Menyang kontèn

Jamu

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa

Jamu yaiku obat tradhisional kang digawé saka tuwuhan, upamané saka oyot, godhong, woh, lan kulit kayu sawijining tuwuhan kang kena kanggo nambani warna-warna lelara. Pèrangan wit-witan mau ana sing diolah kanthi digodhog lan ana uga kang dipangan mentah.

Wong Indonésia wis ngerti jamu saka pirang-pirang abad kapungkur. Kang sepisan jamu mung ana ing kupêngan kraton utawa pura, yaiku ing Kasultanan Ngayogyakarta lan Kasunanan Surakarta. Ing jaman biyèn jamu mung dingertèni ing kalangan kraton lan ora éntuk disebarake ing masarakat njaba kraton. Nanging kanthi owah gingsiring jaman kang saya suwé saya maju, jamu bisa diajaraké ing masarakat njaba kraton, saéngga masarakat njaba kraton wis akèh kang bisa ngracik jamu dhéwé. Prastawa iki kang ndadèkaké jamu ngrembaka lan digawé ora mung wong Indonésia nanging uga payu ing mancanagara. Kanggoné masarakat Indonésia, jamu iku resép turunan saka para leluhur sing kudu dijaga lan dikembangaké terus.

Sawetara tuladhané jamu sing misuwur ya iku: jamu kunyit asam, beras kencur, temulawak, brotowali, lan pahitan.

Sajarah Jamu

[besut | besut sumber]

Indonésia saka jaman biyèn wis kondhang minangka gemah ripah loh jinawi, nduwèni lemah subur lan asil bumi kang akèh. Kahanan alam kang makmur iku ndhukung masyarakaté kanggo nggunakake tuwuhan obat minangka dhasar ngembangaké jamu. Jamu banjur dadi pérangan wigati saka budaya lan urip saben dinané masyarakat Nusantara.

Rujukan

[besut | besut sumber]