Blancmange
Ajangan | Panganan cuci mulut |
---|---|
Hawa ajangan | Hawane adhem |
Woworan pokok | Susu utawa krim; gula; gelatin, pathi jagung ; almond |
Buku masakan: Blancmange Médhia: Blancmange |
Blancmange (/bləˈmɒ̃ʒ/, saka Prancis: blanc-manger [blɑ̃mɑ̃ʒe] ) minangka panganan cuci mulut legi sing umume digawe karo susu utawa krim lan gula kenthel karo glepung beras, gelatin, pati jagung utawa lumut Irlandia [1] (sumber carrageenan ), lan asring dibumboni karo almond . Sanajan wis mesthi manawa etimologi pancen "sajian putih", sumber abad pertengahan ora mesthi konsisten karo warna sajian sing asline. Sarjana panganan Terence Scully wis ngusulake etimologi alternatif bland mangier , "sajian hambar", nggambarake rasa lan popularitas sing asring entheng lan "ora enak" (ing konteks iki tegese rasa lan popularitas olahan lan aristokrat) minangka panganan sing lara.
Biasane disetel ing cetakan lan adhem. Sanajan tradisional putih (mula jenenge, ing basa Inggris "mangan putih"), blancmanges asring diwenehi warna alternatif. Sawetara panganan cuci mulut sing padha yaiku koki Prancis Marie-Antoine Carême krim Bayern, Italia panna cotta , muhallebi Timur Tengah , China 's annin tahu , Hawai'i ' s haupia lan tembleque Puerto Rico . Blancmange sejarah diwiwiti sawetara ing Abad Pertengahan lan biasane kalebu capon utawa pitik, susu utawa susu almond, beras lan gula lan dianggep minangka panganan sing ideal kanggo para sing lara. Tavuk göğsü minangka puding Turki kontemporer sing manis digawe nganggo pitik abrit, padha karo panganan Eropa abad pertengahan.[2]
Referensi
[besut | besut sumber]- Panganan ing Abad Pertengahan: Buku Karangan (1995) disunting dening Melitta Weiss AdamsonISBN 0-8153-1345-4
- Ossa, Germán Patiño (2007). Fogón de negros: cocina y cultura en una región latinoamericana.
- Scully, Terence (1995), Seni Cookery ing Abad Pertengahan .ISBN 0-85115-611-8ISBN 0-85115-611-8
- ↑ "Irish Moss Blanc-Mange. Farmer, Fannie Merritt. 1918. The Boston Cooking School Cookbook". Bartleby.com. Dibukak ing 2012-11-13.
- ↑ Scully, p. 208