Kitab
Asal-usule tembung Kitab yaiku saka basa Arab, kang tegesé buku. Nanging ana ing Indonésia, tembung kitab duwé arti sing ciut, yaiku mung tumuju marang buku induk kang diugemi déning para penganut agama. Ana ing kalangan agama, kitab uga diarani kitab suci.
Salah siji kapitayan ing Rukun Iman agama Islam yaiku percaya marang anané kitab-kitab kang wis dimudhunaké déning Allah.
Wong Islam percaya yèn Allah wis mudhunaké kitab-kitab marang para nabi dan rasul kanggo mbimbing manungsa marang dalan kang bener. Kitab-kitab mau dipungkasi dénig Kitab Al-Qur'an.
Kitab-kitab kang wajib dipercaya yaiku:
- Torèt: dimudhunké marang Musa
- Zabur: dimudhunké marang Dawud
- Injil: dimudhunké marang Isa
- Al-Qur'an: dimudhunké marang Muhammad
Muhammad yaiku nabi akir ing jaman, nabi kang dadi teladan marang umat. Beliau duwé contoh kang saé marang tumindakke kang becik uga ditiru marang manungsa sapunika.
Pratélan Kitab Suci
[besut | besut sumber]- Agama Buda
- Agama Hindhu
- Véda, uga mau kanthi nama Catur Veda, kapérang dadi:
- Agama Islam
- Agama Kong Hu Cu
- Empat Kitab: Kitab Ajaran Besar, Kitab Tengah Sampurna, Kitab Sabda Suci, lan Kitab Meng Zi
- Lima Sutra: Kitab Sanjak, Kitab Hikayat, Kitab Owah-owahan, Kitab Kasusilan, lan Kitab Chun Qiu
- Kitab Bakti
- Agama Kristen
- Mormon (Uwong Suci Jaman Akhir)
- Saksi-Saksi Yehuwa
- Agama Yahudi
- Tanakh utawa Alkitab Perjanjian Lama
- Talmud
Deleng uga
[besut | besut sumber]Pranala njaba
[besut | besut sumber]Wikisumber gadhah naskah sumber ingkang magepokan kaliyan |
- Kitab suci Tao Archived 2007-10-12 at the Wayback Machine.
- SABDA Alkitab
- Kitab suci Kristen Katolik Archived 2007-01-04 at the Wayback Machine.