Henry PuYi
Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel WikipédiaPanjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak. |
Xuantong Emperor 宣統帝 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kaisar Cina | |||||
Panjenengan | 2 Dhésèmber 1908 – 12 Fèbruari 1912 ( 3 taun, 72 dina) 1 July 1917 – 12 July 1917 ( 0 taun, 11 dina) | ||||
Leluhur | Kaisar Guangxu | ||||
Adipati | Zaifeng, Pangeran le-2 Chun | ||||
Kaisar Manchukuo | |||||
Panjenengan | 1 Maret 1934 – 15 Agustus 1945 ( 11 taun, 167 dina) | ||||
Kaisar Cina | |||||
Pretendence | 12 Fèbruari 1912 – 16 Oktober 1967 ( 55 taun, 246 dina) | ||||
Panerus | Yuyan | ||||
Kaisar Manchukuo | |||||
Pretendence | 15 Agustus 1945 – 16 Oktober 1967 ( 22 taun, 62 dina) | ||||
Panerus | Pujie | ||||
Astana | Babaoshan Revolutionary Cemetery Later moved to the Easter Qing Mausoleum near Beijing in 1996 | ||||
Garini | Maharani Wen Xiu Maharani Wan Rong | ||||
| |||||
Wangsa | Dinasti Aisin-Gioro | ||||
Bapa | Zaifeng, Pangeran Chun | ||||
Ibu | Guwalgiya Youlan |
Data Panguasa Tiongkok | |||
---|---|---|---|
Jeneng Asli | PuYi | ||
Jeneng Raja/Undang-undangan | kaisar Xuan Tong | ||
Periode Jaman | Dinasti Qing | ||
Taun lair | 1906 | ||
Taun mati | 1967 |
Pǔyí (Hanzi tradhisional: 溥儀; Hanzi saanané: 溥仪) (7 Fèbruari 1906 - 17 Oktober 1967) ya iku kaisar kaping 12 saka dinasti Qing kang uga kaisar terakhir Tiongkok kang nguwasani papréntahan saka taun 1908 nganti tekan 1924.[1][2][3] Kakine kang jenege Yihuan ya iku anak nomer 7 saka kaisar Daoguang lan bapaké Zaifeng ya iku adhine Kaisar Guangxu.[3] Sawisé kaisar Guang Xu mati, nalika iku PuYi nembé umur 2 taun, diangkat dadi kaisar karo jeneng kamaharajan Xuan Tong.[3] Ana ing mangsa papréntahane, Dr. Sun Yat Sen nglakokaké révolusi ya iku nalika taun 1911 lan ngrampungi jaman kamaharajan Tiongkok kang wis ana punjul 2000 taun.[2] Sawisé révolusi, PuYi isih diijinake kanggo manggon ana ing daerah kamaharajan (saiki dijenengi Kutha Terlarang lan dadi objek plesiran).[2] PuYi uga tau diangkat dadi pemimpin paling dhuwur ana ing nagara Manchu (Man Zhou Guo), sawijining nagara bonékah gaweane Jepang kang kalebu ana ing wewengkon Tiongkok lan wewatesan karo Russia, Tiongkok, Koréa Lor lan Mongolia.[3] Sawisé Jepang kalah ana ing perang donya kedua, Uni Soviet nguasani wewengkon Manchu lan nangkep PuYi ana ing papan anggegana penerbangan nalika PuYi arep lunga menyang Jepang. PuYi ditahan sasuwéné 5 taun lan dikirim menenh menyang Tiongkok nalika taun 1950.[3] Baline PuYi ana ing Tiongkok, PuYi ngakoni kesalahane lan ngomong panampane marang pambaharuan, pendidikan lan révolusi kang ndadèkaké nalika taun 1958 PuYi dibebasake déning pamrantahan Tiongkok lan nalika iku PuYi kang sadurungé kaisar dadi rakyat biyasa.[1] Dhèwèké mati amarga lara nalika umuré 61 taun.[3]
Wikimedia Commons duwé médhia ngenani Pu Yi. |
Cathetan suku
[besut | besut sumber]- ↑ a b "www.bukudiskon.com". Diarsip saka sing asli ing 2012-01-19. Dibukak ing 2011-09-04.
- ↑ a b c carita-utama.serambi.co.id[pranala mati permanèn]
- ↑ a b c d e f Pu Yi, The Last Emperor of China
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |
- Kabèh artikel mawa pranala njaba sing mati
- Artikel mawa pranala njaba sing mati kawit October 2023
- Articles with invalid date parameter in template
- Artikel mawa pranala njaba sing mati permanèn
- Artikel sing prelu dirapèkaké Oktober 2023
- Kaca nganggo imgw
- Lair 1906
- Pati 1967
- Tokoh Dinasti Qing
- Kaisar Dinasti Qing
- Cina
- Rintisan mawi topik Cina