahan serangan Mongol saka wilayah Cina sing dikuasai Mongol ing taun 1274 lan 1281. Sanajan stabil ing politik, kashogunan Kamakura akhire digulingake dening Kaisar Go-Daigo, sing mulihake kakuasaan ing tangan kaisar. Kaisar Go-Daigo akhire digulingke dening Ashikaga Takauji ing taun 1336.[27] Kashogunan Ashikaga gagal nyegah kekuwatan para panguwasa militer lan tuan tanah feodal (daimyo) lan perang sipil pecah ing taun 1467 (Perang Ōnin) sing miwiti abad sing ditandhani karo perang-perang faksi sing diarani negara-negara saling perang utawa jaman Sengoku.[28]

Ing abad kaping 16, pedagang lan misionaris Sarekat Yesuit saka Portugal teka kaping pisanan ing Jepang, lan miwiti pertukaran perdagangan lan budaya ingkang aktif antarane Jepang lan Donya Kulon (Dagang karo Nanban). Wong Jepang ngarani wong asing saka Kulon minangka namban sing tegese barbar saka sisih kidul.

Oda Nobunaga ngalahake daimyo-daimyo saingane kanthi nggunakake teknologi lan sanjata api Eropa. Nobunaga meh sukses nyawijikake Jepang sadurunge tiwas ing Kejadian Honnōji 1582. Toyotomi Hideyoshi nggenteni Nobunaga, lan ndhaptarke dèwèké minangka penyawiji Jepang ing taun 1590. Toyotomi Hidesyoshi nyoba nguwasani wliayah Korea, lan kaping pindho nginvasi menyang Koréa, nanging kabeh gagal sawise kalah ing partempuran ngelawan tentara Korea sing dibantu karo kekuwatan Wangsa Ming. Sawise Hideyoshi sedha, pasukan Hideyoshi ditarik mundur saka Semenanjung Korea ing taun 1598.[29]

Sawise sedane Hideyoshi, putrane Hideyoshi, Toyotomi Hideyori, entuk kekuwasaane bapake. Tokugawa Ieyasu njupuk kauntungan saka jabatane minangka adipati kanggo Hideyori kanggo golek dhukungan politik lan militer saka daimyo liyane. Sawise ngalahake klan-klan pandukung Hideyori ing Peperangan Sekigahara ing taun 1600, Ieyasu diangkat dadi shogun ing taun 1603. Papréntahan militer Ieyasu sing didegake ing Edo (saiki Tokyo) diarani Kashogunan Tokugawa. Keshogunan Tokugawa curiga karo kegiatan misionaris Katulik, lan nglarang kabeh kontak karo wong Eropa. Hubungan perdagangan diwatesi mung karo pedagang Walanda ing Pulo Dejima, Nagasaki. Pamrentah Tokugawa uga ngetrapake macem-macem kabijakan kaya ta undang-undang buke shohatto kanggo ngontrol daimyo ing wilayah kasebut. Ing taun 1639, Kashogunan Tokugawa miwiti kabijakan sakoku ("negara tertutup") ingkang lumaku rong setengah abad sing diarani jaman Édo. Sanajan ngalami periode isolasi, wong Jepang tetep sinau ilmu-ilmu saka Donya Kulon. Ing Jepang, ilmu saka buku-buku Kulon diarani rangaku (ilmu Walanda) amarga saka kontak Jepang karo enklave Walanda ing Dejima, Nagasaki. Sajrone periode Edo, masarakat Jepang uga miwiti pasinaon bab Jepang, lan diarani "studi nasional" bab Jepang minangka kokugaku.[30]

Jaman Modern

[besut | besut sumber]

Ing tanggal 31 Maret 1854, tekane Komodor Matthew Perry lan "Kapal Ireng" Angkatan Laut Amerika Serikat meksa Jepang supaya mbukak diri marang donya Kulon liwat Perjanjian Kanagawa. Kesepakatan sabanjure karo negara-negara Kulon sajrone jaman Bakumatsu nggawe Jepang dadi krisis ekonomi lan politik. Samurai nganggep Keshogunan Tokugawa ringkih, lan nindakake pambrontakan nganti Perang Boshin pecah ing taun 1867-1868. Sawise Keshogunan Tokugawa digulingake, kekuasaan banjur dibalekakke menyang tangan kaisar (Restorasi Meiji) lan sistem domain dihapus. Sajrone Restorasi Meiji, Jepang nggunakake sistem politik, hukum, lan militer saka Donya Kulon. Kabinet Jepang ngatur Dewan Penasihat Kekaisaran, nyusun Konstitusi Meiji, lan nggawe Parlemen Kekaisaran. Restorasi Meiji ndadekake Kekaisaran Jepang dadi negara industri modern lan sekaligus dadi kekuwatan militer dunia sing nyebabake konflik militer nalika nyoba ngembangake pengaruh wilayah ing Asia. Sawise ngalahake Cina ing Perang Cina-Jepang lan Ruslan ing Perang Ruslan-Jepang, Jepang nguwasani Taiwan, setengah saka Sakhalin, lan Koréa.[31]

Ing wiwitan abad kaping 20, Jepang ngalami "demokrasi Taisho" sing dibayang-bayangi karo tuwuhing ekspansionisme lan militerisme Jepang. Sajrone Perang Donya I, Jepang ana ing pihak Sekutu sing menang, saengga Jepang isa nggedhekake pengaruh lan wilayah kekuasaan. Jepang nglajengake politik ekspansionis kanthi ngrebut Manchuria ing taun 1931. Rong taun sabanjure, Jepang ninggalake Liga Bangsa-Bangsa sawise dikutuk internasional amarga penjajahan Manchuria. Ing taun 1936, Jepang lumebu Pakta Anti-Komintern karo Jerman Nazi, lan gabung karo Jerman lan Italia kanggo mbentuk Blok Poros ing taun 1941.[32]

Ing taun 1937, invasi Jepang ing Manchuria nyebabake Perang Cina-Jepang kaping pindho (1937-1945) sing nyebabake Jepang dikenake embargo minyak dening Amérika Sarékat.[33] Tanggal 7 Desember 1941, Jepang nyerang markas Angkatan Laut Amerika Serikat ing Pearl Harbor, lan ngumumake perang karo Amerika Serikat, Inggris, lan Walanda. Serangan Pearl Harbor narik AS menyang Perang Donya II. Sawise kampanye militer dawa ing Samodra Pasifik, Jepang kelangan wilayah sing diduweni nalika wiwitan perang. Amerika Serikat nindakake pamboman strategis menyang Tokyo, Osaka lan kutha-kutha utama liyane. Sawise AS ngeculake bom atom ing Hiroshima lan Nagasaki, Jepang pungkasane nyerah tanpa sarat karo Sekutu ing tanggal 15 Agustus 1945 (Dina Kamenangan kalawan Jepang).[34]

Perang kasebut nyebabake kasengsaran gawe masarakat Jepang lan masarakat ing wilayah jajahan Jepang. Mayuta-yuta wong sedha ing negara-negara Asia sing dikuasai Jepang kanthi slogan Kemakmuran Bareng Asia. Meh kabeh industri lan infrastruktur ing Jepang rusak amarga perang. Sekutu nindakake repatriasi etnis Jepang gedhe-gedhean saka negara-negara Asia sing dikuwasani Jepang.[35] Pengadilan Militer Internasional kanggo Timur Jauh sing digawe Sekutu ing tanggal 3 Mei 1946, dipungkasi kanthi ukuman gawe sawetara pimpinan Jepang sing terbukti salah nindakake Kadurjanan perang.

Ing taun 1947, Jepang nggunakake Konstitusi Jepang sing anyar. Adhedhasar konstitusi anyar, Jepang ditunjuk minangka negara sing nganut faham pasifisme lan prioritasake praktik demokrasi liberal. Pendudukan AS ing Jepang resmi dipungkasi ing taun 1952 kanthi ditandatanganine Prajanjian San Francisco.[36] Sanajan mangkono, pasukan AS isih njaga basis-basis penting ing Jepang, utamane ing Okinawa. PBB resmi nampa Jepang dadi anggota ing taun 1956.

Sawise Perang Donya II, Jepang ngalami pertumbuhan ekonomi sing cepet, lan Jepang dadi kekuatan ekonomi paling gedhe nomer loro ing donya, kanthi rata-rata pertumbuhan prodhuk dhomèstik bruto 10% per taun suwene patang dekade. Pertumbuhan ekonomi Jepang sing cepet dipungkasi ing wiwitan taun 1990an sawise tibane ekonomi gelembung.[37]

Geografi

[besut | besut sumber]
Poto Kapuloan Jepang dijupuk saka satelit.

Jepang dumunung ing 30°LU-47°LU lan 128°BT-146°BT, dene geografise Jepang ing antarane Asia lan Samodra Pasifik. Wates wewengkone Jepang ing sisih elor-kulone yaiku Supitan Korea, ing sisih lor Sagara Okhtosk, ing sisih wetan Samudera Pasifik, lan ing sisih kidule Sagara Cina Kidul lan Laut Filipina.Jepang kapérang saka 6.852 pulo ing pesisir Pasifik Asia. Udakara luwih saka 3.000 km (1.900 mil) saka wétan-kidul mangulon saka Sagara Okhotsk nganti Sagara China Wétan.[38][39] Lima pulo utama wiwit saka sisih lor tekan kidul, yaiku Hokkaido, Honshu (pulo paling gedhé dhéwé), Shikoku, Kyushu lan Okinawa.[40] Kapuloan Ryukyu, kalebu Okinawa, yaiku ranté kauploan ing sisih kidul Kyushu. Kapuloan Nanpō ana ing sisih kidul lan wétan saka pulau-pulau utama Jepang. Bareng, dhèwèké asring dikenal minangka Kapuloan Jepang.[41] Ing taun 2019, wilayah Jepang gedhene udakara 377.975.24 km2 (145.937.06 sq mi).[9] Jepang duwe garis pantai paling dawa nomer enem ing saindenging jagad (29.751 km (18.486 mi)). Amarga akeh pulau sing jarake adoh banget, Jepang duwe Zona Ekonomi Eksklusif paling gedhe nomer wolu ing jagad iki sing ndunungi 4.470.000 km2 (1.730.000 sq mi).[42]

Udakara 73 persen Jepang iseh alas-alasan, pegunungan lan ora cocog kanggo panggunaan pertanian, industri utawa perumahan.[6][43] Akibate, zona sing bisa dihuni, utamane ing wilayah pesisir, duwe kepadatan penduduk sing akeh banget. Jepang yaiku salah sawijining negara sing paling padhet ing donya.[44][45] Kira-kira 0,5% saka total wilayah Jepang direklamasi (umetatechi). Proyek ing pungkasan abad kaping 20 lan awal abad kaping 21 kalebu pulo-pulo buatan kaya ta Bandara Internasional Chubu Centrair ing Teluk Ise, Bandara Internasional Kansai ing tengah Teluk Osaka, Surga Laut Yokohama Hakkeijima lan Kutha Marina Wakayama.[46]

Jepang rawan Lindhu, tsunami lan gunung geni amarga Jepang ana ing sadawane Cincin Geni Pasifik.[47] Jepang dadi negara sing nduwe risiko bencana alam paling dhuwur nomer 15 ing sadonya sing diukur ing Indeks Risiko Sedunia 2013.[48] Jepang nduwe 111 gunung geni aktif.[49] Lindhu gedhe, asring nyebabake tsunami, kedadeyan kaping pirang-pirang ing saben abad.[50] Lindhu Tokyo ing taun 1923 niwaske luwih saka 140.000 wong.[51] Lindhu gedhe paling anyar yaiku Lindhu Gedhe Hanshin 1995 lan Lindhu Tōhoku 2011, sing nyebabake tsunami gedhe.[52]

Iklim

[besut | besut sumber]

Iklim Jepang akehe duweni iklim sedheng nanging beda-beda gumantung wilyahe saka lor nganti kidul. Wilayah paling lor, Hokkaido, duwe iklim bawana lembab, mongso adhem seng adem lan dawa sarta musim panas seng anget nganti sejuk. Curah udan ora deres banget, nanging pulo kasebut biasane nggawe tumpukan salju seng jero ing musim adhem.[53] Ing wilayah Laut Jepang ing pesisir kulon Honshu, angin musim adhem Lor-kulon nggawa salju gedhe nalika ing musim adhem. Ing mangsa panas, wilayah kasebut kadang ngalami suhu sing panas banget amarga foehn.[54] Dataran tinggi tengah duwe iklim bawana lembab sing khas ing pedalaman, seng duweni beda gedhe antarane suhu ing musim panas lan musim adhem. Pegunungan ing wilayah Chūgoku lan Shikoku nglindungi Sagara Pedalaman Seto saka angin mangsan, saengga nggawa cuaca sejuk ing sajrone taun.[53] Pesisir Pasifik nduwe iklim subtropis lembab saengga ngalami musim salju sing luwih sejuk kanthi salju seng kadang midun lan musim panas sing panas lan lembab amarga angin mangsan saka kidul-wétan. Pulo Ryukyu lan Nanpō duwe iklim subtropis, kanthi musim adhem sing luwih anget lan mangsa panas sing panas banget. Curah udan deres banget, luwih-luwih nalika musim rendheng.[53]

Suhu rata-rata mangsa adhem ing Jepang yaiku 5.1 °C (41.2 °F) lan suhu rata-rata mangsa panas yaiku 25.2 °C (77.4 °F).[55] Suhu paling dhuwur sing pernah diukur ing Jepang yaiku 41.1 °C (106.0 °F), kacathet tanggal 23 Juli 2018.[56] Mangsa udan diwiwiti ing wiwitan Mei ing Okinawa, lan pindhah menyang sisih Lor nganti tekan Hokkaido ing pungkasan Juli. Ing pungkasan mangsa panas lan wiwitan mangsa gugur, topan asring nggawa udan deres.[55] Miturut Kementerian Lingkungan Hidup udan deres lan munggahe suhu nyebabake sawetara masalah ing industri pertanian lan ing papan liya.[57]

Keanekaragaman hayati

[besut | besut sumber]

Jepang duwe sangang wilayah alas ekologi sing nggambarake iklim lan geografi ing pulo kasebut. Kasedhiya wiwit alas subtropis lembab ing Pulo Ryūkyū lan Bonin, nganti alas campuran ing daerah iklim ing pulo-pulo utama, nganti alas konifer ing daerah mangsa adhem sing adhem, ing sisih lor.[58] Jepang duwe luwih saka 90.000 spesies satwa, kalebu bruwang coklat, monyet Jepang, asu rakun Jepang, tikus lapangan gedhe Jepang, lan salamander raksasa Jepang.[59] Jaringan taman nasional sing gedhe wis digawe kanggo nglindhungi wilayah flora lan fauna sing penting uga 37 situs lahan basah Ramsar.[60][61] Papat situs wis katulis ing Daftar Warisan Dunia UNESCO amarga nilai alam sing luar biasa.[62]

Lingkungan

[besut | besut sumber]

Ing periode pertumbuhan ekonomi sing cepet sawise Perang Donya II, kabijakan lingkungan disepeleke dening pamrentah lan perusahaan industri, asile, polusi lingkungan nyebar ing taun 1950an lan 1960an. Nanggepi saya gedhene kekhawatiran, pamrentah nggawe sawetara undang-undang perlindungan lingkungan ing taun 1970.[63] Krisis lenga ing taun 1973 uga ndorong panggunaan energi kanthi efisien amarga Jepang kekurangan sumber daya alam.[64]

Ing taun 2020, luwih saka 22 pembangkit listrik tenaga batu bara direncanakake dibangun ing Jepang, sawise mateni armada nuklir Jepang sawise bencana nuklir Fukushima 2011.[65] Jepang rangking nomer 20 ing Indeks Kinerja Lingkungan 2018, sing ngukur komitmen negara kanggo kelestarian lingkungan.[66] Jepang yaiku pengasil emisi karbon dioksida paling gedhe kaping lima ing donya.[57] Minangka tuan omah lan panandha tangan Protokol Kyoto 1997, Jepang duwe kewajiban kanggo nyuda emisi karbon dioksida lan njupuk langkah-langkah liyane kanggo ngatasi perubahan iklim.[67] Ing taun 2020 pamrentah Jepang ngumumake target netralitas karbon ing taun 2050.[68] Masalah lingkungan saiki kalebu polusi udara kutha (NOx, partikulat ingkang tersuspensi, lan racun), manajemen limbah, eutrofikasi banyu, konservasi alam, perubahan iklim, manajemen bajan kimia lan kerja sama internasional kanggo konservasi.[69]

Politik

[besut | besut sumber]

Jepang yaiku negara kesatuan lan monarki konstitusional sing kekuwatane Kaisar mung diwatesi dadi peran seremonial.[70] Kekuwatan eksekutif dicekel dening Nayakotama Jepang lan Kabinet, sing kedaulatane dicekel dening masarakat Jepang.[71] Naruhito yaiku Kaisar Jepang saiki sing munggah Tahta Krisan ing taun 2019, sawise nggenteni bapake Akihito.[70]

Badan legislatif Jepang yaiku Diet Nasional, ingkang kabentuk parlemen rong kamar.[70] Badan iki kalebu Dewan Paheman Asor kanthi cacahe 465 kursi, dipilih kanthi pemilihan umum saben patang taun utawa dibubarake, lan Dewan Paheman Luhur ingkang cacahe uga 245 kursi, sing anggota sing dipilih saben nem taun pisan.[72] Ana hak pilih kanggo wong diwasa luwih saka 18 taun,[73] kanthi pamungutan suoro rahasia kanggo kabeh kantor sing dipilih.[71] Nayakotama minangka kepala pamrentah duwe kekuwatan kanggo milih lan nolak Menteri Negara, lan dhèwèké ditunjuk dening kaisar sawise dipilih saka anggota Diet.[72] Yoshihide Suga yaiku nayakotama Jepang saiki ingkang kapilih ing pemilihan nayakotama Jepang taun 2020.[74]

Secara historis politik jepang dipengaruhi karo hukum Tiongkok, sistem hukum Jepang berkembang sacara mandiri ing sajrone periode Edo liwat teks kaya Kujikata Osadamegaki.[75] Nanging, wiwit pungkasan abad kaping 19, sistem hukum biasane adhedhasar saka hukum perdata Eropa, utamane Jerman. Ing taun 1896, Jepang nggawe hukum perdata adhedhasar Bürgerliches Gesetzbuch Jerman, sing tetep berlaku lan dimodifikasi sawise Perang Donya II.[76] Konstitusi Jepang, sing diadopsi ing taun 1947, yaiku konstitusi paling tuwa sing durung diowahi nganti saiki ing donya.[77] Hukum Perundhang-undhang diwiwiti saka ing badhan legislatif, lan konstitusi negesake supaya kaisar ngumumake undang-undang sing disahake dening Diet tanpa menehi kekuwatan kanggo nglawan undang-undang. Badan utama hukum Jepang diarani Six Codes utawa Nem Hukum.[75] Sistem pengadilan Jepang dipérang dadi patang tingkat dhasar: Pengadilan Asor lan telung tingkat pengadilan andhap.[78]

Pembagean administratif

[besut | besut sumber]

Jepang dipérang dadi 47 prefektur, sing masing-masing diawasi karo gubernur lan legislatif sing dipilih.[70] Ing tabel ing ngisor iki, prefektur diklompokaké miturut wilayah:

Prefektur ing Jepang
     Hokkaido

1. Hokkaido

     Tōhoku

2. Aomori
3. Iwate
4. Miyagi
5. Akita
6. Yamagata
7. Fukushima

     Kantō

8. Ibaraki
9. Tochigi
10. Gunma
11. Saitama
12. Chiba
13. Tokyo
14. Kanagawa

     Chūbu

15. Niigata
16. Toyama
17. Ishikawa
18. Fukui
19. Yamanashi
20. Nagano
21. Gifu
22. Shizuoka
23. Aichi

     Kansai

24. Mie
25. Shiga
26. Kyoto
27. Osaka
28. Hyōgo
29. Nara
30. Wakayama

     Chūgoku

31. Tottori
32. Shimane
33. Okayama
34. Hiroshima
35. Yamaguchi

     Shikoku

36. Tokushima
37. Kagawa
38. Ehime
39. Kōchi

     Kyūshū

40. Fukuoka
41. Saga
42. Nagasaki
43. Kumamoto
44. Ōita
45. Miyazaki
46. Kagoshima
47. Okinawa

Hubungan luar negri

[besut | besut sumber]

Jepang dadi anggota PBB wiwit taun 1956, Jepang yaiku salah sawijining negara G4 sing pengin dadi anggota permanen ing Dhéwan Kaamanan PBB.[79] Jepang yaiku anggota saka G7, APEC, lan "ASEAN Plus Three", uga dadi peserta ing KTT Asia Wétan.[80] Jepang nandatangani pakta keamanan karo Australia ing wulan Maret 2007[81] lan karo India ing Oktober 2008.[82] Jepang dadi negara pendonor pambiyantu pembangunan nomer lima paling gedhe ing donya, kanthi nyumbang US$ 9,2 milyar ing taun 2014.[83] Ing 2017, Jepang duwe jaringan diplomatik kaping lima paling gedhe ing saindenging jagad.[84]

Jepang duwe hubungan ekonomi lan militer sing cedhak karo Amerika Serikat.[85] Amerika Serikat dadi pasar utama ekspor Jepang lan sumber impor Jepang, Amerika Serikat uga duwe komitmen kanggo mbela negara kasebut, kanthi nggawe basis militer ing Jepang.[85] Sawise Jepang kalah ing Perang Dunia II, Kapuloan Mariana Lor sing dikuasai Jepang dadi dikuasai Amerika Serikat.[86]

Hubungan Jepang karo Korea Selatan sacara historis ora kuwat amarga tindakane Jepang ing Korea nalika jaman kolonial Jepang, utamane babagan masalah Ianfu. Ing 2015, Jepang setuju kanggo ngrampungake perselisihan babagan Ianfu karo Korea Selatan kanthi menehi permintaan maaf lan mbayar dhuwit kanggo wanita sing isih urip.[87] Ing taun 1990an minat ing budaya Korea ing Jepang saya nambah, utamane ana ing babagan panganan, lelungan, lan Piala Donya.[88] Penyebaran Gelombang Korea ing wiwitan taun 2000an (diarani gelombang hanryu utawa kanryu ing Jepang) nyepetake tren iki, contone serial televisi Korea Winter Sonata.[88] Jepang dadi importir utama musik Korea (K-pop), televisi (K-drama), lan produk budaya liyane.[89][90]

Jepang duwe sawetara perselisihan wilayah karo tangga teparo. Jepang nglawan kontrol Ruslan ing Pulo Kuril Kidul, sing dikuwasani Uni Soviet ing taun 1945.[91] Nglawan kontrol Korea Kidul ing Liancourt Rocks sing diakoni Korea Kidul nanging ora ditampa amarga diklaim Jepang.[92] Jepang negesake hubungan sing ora apik karo China lan Taiwan babagan Kapuloan Senkaku lan status Okinotorishima.[93]

Militer

[besut | besut sumber]

Jepang dadi negara Asia nomer loro paling dhuwur ing Indeks Perdamaian Global.[94] Jepang dadi salah sawijining negara paling gedhe ing donya babagan anggaran militer.[95] Militer negara kasebut (Pasukan Bela Diri Jepang) diwatesi dening Pasal 9 Konstitusi Jepang, sing nolak hak Jepang kanggo ngumumake perang utawa nggunakake kekuwatan militer ing perselisihan internasional.[96] Militer dipimpin dening Menteri Pertahanan, lan utamane kalebu Angkatan Darat Bela Diri Jepang, Angkatan Laut Bela Diri Jepang, lan Angkatan Udara Beli Diri Jepang. Angkatan Laut Bela Diri Maritim dadi peserta rutin latihan maritim RIMPAC.[97] Penyebaran pasukan menyang Irak lan Afghanistan dadi panggunaan militer Jepang ing jaban jepang kaping pisanane wiwit Perang Dunia II.[98]

Pamrentah Jepang wis nggawe perubahan babagan kebijakan keamanan sing kalebu pembentukan Dewan Keamanan Nasional, adopsi Strategi Keamanan Nasional, lan pangembangan Pedoman Program Pertahanan Nasional.[99] Ing wulan Mei 2014, Nayakotama Shinzō Abe ujar manawa Jepang pengin ngeculake pasife sing wus dipertahanke wiwit pungkasan Perang Dunia II lan njupuk tanggung jawab seng luwih akeh kanggo keamanan regional.[100] Ketegangan anyar-anyar iki, utamane karo Korea Lor lan Cina, nyebabake debat babagan status JSDF lan hubungane karo masarakat Jepang.[101][102][103]

Penegak ukum domestik

[besut | besut sumber]

Keamanan domestik ing Jepang utamane diwenehake dening departemen kepolisi prefektur, ing sangisoré pengawasan Badan Polisi Nasional.[104] Minangka badan koordinator pusat kanggo Departemen Kepolisian Prefektur, Badan Kepolisian Nasional dikelola dening Komisi Keamanan Publik Nasional.[105] Tim Serangan Khusus kalebu unit taktis kontra terorisme tingkat nasional sing kerja sama karo Pasukan Anti Senjata Api tingkat teritorial lan Pasukan Pelawan Terorisme-NBC.[106] Kajaba iku, ana Panjaga Pantai Jepang sing njaga perairan teritorial jepang. Penjaga pesisir ngawasi sagara ing sekitaran Jepang lan nggunakake upaya pengawasan lan kontrole tumprap penyelundupan, tindak pidana lingkungan laut, perburuan, pembajakan, kapal mancing asing sing ora sah, lan imigrasi ilegal.[107]

Hukum Kontrol Senjata Api lan Pedhang ketat ngatur kepemilikan senjata, pedhang lan gaman liyane kanggo rakyat sipil.[108][109] Miturut Kantor PBB babagan Narkoba lan Kadurjanan, ing antarane negara-negara anggota PBB liyane, tingkat kedadeyan kriminal ganas kaya ta rajapati, penculikan, kekerasan seksual lan perampokan sithik banget ing Jepang.[110][111][112][113]

Ekonomi

[besut | besut sumber]

Ekonomi Jepang dadi ekonomi nasional nomer telu paling gedhe ing donya, sawise Amerika Serikat lan Cina, ing babagan PDB nominal,[114] lan dadi ekonomi nasional paling gedhe nomer papat ing donya, sawise Amerika Serikat, Cina lan India, ing babagan paritas daya tuku.[115] Ing taun 2019, utang negara Jepang kira-kira ana 230 persen saka produk domestik bruto tahunan, lan dadi sing paling gedhe saka negara liya.[116] Ing taun 2019, tenaga kerja Jepang ana kira-kira 67 yuta tenaga kerja.[72] Jepang duwe tingkat pengangguran sing sitik, udakara 2,4 persen.[72] Udakara 16 persen populasi Jepang ana ing sangisore garis kemiskinan ing taun 2017.[117]

Ekspor Jepang gunggunge 18,5% saka PDB ing taun 2018.[118] Ing taun 2019, pasar ekspor utama Jepang yaiku Amerika Serikat (19,8 persen) lan China (19,1 persen).[72] Ekspor utamane yaiku peralatan transportasi, kendaraan bermotor, produk besi lan baja, semikonduktor lan suku cadang.[6] Pasar impor utama Jepang ing taun 2019 yaiku Cina (23,5 persen), Amerika Serikat (11 persen), lan Australia (6,3 persen).[72] Impor utama Jepang yaiku mesin lan peralatan, bahan bakar fosil, bahan pangan, bahan kimia, lan bahan baku kanggo industri.[72]

Jepang dadi nomer 29 saka 190 negara ing indeks kegampangan nindhakake bisnis ing taun 2019.[119] Jepang uga duwe sektor koperasi sing gedhe, kanthi telu saka sepuluh koperasi paling gedhe ing saindenging jagad, kalebu koperasi konsumen paling gedhe lan koperasi pertanian paling gedhe ing donya.[120] Jepang duweni peringkat duwur ing babagan daya saing lan kebebasan ekonomi. Peringkat nomer enem ing Laporan Daya Saing Global kanggo 2015–2016.[121][122]

Pertanian lan perikanan

[besut | besut sumber]

Sektor pertanian Jepang nyumbang udakara 1,2% saka total PDB negara.[72] Mung 11,5% lahan Jepang sing cocok kanggo ditandur.[123] Amarga kurang lahan sing bisa ditanduri, sistem terasering digunakake kanggo pertanian ing wilayah cilik.[124] Negara iki ngasilake salah sawijining asil panen paling dhuwur ing saindenging jagad, kanthi tingkat swasembada pertanian udakara 50%.[125] Sektor pertanian cilik Jepang, uga disubsidi lan dilindhungi.[126] Ana kekuatiran babagan pertanian amarga para petani saya tuwa lan angel golek penerus.[127]

Jepang ana ing urutan kaping pitu ing jagad in babaan tonase iwak sing dicekel lan nangkep 3.167.610 metrik ton iwak ing 2016, mudhun saka rata-rata tahunan 4.000.000 ton sajrone dasawarsa sadurunge.[128] Jepang nduweni salah sawijining armada mancing paling gedhe ing saindenging jagad lan nyumbang meh 15% saka tangkapan global,[6] iki nyebabake kritik yen mancing ing Jepang nyebabake stok iwak kaya ta tuna dadi suda.[129] Jepang uga nuwuhake kontroversi kanthi ndhukung mancing komersial paus.[130]

Industri

[besut | besut sumber]

Jepang duwe kapasitas industri sing gedhe lan dadi omah kanggo sawetara "produsen kendaraan bermotor, alat mesin, logam baja lan logam nonferrous, kapal, bahan kimia, tekstil, lan panganan olahan paling gedhe lan paling maju sacara teknologi".[6] Sektor industri Jepang nyumbang udakara 27,5% PDB.[6] Sawetara perusahaan industri utama Jepang kalebu Canon Inc., Toshiba lan Nippon Steel.[6][131] Hasil produksi negara kasebut dadi nomer telu paling dhuwur ing saindenging jagad.[132]

Jepang minangka produsen mobil nomer telu paling gedhe ing saindenging jagad lan dadi omah saka Toyota, perusahaan mobil paling gedhe ing saindenging jagad.[133][134] Industri galangan kapal Jepang ngadhepi persaingan saka Korea Selatan lan China; inisiatif pamrentah taun 2020 ngidentifikasi sektor iki minangka target peningkatan ekspor.[135]

Jasa lan Pariwisata

[besut | besut sumber]

Sektor jasa Jepang nyumbang kira-kira 70% saka total output ekonomi ing taun 2019.[136] Perbankan, ritel, transportasi, lan telekomunikasi minangka industri utamane, kanthi perusahaan kayata Toyota, Mitsubishi UFJ, NTT, ÆON, Softbank, Hitachi, lan Itochu sing kalebu salah sawijining sing paling gedhe ing saindenging jagad.[137][138]

Jepang narik udakara 31,9 yuta turis internasional ing taun 2019.[139] Kanggo pariwisata lumebu, Jepang ana ing peringkat nomer 11 ing jagad ing taun 2019.[140] Laporan Daya Saing Pariwisata 2017 menggonke Jepang ana ing peringkat 4 saka 141 negara, lan sing paling dhuwur ing Asia.[141]

Sains lan teknologi

[besut | besut sumber]

Jepang yaiku salah sawjining negara sing unggul ing riset ilmiah, utamane ing ilmu alam lan teknik. Negara kasebut rangking nomer rolas ing antarane negara paling inovatif ing Indeks Inovasi Bloomberg 2020 lan kaping 13 ing Indeks Inovasi Global ing taun 2021, munggah saka 15 ing taun 2019.[142][143] Miturut produk domestik bruto, anggaran riset lan pangembangan Jepang minangka sing paling dhuwur nomer loro ing donya,[144] kanthi 867.000 peneliti nuduhake anggaran riset lan pangembangan 19 triliun yen ing taun 2017.[145] Negara iki wis ngasilake rong puluh loro pamenang Nobel ing salah siji fisika, kimia utawa kesehatan,[146] lan telung medali Fields.[147]

Wigati

[besut | besut sumber]
  1. ↑ "National Flag and National Anthem". Bendera Matahari Terbit lan "Kimi Ga Yo" minangka panji nasional lan lagu kebangsaan Jepang. Diresmikan taun 1999 kanthi Undhang-undhang Babagan Bendera Nasional lan Lagu Nasional.
  2. ↑ "Explore Japan National Flag and National Anthem". Dibukak ing January 29, 2017.
  3. ↑ "National Symbols". Diarsip saka sing asli ing February 2, 2017. Dibukak ing January 29, 2017.
  4. ↑ "History of Tokyo". Periode Edo suwene udakara 260 taun nganti Restorasi Meiji ing taun 1868, nalika Shogunate Tokugawa rampung lan pamrentahan kekaisaran dipulihake. Kaisar pindhah menyang Edo, sing diganti jeneng dadi Tokyo. Mula, Tokyo dadi ibukutha negara Jepang
  5. ↑ 法制執務コラム集「法律と国語・日本語」 . Legislative Bureau of the House of Councillors. Dibukak ing January 19, 2009.
  6. ↑ a b c d e f g "CIA Factbook: Japan". Cia.gov. Diarsip saka sing asli ing December 28, 2010. Dibukak ing August 27, 2019.
  7. ↑ Dentsu Communication Institute, Japan Research Center: Sixty Countries' Values Databook (世界60カ国価値観データブック) (2000).
  8. ↑ Miturut legenda, Jepang didegake dening Kaisar Jimmu, Kaisar Pertama.
  9. ↑ a b 令和元年全国都道府県市区町村別面積調（１０月１日時点） (ing basa Jepang). Geospatial Information Authority of Japan. December 26, 2019. Diarsip saka sing asli ing April 15, 2020.
  10. ↑ 最新結果一覧　政府統計の総合窓口　GL08020101. Statistics Bureau of Japan. Dibukak ing April 27, 2016.
  11. ↑ a b c d "World Economic Outlook Database, April 2018 – Report for Selected Countries and Subjects". International Monetary Fund (IMF). Oktober 2018.
  12. ↑ "World Factbook: Gini Index". CIA]. Dibukak ing May 11, 2011.
  13. ↑ "2018 Human Development Report" (PDF). United Nations Development Programme. 2017. Dibukak ing March 23, 2017.
  14. ↑ "Facts and Figures of Japan 2007 01: Land" (PDF). Foreign Press Center Japan. Diarsip saka sing asli (PDF) ing 2009-07-31. Dibukak ing 2009-07-04.
  15. ↑ "World Factbook; Japan". CIA. 2007-03-15. Diarsip saka sing asli ing 2010-12-28. Dibukak ing 2007-03-27.
  16. ↑ United Nations World Population Propsects: 2006 revision – Table A.17 for 2005-2010
  17. ↑ Schreiber, Mark (26 Novèmber 2019). "You say 'Nihon,' I say 'Nippon,' or let's call the whole thing 'Japan'?". The Japan Times. Dibukak ing 20 Mèi 2020.
  18. ↑ "Re: にほん or にっぽん". www.sf.airnet.ne.jp. Diarsip saka sing asli ing 2013-01-16. Dibukak ing 2020-09-12.
  19. ↑ Word Histories and Mysteries: From Abracadabra to Zeus. Houghton Mifflin Harcourt. October 13, 2004. ISBN 978-0-547-35027-1.
  20. ↑ Luīs Fróis, "Of the Ilande of Giapan" (February 19, 1565), published in Richard Willes, "The History of Travayle in the West and East Indies" (London 1577), cited in "Travel Narratives from the Age of Discovery", by Peter C. Mancall, pp. 156–57.
  21. ↑ Batchelor, Robert K. (January 6, 2014). London: The Selden Map and the Making of a Global City, 1549–1689. University of Chicago Press. kc. 76, 79. ISBN 978-0-226-08079-6. In Richard Wille's 1577 book "The History of Travalye in the West and East Indies"
  22. ↑ Brown, Delmer M.; Hall, John Whitney; Jansen, Marius B.; Shively, Donald H.; Twitchett, Denis (1988). The Cambridge History of Japan: Volume 1 (ing basa Inggris). Cambridge University Press. kc. 275. ISBN 978-0-521-22352-2.
  23. ↑ Delmer M. Brown, èd. (1993). The Cambridge History of Japan. Cambridge University Press. kc. 140–149.
  24. ↑ William Gerald Beasley (1999). The Japanese Experience: A Short History of Japan. University of California Press. kc. 42. ISBN 0520225600. Dibukak ing 2007-03-27.
  25. ↑ Conrad Totman (2002). A History of Japan. Blackwell. kc. 64–79. ISBN 978-1405123594.
  26. ↑ Conrad Totman (2002). A History of Japan. Blackwell. kc. 122–123. ISBN 978-1405123594.
  27. ↑ George Sansom (1961). A History of Japan: 1334–1615. Stanford. kc. 42. ISBN 0-8047-0525-9.
  28. ↑ George Sansom (1961). A History of Japan: 1334–1615. Stanford. kc. 217. ISBN 0-8047-0525-9.
  29. ↑ Stephen Turnbull (2002). Samurai Invasion: Japan's Korean War. Cassel. kc. 227. ISBN 978-0304359486.
  30. ↑ Hooker, Richard (1999-07-14). "Japan Glossary; Kokugaku". Washington State University. Diarsip saka sing asli ing 2006-08-28. Dibukak ing 2006-12-28.
  31. ↑ Jesse Arnold. "Japan: The Making of a World Superpower (Imperial Japan)". vt.edu/users/jearnol2. Dibukak ing 2007-03-27.
  32. ↑ Kelley L. Ross. "The Pearl Harbor Strike Force". friesian.com. Dibukak ing 2007-03-27.
  33. ↑ Roland H. Worth, Jr. (1995). No Choice But War: the United States Embargo Against Japan and the Eruption of War in the Pacific. McFarland. ISBN 0-7864-0141-9.
  34. ↑ "Japanese Instrument of Surrender". educationworld.net. Dibukak ing 2006-12-28.
  35. ↑ When Empire Comes Home: Repatriation and Reintegration in Postwar Japan by Lori Watt Archived 2009-03-04 at the Wayback Machine., Harvard University Press
  36. ↑ Joseph Coleman (2006-03-06). "'52 coup plot bid to rearm Japan: CIA". The Japan Times. Diarsip saka asliné ing 2012-07-17. Dibukak ing 2007-04-03.
  37. ↑ Kobayashi, Kayo (2005). 日本の経済: Japanese Economy, The. IBC Publishing. ISBN 4-8968-4147-6.
  38. ↑ "Water Supply in Japan". Ministry of Health, Labour and Welfare. Diarsip saka sing asli ing January 26, 2018. Dibukak ing September 26, 2018.
  39. ↑ Iwashita, Akihiro (2011). "An Invitation to Japan's Borderlands: At the Geopolitical Edge of the Eurasian Continent". Journal of Borderlands Studies. 26 (3): 279–282. doi:10.1080/08865655.2011.686969.
  40. ↑ 離島とは(島の基礎知識) [what is a remote island?] . Ministry of Land, Infrastructure, Transport and Tourism. August 22, 2015. Diarsip saka sing asli ing November 13, 2007.
  41. ↑ McCargo, Duncan (2000). Contemporary Japan. Macmillan. kc. 8–11. ISBN 978-0-333-71000-5.
  42. ↑ 日本の領海等概念図. 海上保安庁海洋情報部. Diarsip saka sing asli ing August 12, 2018. Dibukak ing August 12, 2018.
  43. ↑ "Japan". US Department of State. Dibukak ing January 16, 2011.
  44. ↑ "List of countries by population density". Statistics Times. Dibukak ing 12 Oktober 2020.
  45. ↑ Fujimoto, Shouji; Mizuno, Takayuki; Ohnishi, Takaaki; Shimizu, Chihiro; Watanabe, Tsutomu (2014). "Geographic Dependency of Population Distribution". Proceedings of the International Conference on Social Modeling and Simulation, plus Econophysics Colloquium: 151–162. doi:10.1007/978-3-319-20591-5_14.
  46. ↑ "Reclaimed Land in Japan". Japan Property Central. Diarsip saka asliné ing February 26, 2018. Dibukak ing September 26, 2018.
  47. ↑ Israel, Brett (March 14, 2011). "Japan's Explosive Geology Explained". Live Science.
  48. ↑ "2013 World Risk Report" (PDF). Diarsip saka sing asli (PDF) ing August 16, 2014. Dibukak ing May 20, 2014.
  49. ↑ Fujita, Eisuke; Ueda, Hideki; Nakada, Setsuya (July 2020). "A New Japan Volcanological Database". Frontiers in Earth Science. doi:10.3389/feart.2020.00205.
  50. ↑ "Tectonics and Volcanoes of Japan". Oregon State University. Diarsip saka sing asli ing February 4, 2007. Dibukak ing March 27, 2007.
  51. ↑ James, C.D. (2002). "The 1923 Tokyo Earthquake and Fire" (PDF). University of California Berkeley. Diarsip saka sing asli (PDF) ing March 16, 2007. Dibukak ing January 16, 2011.
  52. ↑ Fackler, Martin; Drew, Kevin (March 11, 2011). "Devastation as Tsunami Crashes Into Japan". The New York Times.
  53. ↑ a b c Karan, Pradyumna Prasad; Gilbreath, Dick (2005). Japan in the 21st century. University Press of Kentucky. kc. 18–21, 41. ISBN 978-0-8131-2342-4.
  54. ↑ "Climate of Hokuriku district". Japan Meteorological Agency. Dibukak ing October 24, 2020.
  55. ↑ a b "Climate". JNTO. Diarsip saka sing asli ing February 18, 2011. Dibukak ing March 2, 2011.
  56. ↑ "Record High in Japan as Heat Wave Grips the Region". Diarsip saka sing asli ing July 23, 2018. Dibukak ing July 26, 2018.
  57. ↑ a b Ito, Masami. "Japan 2030: Tackling climate issues is key to the next decade". The Japan Times. Dibukak ing September 24, 2020.
  58. ↑ "Flora and Fauna: Diversity and regional uniqueness". Embassy of Japan in the USA. Diarsip saka sing asli ing February 13, 2007. Dibukak ing April 1, 2007.
  59. ↑ "The Wildlife in Japan" (PDF). Ministry of the Environment. Diarsip saka sing asli (PDF) ing March 23, 2011. Dibukak ing February 19, 2011.
  60. ↑ "National Parks of Japan". Ministry of the Environment. Dibukak ing May 11, 2011.
  61. ↑ "The Annotated Ramsar List: Japan". Ramsar. Diarsip saka sing asli ing September 17, 2011. Dibukak ing May 11, 2011.
  62. ↑ "Japan – Properties Inscribed on the World Heritage List". UNESCO. Dibukak ing July 5, 2011.
  63. ↑ 日本の大気汚染の歴史 . Environmental Restoration and Conservation Agency. Diarsip saka sing asli ing May 1, 2011. Dibukak ing March 2, 2014.
  64. ↑ Sekiyama, Takeshi. "Japan's international cooperation for energy efficiency and conservation in Asian region" (PDF). Energy Conservation Center. Diarsip saka sing asli (PDF) ing February 16, 2008. Dibukak ing January 16, 2011.
  65. ↑ Tabuchi, Hiroko (February 4, 2020). "Japan to build up to 22 new coal power plants despite climate emergency". The Independent.
  66. ↑ "Environmental Performance Index: Japan". Yale University. Diarsip saka sing asli ing November 19, 2018. Dibukak ing February 26, 2018.
  67. ↑ "Japan sees extra emission cuts to 2020 goal – minister". Reuters. June 24, 2009.
  68. ↑ Davidson, Jordan (26 Oktober 2020). "Japan Targets Carbon Neutrality by 2050". Ecowatch.
  69. ↑ "Environmental Performance Review of Japan" (PDF). OECD. Dibukak ing January 16, 2011.
  70. ↑ a b c d "Japan's Parliament and other political institutions". European Parliament. June 9, 2020.
  71. ↑ a b "The Constitution of Japan". Prime Minister of Japan and His Cabinet. November 3, 1946. Diarsip saka sing asli ing December 14, 2013.
  72. ↑ a b c d e f g h "Japan". US Securities and Exchange Commission. August 6, 2020.
  73. ↑ "Japan Youth Can Make Difference with New Voting Rights: UN Envoy". UN Envoy on Youth. July 2016.
  74. ↑ "Yoshihide Suga set to become Japan's prime minister after winning LDP election". Japan Times. September 14, 2020.
  75. ↑ a b Dean, Meryll (2002). Japanese legal system: text, cases & materials (édhisi ka-2nd). Cavendish. kc. 55–58, 131. ISBN 978-1-85941-673-0.
  76. ↑ Kanamori, Shigenari (January 1, 1999). "German influences on Japanese Pre-War Constitution and Civil Code". European Journal of Law and Economics. 7 (1): 93–95. doi:10.1023/A:1008688209052. S2CID 85450010.
  77. ↑ "The Anomalous Life of the Japanese Constitution". Nippon.com. August 15, 2017. Diarsip saka asliné ing August 11, 2019.
  78. ↑ "The Japanese Judicial System". Office of the Prime Minister of Japan. July 1999.
  79. ↑ Katsuno, Masatsune (January 2012). "Japan's quest for a permanent seat on the United Nations Security Council" (PDF). FES.
  80. ↑ Terada, Takashi (2011). "The United States and East Asian Regionalism". Ing Borthwick, Mark; Yamamoto, Tadashi (èd.). A Pacific Nation (PDF). ISBN 978-4-88907-133-7.
  81. ↑ "Japan-Australia Joint Declaration on Security Cooperation". Ministry of Foreign Affairs. Dibukak ing August 25, 2010.
  82. ↑ "Joint Declaration on Security Cooperation between Japan and India". Ministry of Foreign Affairs. October 22, 2008.
  83. ↑ "Statistics from the Development Co-operation Report 2015". OECD. Dibukak ing November 15, 2015.
  84. ↑ "Global Diplomacy Index – Country Rank". Lowy Institute. Diarsip saka sing asli ing February 1, 2019. Dibukak ing April 1, 2018.
  85. ↑ a b "US Relations with Japan". US Department of State. January 21, 2020.
  86. ↑ The Covenant to Establish a Commonwealth of the Northern Mariana Islands in Political Union With the United States of America, Cithakan:USStatute
  87. ↑ "Japan and South Korea agree WW2 'comfort women' deal". BBC News. December 28, 2015.
  88. ↑ a b Miller, Laura. "Korean TV Dramas and the Japan-Style Korean Wave". Post Script. 27 (3): 17–24.
  89. ↑ Ju, H. (July 2018). "The Korean Wave and Korean Dramas". Oxford Research Encyclopedia of Communication.
  90. ↑ Min-sik, Yoon (August 14, 2019). "21 years after 'Japanese invasion,' Korean pop culture stronger than ever". The Korean Herald.
  91. ↑ "Japanese Territory, Northern Territories". MOFA. April 4, 2014.
  92. ↑ "Japanese Territory, Takeshima". MOFA. July 30, 2014.
  93. ↑ Fox, Senan (September 2016). "The Senkaku Shoto/Diaoyu Islands and Okinotorishima disputes: Ideational and material influences". China Information. 30 (3). doi:10.1177/0920203X16665778.
  94. ↑ "Global Peace Index 2020" (PDF). Institute for Economics & Peace. June 2020.
  95. ↑ "Defense Spending by Country (2020)". Global Firepower. Dibukak ing November 9, 2020.
  96. ↑ "Japan: Article 9 of the Constitution". Library of Congress. Dibukak ing November 9, 2020.
  97. ↑ "About RIMPAC". Government of Singapore. Diarsip saka sing asli ing August 6, 2013. Dibukak ing March 2, 2014.
  98. ↑ Teslik, Lee Hudson (April 13, 2006). "Japan and its military". Council on Foreign Relations.
  99. ↑ "Japan's Security Policy". Ministry of Foreign Affairs of Japan. April 6, 2016.
  100. ↑ "Abe offers Japan's help in maintaining regional security". Japan Herald. Diarsip saka sing asli ing May 31, 2014. Dibukak ing May 31, 2014.
  101. ↑ Yoji, Koda (September 18, 2020). "Japan: Dealing with North Korea's Growing Missile Threat". The Diplomat.
  102. ↑ Gale, Alastair; Tsuneoka, Chieko (July 14, 2020). "China Provocations Hasten Japan's Military Revival". The Wall Street Journal.
  103. ↑ "Japan's Self-Defence Forces are beginning to focus on China". The Economist. April 17, 2019.
  104. ↑ Supreme Court of Japan (2005). "Who will conduct the investigation?". Dibukak ing November 1, 2018.
  105. ↑ National Police Agency Police History Compilation Committee, èd. (1977). Japan post-war police history . Japan Police Support Association.
  106. ↑ "Chapter IV. Maintenance of Public Safety and Disaster Countermeasures" (PDF). Japanese National Police Agency. Diarsip saka sing asli (PDF) ing March 26, 2011. Dibukak ing March 25, 2011.
  107. ↑ "Japan Coast Guard" (PDF). Japan Coast Guard. Diarsip (PDF) saka asliné ing July 8, 2019. Dibukak ing July 8, 2019.
  108. ↑ "Diet tightens laws on knives, guns". The Japan Times. November 29, 2008. Diarsip saka sing asli ing April 13, 2023. Dibukak ing December 6, 2020.
  109. ↑ Fisher, Max (July 23, 2012). "A Land Without Guns: How Japan Has Virtually Eliminated Shooting Deaths". The Atlantic.
  110. ↑ "Victims of intentional homicide, 1990–2018". UNODC. Dibukak ing November 11, 2020.
  111. ↑ "Kidnapping: 2018". UNODC. Dibukak ing November 11, 2020.
  112. ↑ "Sexual violence". UNODC. Dibukak ing November 11, 2020.
  113. ↑ "Robbery: 2018". UNODC. Dibukak ing November 11, 2020.
  114. ↑ "GDP (current US$)". World Bank. Dibukak ing November 11, 2020.
  115. ↑ "Gross domestic product 2019, PPP" (PDF). World Bank. Dibukak ing November 11, 2020.
  116. ↑ "Japan's Coronavirus Response Increases Public Debt Challenge". Fitch Ratings. April 15, 2020.
  117. ↑ McCurry, Justin (January 17, 2017). "Japan's rising child poverty exposes true cost of two decades of economic decline". The Guardian.
  118. ↑ "Exports of goods and services (% of GDP): Japan". World Bank. Dibukak ing November 11, 2020.
  119. ↑ "Ease of Doing Business rankings". World Bank. Dibukak ing November 11, 2020.
  120. ↑ "The 2018 World Cooperative Monitor: Exploring the Cooperative Economy" (PDF). International Co-operative Alliance. October 2018.
  121. ↑ "Country/Economy Profiles: Japan". World Economic Forum. Dibukak ing February 24, 2016.
  122. ↑ "Competitiveness Rankings". World Economic Forum. Diarsip saka sing asli ing April 19, 2020. Dibukak ing February 24, 2016.
  123. ↑ "Arable land (% of land area)". World Bank. Dibukak ing November 11, 2020.
  124. ↑ Nagata, Akira; Chen, Bixia (May 22, 2012). "Urbanites Help Sustain Japan's Historic Rice Paddy Terraces". Our World.
  125. ↑ Chen, Hungyen (2018). "The spatial patterns in long-term temporal trends of three major crops' yields in Japan". Plant Production Science. 21 (3): 177–185. doi:10.1080/1343943X.2018.1459752.
  126. ↑ "Japan: Support to agriculture". Agricultural Policy Monitoring and Evaluation. OECD. 2020. Dibukak ing November 11, 2020.
  127. ↑ Nishimura, Karyn (January 1, 2020). "Grown from necessity: Vertical farming takes off in aging Japan". The Jakarta Post. Agence France-Presse.
  128. ↑ "The state of world fisheries and aquaculture" (PDF). Food and Agriculture Organization. 2018. Dibukak ing May 25, 2020.
  129. ↑ McCurry, Justin (April 24, 2017). "Japan to exceed bluefin tuna quota amid warnings of commercial extinction". The Guardian.
  130. ↑ "Japan resumes commercial whaling after 30 years". BBC News. July 1, 2019.
  131. ↑ "Forbes Global 2000". Forbes. Dibukak ing November 14, 2016.
  132. ↑ "Manufacturing, value added (current US$)". World Bank. Dibukak ing March 17, 2020.
  133. ↑ "Production Statistics". OICA. 2016. Dibukak ing November 13, 2016.
  134. ↑ Holder, Jim (December 15, 2019). "Is time running out for Japan's car industry?". Autocar.
  135. ↑ Okada, Mizuki (September 5, 2020). "Japan Targets to Export More Ships, Revive Global Market Share". Japan Forward.
  136. ↑ "Services, value added (% of GDP)". World Bank. Dibukak ing November 11, 2020.
  137. ↑ "Fortune Global 500". Fortune. Dibukak ing November 11, 2020.
  138. ↑ "The World's Largest Public Companies". Forbes. Dibukak ing November 11, 2020.
  139. ↑ "Trends in the Visitor Arrivals to Japan by Year". JNTO. Dibukak ing December 11, 2020.
  140. ↑ "Statistical Annex". World Tourism Barometer. UNWTO. 18 (5): 18. August–September 2020. doi:10.18111/wtobarometereng.2020.18.1.5.
  141. ↑ "The Travel & Tourism Competitiveness Report 2017" (PDF). World Economic Forum. April 2017.
  142. ↑ "Global Innovation Index 2021". World Intellectual Property Organization (ing basa Inggris). United Nations. Dibukak ing March 5, 2022.
  143. ↑ "JAPAN" (PDF). World Intellectual Property Organization. United Nations. Dibukak ing September 2, 2021.
  144. ↑ "How much does your country invest in R&D?". UNESCO. Dibukak ing November 11, 2020.
  145. ↑ "Japan's Science and Technology Research Spending at New High". Nippon.com. February 19, 2019.
  146. ↑ "All Nobel Prizes". Nobel Media. Dibukak ing November 11, 2020.
  147. ↑ "Fields Medal". International Mathematical Union. Dibukak ing November 11, 2020.

Réferènsi

[besut | besut sumber]
  • Conrad Totman, 2000. 'A History of Modern Japan. Blackwell Publishers.'
  • C.H. Kwan. 2001. 'Yèn Bloc: Toward Economic Integration in Asia.' Brookings Institution Press.
  • Bernson, Mary Hammond and Elaine Magnusson, eds. Modern Japan: An Idea Book for K-12 Teachers. Multicultural Education Resource Serial. Olympia, WA: Office of the State Superintendent of Public Instruction, 1984. ED 252 486.
  • Cogan, John J. and Donald O. Schneider, eds. Perspectives on Japan: A Guide for Teachers. Washington, DC: National Council for the Social Studies, 1983. ED 236 090.
  • East Meets West: Mutual Images. Stanford, CA: California Center for Research in International Studies, l980. ED 196 765.
  • Kaderabeck, Leslie. The Japanese Automobile Worker: A Microcosm of Japan's Success. 1985. ED 263 041.
  • Murphy, Carole. A Step by Step Guide for Planning a Japanese Cultural Festival. 1983. ED 238 748.
  • Wojtan, Linda S. Free Resources for Teaching about Japan. Bloomington, IN: Midwest Program for Teaching about Japan, Indiana University, 1986. ED 270 3891.

Peringkat internasional

[besut | besut sumber]

Pirsanana uga

[besut | besut sumber]
Portal Jepang

Pranala njaba

[besut | besut sumber]

Resmi

[besut | besut sumber]

Liyané

[besut | besut sumber]
Wikimedia Commons duwé médhia ngenani Category:Japan.
Wikiplesir duwé panuntun plesir ngenani Japan.
Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Jepang&oldid=1708702"