Mikoyan-Gurevich MiG-21
Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel WikipédiaPanjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak. |
MiG-21 "Fishbed" | |
---|---|
MiG-21 milik AURI di Museum Satria Mandala, Jakarta | |
Tipe | Pesawat tempur |
Produsen | Mikoyan-Gurevich OKB |
Pisanan mabur | 14 Juni 1956 |
Dikenalaké | 1959 |
Status | Operasional |
Pemakai | Uni Soviet India RomaniaVietnamIndonésia |
Cacah digawé | Luwih saka 11.000[1] |
Varian | Mikoyan Ye-150Mikoyan Ye-150Chengdu J-7 |
MiG-21F Fishbed ya iku pesawat tempur sergap berjarak endek lan wujud pesawat produksi génerasi pertama saka seri MiG-21 kang populer.[2] Prototipe saka pesawat iki, E-5 (diwaca Ye-5) mabur pertama kali ing taun 1955 lan muncul ing ngarep publik ing nalika dina penerbangan Soviet ing Lapangan Udara Tushino, Moskwa ing wulan Juni 1956. Nalika perang Vietnam, pesawat iki minangka nyerang armada pesawat Amérikah Sarékat, uga digunakaké ing perang Arab-Israèl, ing antarané Perang Enem dina lan Perang Yom Kippur, perang India-Pakistan, krisis Yaman lan pira-pira peperangan ing pira-pira pérangan donya katiga, saéngga pantas dijiluki AK-47 ing udara, utawa kerikil tajam saka wétan amarga pertamane pihak barat khususé Amérikah Sarékat nganggep remeh pesawat iki. punjul 30 nagara ing donya kalebu sekuthu Amérikah Sarékat migunakaké pesawat iki. kurang luwih ana 15 versi saka MiG 21 kang wis diprodhuksi, pira-pira diprodhuksi saliyané Uni Soviet. Kurang luwih ana 8000 pesawat iki wis diprodhuksi.
J-7 (Jianjiji-7)/F-7 YF-110
[besut | besut sumber]Soviet mènèhi lisensi kanggo memproduksi MiG-21 lan mesine marang Tiongkok ing taun 1961, lan produksi pertama kaline J-7 (Jianjiji-7 Fighter aircraft 7) migunakaké komponèn gaweyan Tiongkok dimulai awal 1964. lan penerbangan pertamane, pesawat kang dirakit ing Shenkang ing tanggal 17 Januari 1966, lan produksi saka Chengdu, J-7-I dimulai ing wulan Juni 1967. Sebanjure dimodifikasi kalebu pengembangan saka J-7-II / J-7B kang dimulai 1975 eng ngendi produksine diakui ing September 1979. Pengembangan saka F-7M lan J-7 III dimulai 1981. J-7 III ya iku pesawat tempur gaweyan Tiongkok kang madani MiG-21MF. terutama ngrancang ulang saka J-7 II, penerbangan pertama J-7 III ing 26 April 1984. kang wujud produksi bebarengan antarané Chengdu lan Guizhou (GAIC), Pesawat J-7 III lumebu dinas Angkatan Udara Tiongkok (PLA Air Force) lan Angkatan Laut 1992, kanti produksi berlanjut.
Produksi kang liya ya iku pesawat tipe F-7M Airguard kang produksine dimulai ing Dhésèmber 1984. ing taun 1988 Tiongkok ngirimake pertama 20 unit saka 60 F-7M Skybolts marang Pakistan. minangka upaya peningkatan kemampuan Karachi péngin supaya saknduwure kemampuan Grumman Sabre II, utawa F-7P. Produksi saka "Super 7" mandeg amarga Amérikah Sarékat narik panjurung lan bantuan teknike akibat peristiwa Tienanmen 1989.
Pesawat mau migunakaké swiwi delta. kanti mesin turbojet njero awak pesawat. kanti bolongan lumebu angin (small round air intake) ing irung pesawat lan duwé pembuangan udara (exhaust) tunggal. awak pesawat dawa kanti irng kang tumpul lan kanopi nggembung (bubble canopy). ana sirip ing pérangan weteng pesawat pérangan mburi. duwé sirip buntut tegak sayung memburi. ing modifikasi J-7FS ditambahake radar kanti mengkonfigurasi ulang air intake, kang ngendi "Super 7" kanti meng- upgrade sekabehane pérangan ngarep saka pesawat kanti nambahake radar pesawar kang ukurane gedhi saka versi sadurungé lan manggonake bolongan lumebu udapda pérangan weteng pesawat eng ngendi ing versi sadurungé owah-owahan iku ora dilakokake.
ing 1989 produksi Tiongkok rata-rata saben wulan ya iku rata-rata 14 pesawat aircraft per wulan, mligi kanggo ekspor. Pesawat J-7 diprodhuksi kanthi gedhi-gedhian déning Tiongkok, kanggo ngganti pesawat J-6, versi Tiongkok saka MiG-19. ing taun 1995, diproyeksikake produksi J-7 bakal terus berlanjut nganti dekade ebanjure nambah total produksi meh 1000 pesawat ing taun 2005, nanging ing nyatane inventaris PLA Air Force (Tiongkok) jumlahe 500 pesawat, kang kemungkinan produksine bakal mandeg.
Pesawat MiG-21 dipikoleh Amérikah Sarékat liwat program Foreign Materiel Acquisition/Exploitation kang ditandai kanti YF-110.
Spesifikasi
[besut | besut sumber]- Nagara produsen: Ruslan (Uni Soviet), Cina
- Pabrik :
- Mikoyan-Gurevich Ruslan
- Xian Aircraft (Cina) @ Shenyang, Chengdu & Guizhou
Varian
[besut | besut sumber]- Versi Ruslan
- MiG-21F Fishbed C
- MiG-21PF Fishbed D
- MiG-21PFM Fishbed F
- MiG-21R Fishbed H
- MiG-21S Fishbed H
- MiG-21RF Fishbed H
- MiG-21SM Fishbed J
- MiG-21M (Type 96/Hindustan Aeronautics-India)
- MiG-21PFMA Fishbed J
- MiG-21MF Fishbed J
- MiG-21SMT Fishbed K
- MiG-21SMB Fishbed K
- MiG-21bis-A Fishbed L
- MiG-21bis-B Fishbed N
- MiG-21U Mongol A
- MiG-21US Mongol B
- MiG-21UM Mongol B
- Versi Cina
- J-7 / F-7 Fishbed
- J-7 II / F-7B Fishbed
- J-7 III Fishbed
- F-7M Airguard
- F-7P Skybolt
- Pesawat sajenis:
Sukhoi Su-7, Su-11, Su-22 Fitters, Mirage III, A-4 Skyhawk
- Pengembangan
- Kegunaan: Penyergap, tempur,Serang darat
Data Teknis
[besut | besut sumber]- WingSpan (rentang sayap) 23 ft. 6 in.
- Length (panjang) 51 ft. 9 in.
- Height (tinggi) 15 ft. 9 in.
- Weight (berat) 18.080 lbs. max.
- Mesin:
- MiG-21 = Tumansky R-11F-300 @ 12,675 lbst w/afterburner
- J-7 III = Wopen-13 turbofan @ 14,550-lbst
- Kru penerbang juru anggegana tunggal
- Kecepatan Maksimum 1.300 mph.
- Kecepatan jelajah 550 mph.
- Jarak tempuh (Range):
- MIG-21 = 400 mi range
- MIG-21bis = 600 nm range
- J-7 = 230 mi / 370 km lo-lo-lo radius
- J-7B = 375 mi / 600 km radius w/ 2 PL-2 AAM + internal fuel
- J-7B = 450 mi / 750 km radius w/ 2 PL-2 AAM + drop tanks
- J-7M = 550 mi / 875 km radius w/ 2 PL-2 AAM + drop tanks
- J-7 III = 525 mi / 850 km radius hi-hi-hi air superiority w/ 2 AAM + drop tanks
- J-7 III = 340 mi / 550 km radius lo-lo-hi ground attack w/ 2 bombs + drop tanks
- J-7 III = 1.350 mi / 2.200 km ferry range
- Ketinggian Jelajah 14000 mèter
- Kapasitas Bahan Bakar internal
- 2277 kg MIG-21pfs
- 2364 kg MIG-21bis
- 869 kg J-8
- In-Flight Refueling (kapasitas pengisian bahan bakar diudara): -
Drop Tank (Tanki bahan bakar cadangan):
- MIG-21bis = Drop tank with 391 kg of fuel for 51 nm range
- MIG-21bis = Drop tank with 631 kg of fuel for 80 nm range
- MIG-21bis = Drop tank with 391 kg of fuel for 50 nm range
- J-7 = 800 l drop tank with 639 kg of fuel for 111 nm range
- Take-Off Runway (kecepatan lepas landas)
- F-7M = 700-950 m
- J-7 III = 800 m (2,625 ft) with afterburning
- Landing Runway (kecepatan mendarat)
- F-7M = 600-900 m with brake-chute
- J-7 III = 550 m with flap blowing, drag-chute and brakes
- Sensor
- MIG-21pfs = Spin Scan (R1L) radar, RWR, Balistic bombsight
- MIG-21bis = Jay Bird radar, RWR, Balistic bombsight
- J-7 = Type 222 ranging radar, RWR, Ballistic bombsight
- Armament (Senjata)
- One NR-30 30mm cannon plus
- MIG-21pfs = K-13 AA-2 atoll, FAB-500, FAB-250, UV-16-67 rocket pods
- MIG-21bis = UV-69 57 rocket pods, AA-8 Aphid, FAB-250, FAB-500
- J-7 = 2 PL-2 or PL-7 AAM and 1 800 L drop tank (685 nm)
Nagara pangguna
[besut | besut sumber]Afganistan, Albania (J-7), Aljazair, Angola, Azerbaijan, Bangladesh, Bulgaria, Myanmar, Kamboja, Cina (J-7), Kongo, Kroasia, Kuba, Ceko, Mesir, Ethiopia, Finlan Jerman Timur, Guyana, Honggari, India, Indonésia, Iran, Irak, Kazakhstan, Laos, Libya, Madagaskar, Mali, Mongolia, Mozambik, Nigeria, Koréa Utara, Yaman, Pakistan (J-7), Polen Rumania, Slowak, Sri Lanka, Sudan, Syria (Suriah), Tanzania, Vietnam, Yugoslavia (Serbia-Montenegro), Zambia, Zimbabwe
Album
[besut | besut sumber]-
MiG-21 duwéne Angkatan Udara Bulgaria
Cathetan sikil
[besut | besut sumber]- ↑ MIG-21 Fishbed from Russian Military Analysis
- ↑ pesawat-tempur, Kaundu 24/11/12.
Pranala njaba
[besut | besut sumber]Wikimedia Commons duwé médhia ngenani Mikoyan-Gurevich MiG-21. |
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |