Weda

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
(Kaelih saka Veda)
Artikel iki minangka bagéyan saka sèri
Susastra Hindhu
aum symbol
Veda
Rgveda · Yajurveda
Samaveda · Atharvaveda
Pamérangan Veda
Samhita · Brahmana
Aranyaka  · Upanisad
Upanishad
Aitareya  · Bṛhadāraṇyaka
Īṣa  · Taittirīya · Chāndogya
Kena  · Muṇḍaka
Māṇḍūkya  ·Praśna
Śvetaśvatara
Wedangga
Śikshā · Chanda
Vyakarana · Nirukta
Jyotisha · Kalpa
Itihasa
Mahabharata · Ramayana
Susastra liyané
Smrti · Purana
Bhagavad Gita · Sutra
Pancaratra · Tantra
Kumara Vyasa Bharata · Stotra
Hanuman Chalisa · Ramacharitamanas
Shikshapatri · Vachanamrut
Deleng uga
Mitologi
Kosmologi
Déwa-Dèwi
Portal Hindhu

Ṛg Weda (Sanskerta: ऋग् वेद; rig veda, Jawa: ꦉꦒ꧀ ꦮꦺꦢ; rĕg weda "èlmu kawruh") iku kitab suci agama Hindhu. Weda minangka kumpulan sastra-sastra kuna saka jaman Indhia Kuna sing cacahé akèh banget. Sajeroning ajaran Hindhu, Weda éwoning Sruti (kanthi barès tegesé "sing dirungokna"), amarga umat Hindhu percaya yèn isi Weda minangka kumpulan wahyu saka Brahman (Tuhan). Weda diyakini minangka sastra tuwa dhéwé sajeroning peradaban manungsa sing isih ana nganti saiki. Ing mangsa wiwitan mudhuné wahyu, Weda diudhunaké/diajaraké nganggo sistem lésan saka guru menyang siswa. Sawisé tulisan tinemu, para Resi nulis ajaran-ajaran Weda sajeroning wangun tulisan.[1] Weda asipat apaurusheya, amarga asal saka wahyu, ora dikarang déning manungsa, lan abadi.[2] Maharesi Byasa, nyusun manèh Weda lan mérang Weda dadi patang pérangan utama, yaiku: Regweda, Yajurweda, Samaweda lan Atharwaweda. Kabèh iku disusun ing mangsa wiwitan Kaliyuga.

Ètimologi[besut | besut sumber]

Sacara etimologi, tembung Weda asal saka tembung vid, sing sajeroning basa Sangskreta tegesé "meruhi", sajeroning rumpun basa Indo-Éropah asal saka tembung weid, sing tegesé "ndeleng" utawa "meruhi".[3] weid uga minangka akar tembung saka wit sajeroning Basa Inggris, kaya déné ing tembung vision sajeroning basa Latin.

Cathetan[besut | besut sumber]

  1. "The Vedas". sacred-texts.com. Dibukak ing 2006-08-30.
  2. Prof. D. Prahladachar (2006). "Vedâpauruseyatva" (PDF). D.K. Printworld (P) Ltd. Dibukak ing 2006-08-30. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (pitulung)
  3. [1]

Rujukan[besut | besut sumber]

filologis
  • Benjamin Walker Hindu World: An Encyclopedic Survey of Hinduism, (Two Volumes), Allen & Unwin, London, 1968; Praeger, New York, 1968; Munshiram Manohar Lal, New Delhi, 1983; Harper Collins, New Delhi, 1985; Rupa, New Delhi, 2005, ISBN 81-291-0670-1.
  • Maurice Bloomfield, A Vedic Concordance, Harvard Oriental Series, 1907
  • Klaus Mylius, Geschichte der altindischen Literatur, Wiesbaden (1983).
  • Moriz Winternitz History of Indian Literature, Vol.1 (Calcutta 1926) p.l
religi

Pranala njaba[besut | besut sumber]

Cithakan:Hindu Topik