Menyang kontèn

Wong Ainu

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Suku Ainu
Gunggung cacah jiwa
(Pada taun 2004:
  • 50.000 jiwa memiliki lebih dari 50% keturunan Ainu
  • 150.000 penduduk Jepang memiliki sedikit keturunan Ainu
    • (beberapa memperkirakan bahwa jumlah orang Jepang yang memiliki beberapa kadar darah Ainu bisa mencapai 1.000.000; namun jumlah yang benar tidak diketahui kanthi persis)
  • Era Pra-Jepang: ~50.000, hampir semuanya Ainu totok.)
Tlatah mawa cacah jiwa akèh
Jepang
Ruslan.
Basa
basa Jepang, basa Ainu dan basa Ruslan.
Agama
animisme.
Golongan ètnik magepokan
Sejumlah genetisis memperkirakan bahwa orang Ainu memiliki ciri-ciri khas nanging paling dekat dengan populasi lain di Jepang dan di Asia Timur, dengan orang Nivkh[1]:
Museum dan pusat promosi suku Ainu di Sapporo

Suku Ainu (アイヌ?) IPA: [ʔáinu] (diarani uga Ezo ing jerone teks-teks sajarah) ya iku sawijining kelompok ètnis pribumi ing Hokkaidō, KapuloanKuril, lan sapérangan gedhé Sakhalin. Ana punjul 150.000 wong Ainu saiki; nanging jumlahe sing pas ora dingerteni amarga akèh wong Ainu sing ora ngetoke asal-usule amarga masalah ètnis ing Jepang. Ora jarang wong Ainu sing isih urip uga ora nyadari garis keturunane, amarga wong tuwa lan mbah-mbah sira ora ndudohi kanggo ngelindungi anak-anaké teka masalah sosial.

Etnonim mereka sing paling dikenal asalé saka tembung aynu, sing tegesé "manungsa" (dibedaake kaliyan kamuy, makluk ilahi) ing dhialèk Hokkaidō saka basa Ainu; Emishi, Ezo utawa Yezo (蝦夷) ya iku istilah-istilah basa Jepang, sing diyakini asalé saka wujud leluhur tembung Ainu Sakhalin modern enciw utawa enju, sing uga duwé arti "manusa". Istilah Utari (ウタリ?) (tegesé "kamerad" ing basa Ainu) kini luwih disenengi denig pira-pira anggota kelompok minoritas iki.

Suku Ainu suwé dipaksa déning pamaréntah Jepang kanggo asimiliasi karo wong Jepang (suku Yamato). Pamaréntah ngesahke undang-undang ing taun 1899 sing nyataake yèn suku Ainu ya iku "bekas pribumi" (karan "bekas" amarga suku Ainu dimaksud akan berasimilasi). Ing 6 Juni 2008 parlemen Jepang ngesahke resolusi sing ngakui yèn suku Ainu ya iku "suku pribumi sing duwé basa, kepercayaan, lan kabudayan sing berbeda" sisan mbatalake undang-undang taun 1899 mau.

Asal-usul

[besut | besut sumber]

Asal-usul suku Ainu durung sepenuhe dimangerti. Mereka sok dianggep Jōmon-jin, penduduk asli Jepang saka periode Jōmon. Penelitian DNA mutakhir mbuktiake yèn mereka kui keturunan suku Jomon kuna ing Jepang.[2] "Suku Ainu sing tinggal ing papan iki satus èwu taun sedurunge Anak-anak Matahari teka" dikisahke ing salah sawijiné Yukar Upopo (legenda Ainu).[3]

Budaya Ainu ana ing kiwa-tengené 1200 M[4] lan panalitèn mutakhir duwé penemu yèn hal iki saka penggabungan budaya Okhotsk lan Satsumon.[5] Ékonomi diasilke saka pertanian lan mbeburu,luru iwak lan ngumpulake.[6]

Wong lanang Ainu racaké duwé rambut kentel. Akèh peneliti awal nduga yèn kui keturunan Kaukasus, meski uji DNA mutakhir ora manemuke garis keturunan Kaukasus. Uji genetik suku Ainu mbuktiake yèn mereka kagolong utama grup haplo-Y D.[7]

Siji-sijiné papan ing njaba Jepang grup haplo-Y D lazim ditemuke ya iku ing Tibet lan KapuloanAndaman ing Samodra Hindia.[8] Ing sawijiné studi déning Tajima et al. (2004), 2 saking 16 sampel (utawa 12,5%) Ainu lanang ditemuke kagolong ing grup haplo C3, ya iku grup haplo kaliyan kromosom Y sing paling umum diantarane penduduk-penduduk pribumi ing Ruslan Wétan Adoh lan Mongolia;[7] Hammer et al. (2006) menguji papat sampel manèh saka Ainu lanang lan nemuake yèn salah sijiné kagolong ing njero grup haplo C3.[9]

pira-pira panalitèn berspekulasi yèn sing gawa grup haplo C3 sing minoritas ing antarané suku Ainu iki mungkin ndudohake siji sipat teka prabawa genetik siji arah saka suku Nivkh, sing karone suku Ainu wis sue duwé interaksi budaya.[7] Meturut Tanaka et al. (2004), garis mtDNA mereka racaké saka grup haplo Y (21,6%) lan grup haplo M7a (15,7%).[10] Evaluasi manèh ing akir-akir iki tentang ciri-ciri balung tengkorak mereka ndudohake yèn suku Ainu lewih mirib kaliyan suku Okhotsk tinimbang suku Jōmon.[11] Hal iki pas kaliyan rujukan ing budaya Ainu seng dadi gabungan saka budaya Okhotsk lan Satsumon sing dirujuk ing dhuwur mau.

Rujukan

[besut | besut sumber]
  1. ↑ Atsushi Tajima, Masanori Hayami, Katsushi Tokunaga, Takeo Juji, Masafumi Matsuo, Sangkot Marzuki, Keiichi Omoto dan Satoshi Horai, "Genetic origins of the Ainu inferred from combined DNA analyses of maternal and paternal lineages", Journal of Human Genetics (2004) 49, halaman 187–193
  2. ↑ "Ainu: Spirit of a Northern People". Diarsip saka sing asli ing 2008-06-08. Dibukak ing 2012-11-27.
  3. ↑ Sjöberg, Katarina V. (1993). The Return of the Ainu: Cultural Mobilization and the Practice of Ethnicity in Japan. Studies in Anthropology and History. Vol. 9. Chur: Harwood Academic Publ. ISBN 3718654016.
  4. ↑ "The Boone Collection-Image Gallery: Ainu Artifacts". Dibukak ing 2008-05-08.[pranala mati permanèn]
  5. ↑ Sato, Takehiro (2007). "Origins and genetic features of the Okhotsk people, revealed by ancient mitochondrial DNA analysis". Journal of Human Genetics. 52 (7): 618–627. doi:10.1007/s10038-007-0164-z. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (pitulung)
  6. ↑ "NOVA Online – Island of the Spirits – Origins of the Ainu". Dibukak ing 2008-05-08.
  7. ↑ a b c Tajima, Atsushi (2004). "Genetic origins of the Ainu inferred from combined DNA analyses of maternal and paternal lineages". Journal of Human Genetics. 49 (4): 187–193. doi:10.1007/s10038-004-0131-x. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (pitulung)
  8. ↑ http://www.scs.uiuc.edu/~mcdonald/WorldHaplogroupsMaps.pdf
  9. ↑ Hammer, Michael F. (2006). "Dual origins of the Japanese: common ground for hunter-gatherer and farmer Y chromosomes". Journal of Human Genetics. 51 (1): 47–58. doi:10.1007/s10038-005-0322-0. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (pitulung)
  10. ↑ Tanaka, Masashi (2004). "Mitochondrial Genome Variation in Eastern Asia and the Peopling of Japan". Genome Research. 14: 1832–1850. doi:10.1101/gr.2286304. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (pitulung)
  11. ↑ Shigematsu, Masahito (2004). "Morphological affinities between Jomon and Ainu: reassessment based on nonmetric cranial traits". Anthropological Science. 112 (2): 161–172. doi:10.1537/ase.00092. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (pitulung)


Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Wong_Ainu&oldid=1663350"