Pasujudan Sunan Bonang
Pasujudan Sunan Bonang iku ana ing dhusun Bonang, Kacamatan Sluké, Kabupatèn Rembang[1].Dohé 17 km saka kutha Rembang kanthi tekan arah timur jurusan Surabaya[1]. Sunan Bonang (Raden Maulana Makdum Ibrahim) séda taun 1525 ing yuswa 60 taun[1]. Nanging, ana penemu liyané, ya iku makam utawa pêtilasané panjênêngané ana ing Tuban utawa Madura, Jawa Timur[1]. Persisé ana ing sangarepé pasisir Binangun[1]. Yèn arep tindak mrana, kudu munggah dhisik amarga panggonané rada dhuwur[1]. Pasujudan Sunan Bonang iku wujudé watu kang ana tipak sujudané Sunan Bonang[1]. Miturut critané masarakat kana, pasujudan Sunan Bonang jaman biyèn iku watu kang dienggo sujud Sunan Bonang kanggo nyedhakaké panjenengané dhateng Allah[1]. Sujudé Sunan Bonang iku suwi banget saéngga watu iku nipak palarapané Sunan Bonang[1]. Saiki pasujudan Sunan Bonang iku dikramataké karo masarakat skitar kana[1].
Sajarah
[besut | besut sumber]Sunan Bonang utawa mau Raden Makdum Ibrahim (Ampèl Denta, Surabaya 1465-Tuban 1525)ya iku putrané Sunan Ampèl saka garwa kang jenengé Dwi Candrawati.[1][2].Sunan Boanang (Maulana Ibrahim) ya iku sepupuné saka Sunan Kalijaga kang dikenal karo sebutan kang ngréka gending kang kapisan[1].Sadurungé ana ing babagan dakwah, Sunan Bonang kerep nuntut ngèlmu (sinau) ana ing Pasai, banjur sabanjuré saka Pasai [2].Sunan Bonang ngadegaké pondok pesantren ana ing tlatah Tuban[1][2].Santri kang sinau ing pesantren Maulana Makdum Ibrahim (Sunan Bonang), asalésaka tlatah ing Nusantara [3]. Ing nglakoni sajeroning dakwahé Maulana Makhdum Ibramim (Sunan Bonang) duwé ciri, ya iku karo cara ngrubah jeneng-jeneng Dèwa karo jeneng-jeneng malaékat kang dikenali ing sajeroning ajaram Islam [3].Sajeroning ana pesantrèn bisa ngupaya bisa pengatuté jarang ing agama Hindhu lan Buda kang dikenal wis dianut sadurungé [1]
Unik
[besut | besut sumber]Ing Pasujudan Sunan Bonang, ana mushola karo kamar kang isiné watu gedhé kang biyasa digunakaké Sunan Bonang kanggo alas salat (sajadda) lan panggonan maca (shalawwat) prentahé Nabi Haidir [4].Watu mau dikenal karo jeneng watu pasujudan lan ana bekas anggota awaké Sunan Bonang[4]. Uga ana makam Putri Cempa, ya iku Dewi Indrawati (ibu)né (Raden Patah) (Sultan) (Demak) kang dadi mubalighah ing Bonang kanthi pungkasan hayaté [4]. Uniké makam iku ya iku ana alas cagak kang wujud umpak saka balung iwak paus.[4]. Saben tanggal 10 Dzulhijjah (Dina idul Adha) jam 09:00 WIB mesthiu diadaaké ritual upacara penjamasan pusaka Sunan Bonang wujud “bende” kang diarani nama bende becak[4].
Karyané
[besut | besut sumber]Nggubah Gamelan
[besut | besut sumber]Sunan Bonang nggubah gamelan Jawa kang wektu iku kentel banget karo estetika Hindhu, uga wènèhi nuansa anyar [5]. Panjenengané iku dadi kreator gamelan Jawa nganti kaya saiki, uga nambahaké instrumen bonang[5]. Gubahané wektu iku duwé nuansa dzikir kang ndorong kecintaan marang panguripan transedental (alam malakut)[5].
Agawé Tembang
[besut | besut sumber]Tembang "Tombo Ati" iku karya Sunan Bonang[5].
Pentas Pewayangan
[besut | besut sumber]Ing peméntasan pewayangan, Sunan Bonang iku dhalang kang piawai mbius penontoné [5]. Karemenané iku nggubah lakon lan ngleboaké tapsir-tapsir khas Islam[5]. Kisah perseteruan Pandhawa lan Kurawa ditafsiraké Sunan Bonang minangka perang antarané nafi (peniadaan) lan isbah (peneguhan)[5].
Agawé Suluk
[besut | besut sumber]Suluk-suluk kang ngungkapaké pengalamané nempuh dalan tasawuf lan manéka pokok ajaran tasawufé kang disampèkaké liwat ungkapan-ungkapan simbolik kang ana ing kabudayan Arab, Pèrsi, Melayu lan Jawa[6].Suluk-suluk iku antarané:
- Suluk Wujil [6]
- Suluk Khalifah [6]
- Suluk Kaderesan [6]
- Suluk Regol [6]
- Suluk Bentur [6]
- Suluk Wasiyat [6]
- Suluk Pipiringan [6]
- Gita Suluk Latri [6]
- Gita Suluk Linglung [6]
- Gita Suluk ing Aewuh [6]
- Gita Suluk Jebang [6]
- Suluk Wregol [6]
Agawé Prosa
[besut | besut sumber]Karangan prosa kaya ta: Pitutur Sunan Bonang kang ditulis ing wujud dialog antarané guru sufi lan murid kang tekun [6]. Wujud kaya iki akèh ditemoni sastra Arab lan Pèrsi [6].
Cathetan suku
[besut | besut sumber]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Bolland, BJ.1985.Pergumulan Islam di Indonésia.Jakarta:Grafiti Press.(halaman 123) Masalah sitiran: Tenger
<ref>
ora trep; jeneng "buku1" diwedharaké ping bola-bali déné isiné béda - ↑ a b c A.Aziz Salim Basyarahil.2005.Hikmah dalam Humor Kisah dan Pepatah, Gema Insani, Cet.VII,.Jakarta.(halaman 64) Masalah sitiran: Tenger
<ref>
ora trep; jeneng "buku2" diwedharaké ping bola-bali déné isiné béda - ↑ a b . A.Jamil, dkk, Sajarah Kebudayaan Islam, CV. Toha Putra.Semarang.hal 27.1998.
- ↑ a b c d e diundhuh tanggal 31 Mei 2011
- ↑ a b c d e f g diundhuh tanggal 31 Mei 2011[pranala mati permanèn]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o "diundhuh tanggal 31 Mei 2011". Diarsip saka sing asli ing 2011-07-13. Dibukak ing 2011-05-31.
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |