Kitab Yéhèzkièl
Kitab Yéhèzkièl (Ibrani ספר יחזקאל Sefer Yekhezkel) iku asmaning siji kitab ing Alkitab Prajanjian Lawas. Sing nulis iki dianggep sang nabi Yéhèzkièl. Ing Al-Qur'an, nabi iki uga ana lan diarani Zulkifli.
Miturut Alkitab, nabi Yehezkiel manggon ing papan pambuwangan ing Babel, sadurungé lan sawisé Yerusalem dibedhah ing taun 586 SM. Welingané diwènèhaké marang wong-wong kang dibuwang ing Babel lan kang wis padha manggon ing Yerusalem.
Isi
[besut | besut sumber]Kitab Yéhèzkièl bisa dipérang dadi patang pérangan wigati, yakuwi:
- Paringatan marang umat Israèl yèn Allah bakal dumendha kabèh wong lan Yerusalem bakal dibedhah rusak.
- Weling saka Allah yèn Sampéyan Dalem kersa dumendha bangsa-bangsa liya kang nyiya-nyiya lan nasaraké umat Gusti.
- Panglipur kanggo Israèl sawisé Yerusalem binedhah, lan janji bab masa ngarep kang luwih padhang.
- Gambaran Yéhèzkièl bab Baitallah lan bangsa kang wis dibangun anyar manèh. Yéhèzkièl iku wong kang teguh imané lan hébat daya imajinasiné. Sapérangan gedhé wewelingé olèhé wruh amarga pinaringan wangsit-wangsit wahyu, lan kabèh dikandhakaké marang wong Israèl awujud pakaryan kang dadi lambang kang cetha kanggo bangsa Israèl. Yéhèzkièl wanti-wanti perluné dianakaké pambangunan anyar ati lan jiwa, sarta tanggung-jawabing kabèh wong marang dosa-dosané dhéwé. Ing jawatané dadi nabi, Yehezkiel mènèhi pawigatèn kusus marang Baitallah lan wigatiné urip miturut kersaning Gusti.