Oyod legi

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Liquorice
Klasifikasi ngèlmiah
Karajan: Plantae
Dhivisi: Magnoliophyta
Klas: Magnoliopsida
Ordho: Fabales
Famili: Fabaceae
Subfamili: Faboideae
Tribe: Galegeae
Génus: Glycyrrhiza
Spésies: G. glabra
Jeneng binomial
Glycyrrhiza glabra
L.
Glycyrrhiza glabra

Oyod legi utawa 'Licorice' utawa ' Liquorice' minangka oyod tetuwuhan Glycyrrhiza glabra . Tanduran oyod legi iki minangka jinis tanduran polong-polongan asale saka Eropa Kidul lan bagean Asia . Jeneng liquorice iku asalé saka basa Yunani kuna sing tegesé "oyod manis". Tanduran iki yaiku tanduran taunan kanthi bentuk terna lan bisa tuwuh nganti siji meter kanthi godhong sing tuwuh kaya swiwiné (pinnate) sing dawané umur 7 nganti 15   cm. Godhongé bisa nganti 9-17 lembar ing siji cabang. Kembang oyod manis sing disusun ing inflorescent (diklompokaké ing siji cabang), warna saka kaungunan nganti putih blaring lan ukurané 0,8-1.2   cm. Woh wohan beri lan woh wohan beri udakara 2–3 cm, lan ngemot wiji.[1]

Prodhuksi lan piguna[besut | besut sumber]

Woh manis tuwuh kaya suket (semak-semak) ing bagean Eropa kidul ( Glycyrrhiza glabra ). Spesies liyané sing asalé saka Amerika Lor yaiku G. lepidopta lan sing saka China yaiku G.uralensis . Sing terakhir digunakaké digunakaké minangka bahan kanggo obat Cina.

Oyod manis tuwuh ing jero, subur, banyu sing cekap lan ing iklim cerah. Racaké dipanén ing musim gugur 2 utawa 3 taun sawisé ditandur.[1]

Ekstrak liquoricedijupuk kanthi nggodhok oyod tanduran lan nguap banyu, bisa didol ing bubuk utawa bentuk sirup (cuwèr). Zat sing ana ing njero glycyrrhizin, sing manis banget, 50 kali luwih manis tinimbang gula lan duwé khasiyat obat-obatan. Spesies G.uralensis minangka jinis minuman keras sing ngemot bahan sing paling akéh.

Piguna ing olah-olahan[besut | besut sumber]

Rasa oyod legi luwih beda yen digawé ing bentuk permen . Produk permen iki banget dikenal ing Inggris, yaiku allsorts Liquorice (permen licorice Inggris ). Konsumen ing daratan Eropa luwih seneng permen oyod legi sing rada asin. Sanajan sebagian besar produk duwé rasa oyod manis, isi paling dhuwur yaiku minyak adas .

Ing Walanda, permen manis manis diarani "Drop" lan misuwur banget ing antarané masarakat. Produk permen minuman keras Belanda ngemot kurang anise sanajan digunakaké uga nyampur bahan liyané kaya menthol lan godhong ( godhong teluk) saengga nggawé rasa rada asin.[2]

Licorice uga digunakaké ing komposisi omben-omben alus kaya ta bir oyod lan tèh herbal manis. Rasa licorice legi banget migunani kanggo ngilangi ambu ora enak ing obat-obatan. Belanda asring nggawé omben-omben rempah-rempah ( dropwater ) kanthi nyelehaké sawetara bagean permen licorice sing ngemot laurel (godhong teluk) kanthi potongan tanduran licorice ing botol banyu lan banjur guncang nganti bubar.

Ing Italia, sing uga dadi papan kanggo ngembangaké licorice alami, wong nggunakaké licorice kanthi nyopot saka lemah lan langsung dipangan minangka panyegar cangkemé. Wong Italia seneng karo licorice sing ora legi amarga 100% murni, nanging kanthi rasa pait. Wong Siria nggunakaké licorice minangka omben-omben utawa permen. Miturut lisensi ireng Departemen AS ing panganan Database ngemot 100 kalori saben ons (928 gram).[3]

Ing masakan Cina, licorice digunakaké minangka ramuan ing panganan pedhes. Asring uga ditambahaké ing campuran kaldu lan kecap .

Aspèk biomedis[besut | besut sumber]

Isi saka aktif senyawa organik ing liquorice ing wangun saka asam gliricetin punika inhibitor ing enzim dehidrogenase 11β-hydroxysteroid (11β-OHSD) ngetik 2 fungsi kang Ngonversi hormon kortisol menyang cortisone . Gedhe banget konsumsi dianggep nimbulaké symptoma diuresis lan sabab luwih dhuwur meksa getih .[4]

Gladri[besut | besut sumber]

Cathetan sikil[besut | besut sumber]

  1. a b Huxley, A., ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-47494-5
  2. [1] Dutch website of Wageningen University with English information about "Drop"
  3. "Licorice Calories". Diarsip saka sing asli ing 2012-05-16. Dibukak ing 2020-05-22.
  4. (ing basa Inggris) Stephen Nussey; Saffron Whitehead (2001). Endocrinology: An Integrated Approach. St. George's Hospital Medical School, London, UK. BIOS Scientific Publishers Ltd. kc. Cortisol and the aldosterone receptor in the kidney. ISBN 1-85996-252-1. Dibukak ing 2011-04-29.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)