Surat At Taubah

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
at-Taubah
Ayat 1 s.d. Ayat 3
Ayat 1 s.d. Ayat 3
Informasi
Makna Pengampunan
Nami sanès Bara'ah (Berlepas Diri)
Al-Mukshziyah (Ngeculaké)
Al-Fadikhah (Menyingkap)
Al-Muqasyqisyah (Melepaskan)[1]
Klasifikasi Madaniyah
Surat ka 9
Juz Juz 10 (ayat 1-93)
Juz 11 (ayat 94-129)
Statistik
Gunggung ayat 129 ayat

Surat At Taubah (Arab سورة التوبة) iku surat kaping 9 Kuran mawa 129 ayat. Surat iki kagolong surat Madinah. Isiné bab pratélan pamutusan perjanjèn damai karo kaum musyrikin.

Pokok-Pokok Isi[besut | besut sumber]

  • Kaimanan
    • Allah tansah nganthèni hamba-hamba-Né kang iman
    • Pambalesan saka amalan-amalan manungsa mung saka Allah
    • Sakabèhané miturut sunnatullah
    • Lindhungan Allah marang wong-wong kang iman
    • Kalungguhan Muhammad ing sisih Allah.
  • Hukum-ukum
    • Kewajiban nafkahaké bandha
    • Werna-warna bandha sajeroning agama sarta panggunaané
    • Jizyah
    • Perjanjèn lan perdamaian
    • Kewajiban umat Islam marang Nabiné
    • Sebab-sebab wong Islam ngayahi perang total
    • Sawetara dhasar pulitik kanegaraan lan paprangan sajeroning Islam.
  • Kisah-kisah
    • Muhammad karo Abu Bakar r.a. ing sawijining guwa ing bukit Tsur nalika ijrah
    • Perang Hunain (perang Authas atau perang Hawazin)
    • Perang Tabuk.
  • Liya-liya
    • Sifat-sipat wong kang iman lan tataran-tingkatané.
    • Pratélan pambatalan perjanjèn damai déning Muhammad karo kaum musyrikin, amarga ora ngebaki sarat-sarat perjanjèn damai ing perjanjèn Hudaibiyyah.

Rujukan[besut | besut sumber]

  1. Majalah Hidayah (Juli 2007) hal 137. ISSN 1693-3737

Pranala njaba[besut | besut sumber]


Surat Sadurungė:
Surat Al Anfaal
Al-Qur'an Surat Sabanjurė:
Surat Yunus
Surat 9