Menyang kontèn

Hiragana

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Hiragana
ひらがな
Jinis
BasaBasa Jepang lan Basa Okinawa
Kala
~800 Masehi tekan saiki
Aksara babon
[Aksara Balung Ramal]]
Aksara sadulur
Katakana, Hentaigana
Arah nulisKiwa manengen
ISO 15924Hira, 410
Jeneng Unicode
Hiragana
Larik Unicode
U+3040-U+309F Hiragana,
U+1B000-U+1B0FF Kana Supplement

Hiragana (平仮名, ひらがな?) iku silabik Jepang, salah sawijining komponèn saka Cara Tulis Jepang, saliyané iku ana katakana, kanji, lan rōmaji (Aksara Latin). Aksara iki nganggo sistem tulisan fonetik. Tembung hiragana kanthi barès berarti kana "biyasa" utawa "prasaja" (béda karo kanji).[1][2]

Hiragana lan katakana kalebu sistem kana. Kanthi siji utawa loro pengecualian, saben-saben swara ing basa Jepang (saben-saben mora) diwakili déning siji karakter ing saben sistem. Tuladhané, "a" (hiragana ); yen dimeloni konsonan, dhapuré dadi "ka" (); utawa "n" (), huruf sengau, kaya m, n, utawa ng ([ŋ]) ing Basa Jawa, utawa vokal sengau ing Basa Prancis. Amarga kuwi, sistem kana dijenengi silabik, dudu alpabet.[3]

Kagunaan Hiragana

[besut | besut sumber]
  • nulis akhiran tembung (okurigana,送り仮名). Tuladha: okuru (ngirim) ditulis: 送. Sing kacetak kandhel kuwi okurigana.
  • nulis tembung katerangan (adverb), pira-pira tembung lésan (noun) lan tembung sifat (adjektif).
  • tetembungan sing ora dingerteni panulisan Kanji-ne utawa sing wis usang.[4]
  • nulis bahan wacanan bocah-bocah kaya ta buku teks, animasi lan komik (manga).
  • nulis furigana, uga karan rubi, ya iku teks cilik ing dhuwur kanji, sig nengeri piyé cara ngewaca kanjiné mau. Tuladhané:
べんきょう
勉強する

Huruf-huruf Hiragana

[besut | besut sumber]

Ing ngisor iki ana tabèl kang njlentrehakér huruf-huruf hiragana sarta romanisasi Hepburne (huruf ing werna abang wis ra dinggo maneh)

huruf urip yōon
a i u e o (ya) (yu) (yo)
ka ki ku ke ko きゃ kya きゅ kyu きょ kyo
sa shi su se so しゃ sha しゅ shu しょ sho
ta chi tsu te to ちゃ cha ちゅ chu ちょ cho
na ni nu ne no にゃ nya にゅ nyu にょ nyo
ha hi fu he ho ひゃ hya ひゅ hyu ひょ hyo
ma mi mu me mo みゃ mya みゅ myu みょ myo
ya yu yo
ra ri ru re ro りゃ rya りゅ ryu りょ ryo
 wa  wi  we  wo
n
ga gi gu ge go ぎゃ gya ぎゅ gyu ぎょ gyo
za ji zu ze zo じゃ ja じゅ ju じょ jo
da (ji) (zu) de do ぢゃ (ja) ぢゅ (ju) ぢょ (jo)
ba bi bu be bo びゃ bya びゅ byu びょ byo
pa pi pu pe po ぴゃ pya ぴゅ pyu ぴょ pyo

Cara nulis

[besut | besut sumber]

Rujukan

[besut | besut sumber]
  1. http://daijirin.dual-d.net/extra/hiragana.html
    「平」とは平凡な、やさしいという意で、当時普通に使用する文字体系であったことを意味する。 漢字は書簡文や重要な文章などを書く場合に用いる公的な文字であるのに対して、 平仮名は漢字の知識に乏しい人々などが用いる私的な性格のものであった。
    Translation: 平 [the "hira" part of "hiragana"] means "ordinary" or "simple" since at that time [the time that the name was given] it was a writing system for everyday use. While kanji was the official system used for letter-writing and important texts, hiragana was for personal use by people who had limited knowledge of kanji.
  2. "Japanese calligraphy". Encyclopedia Britannica (ing basa Inggris). Dibukak ing 2017-06-22.
  3. Richard Bowring; Haruko Uryu Laurie (2004). An Introduction to Modern Japanese: Book 1. United Kingdom: Cambridge University Press. kc. 9. ISBN 978-0521548878.
  4. Liu, Xuexin (2009). "Japanese Simplification of Chinese Characters in Perspective". Southeast Review of Asian Studies. 31.
  • "The Art of Japanese Calligraphy", Yujiro Nakata, ISBN 0-8348-1013-1, gives details of the development of onode and onnade.

Pranala jaba

[besut | besut sumber]
Wiktionary
Wiktionary
Pirsani informasi ngenani Hiragana ing KamusWiki.