Wangsa Qing
| Qing Raya | ||||||||||||
| 大清 | ||||||||||||
| Kakaisaran | ||||||||||||
|
||||||||||||
|
|
||||||||||||
| Antem Gong Jin'ou (1911) |
||||||||||||
 Wewengkon kakuwasan Qing Raya ing taun 1820
|
||||||||||||
| Kutha krajan | Shengjing (1636–1644) Beijing (1644–1912) |
|||||||||||
| Basa | Mandarin Basa Manchu |
|||||||||||
| Pamaréntahan | MonarkiG | |||||||||||
| Kaisar | ||||||||||||
| • | 1626–1643 | Huang Taiji | ||||||||||
| • | 1908–1912 | Kaisar Xuantong | ||||||||||
| Perdhana Mentri | ||||||||||||
| • | 1911 | Yikuang | ||||||||||
| • | 1911–1912 | Yuan Shikai | ||||||||||
| Sujarah | ||||||||||||
| • | Pangubahan jeneng saka Jin Akir dadi Qing Raya | 1636 | ||||||||||
| • | Panelukan Beijing | 1644 | ||||||||||
| • | Pamanunggalan saindhengin dharatan Cina | 1662 | ||||||||||
| • | Révolusi Xinhai | 12 Fèbruari 1912 | ||||||||||
| Population | ||||||||||||
| • | 1740 est. | 140.000.000 | ||||||||||
| • | 1776 est. | 311.500.000 | ||||||||||
| • | 1790 est. | 300.000.000 | ||||||||||
| • | 1812 est. | 360.000.000 | ||||||||||
| • | 1820 est. | 383.100.000 | ||||||||||
| Valuta | Yuan, Koin Cina | |||||||||||
|
||||||||||||
.svg)
Wangsa Qing (Hanzi: 清朝, hanyu pinyin: Qīng Chao) (1644 - 1911), ditepungi uga minangka Wangsa Manchu ya iku salah siji saka loro wangsa asing kang mréntah ana ing Cina sawisé wangsa Yuan Mongol lan uga wangsa kang paling akir ana ing Cina.[1] Asing ana ing perkara iki ya iku wangsa pamaréntahan non-Han kang dianggep dadi èntitas Cina ing jaman dhisik.[1] Wangsa iki diyasa déning wong Mansuri saka klan Aisin Gioro (Hanyu Pinyin: Aixinjueluo), kang banjur ngadhopsi tata cara pamaréntahan wangsa sadurungé lan nggabungaké ana ing Cina.[1]
Mangsa kajayan[besut | besut sumber]
Wangsa Qing ana ing kajayané nalika ing sangisoré pamaréntahan Kaisar Kangxi (mréntah taun 1662 - 1722), Yongzheng (1723 - 1735) lan Qianlong (1735 - 1796).[1][2] Nalika taun 1661 kaisar Shunzhi tilar donya kanthi umur 24 taun lan digantèkaké déning putra nomer papaté, Aixinjueluo Xuanyue kang dadi Kaisar Kangxi.[1]
Ana ing wiwitan pamaréntahané, Kaisar Kangxi dibantu déning 4 Mentri Wali lan dibimbing déning nininé, Ibusuri Xiaozhuang.[1] Nalika taun 1669, Kaisar Kangxi bisa nggagalaké rencana salah siji Mentri Waliné, Aobai kang duwé kepénginan kanggo mbrontak.[1] Dhèwèké uga bisa ngredhem Pambrontakan Telu Raja Mudha (salah sijiné ya iku Wu Sangui, kang diwènèhi wewengkon lan sesebutan pangéran amarga jasané) lan pambrontakan suku-suku saka Mongolia.[1] Taiwan kang dikuwasani déning kulawarga Zheng kang setya marang wangsa Ming, bisa dikuwasani nalika taun 1683.[1] Prajanjian wewatesan karo Rusia uga digawé nalika taun 1689.[1]
Sawisé ditinggal déning Kaisar Kangxi nalika taun 1722, putrané kang nomer papat, pangéran Yong (lair Aixinjueluo Yinzhen) manggoni tahta dadi Yongzheng.[1] Pamaréntahané diwernani karo sengkéta antarané pangéran, kang ngrasa munggahé Kaisar Yongzheng amarga ana rékayasa.[1] Kaisar Yongzheng ditepungi minangka kaisar kang sregep temandang gawé. Ana ing mangsa pamaréntahan kaisar Youngzheng ékonomi nagara Qing saya kuwat.[1]
Cathetan sikil[besut | besut sumber]
| Artikel iki minangka artikel rintisan. Panjenengan bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |
