Forex

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa

Pasar ijol-ijolan manca ( Forex , FX , utawa pasar mata uang ) minangka pasar decentralisasi utawa over-the-counter (OTC) global kanggo dagang mata uang. Pasar iki nemtokaké tingkat kurs valuta asing. Iku kalebu kabéh aspék tuku, sadé lan ijol-ijolan mata uang ing saiki utawa ditemtokaké prices. Ing babagan volume dagang , pasar adol pasar paling gedhe ing dunya, bar iku pasar Kredit .[1]

Peserta utama ing pasar iki yaiku bank-bank internasional kang luwih gedhé. Pusat financial ing saindhenging dunya dianggo minangka jangkar perdagangan antarane pirang-pirang jinis panuku lan panyedhiya watara wektu, kajaba akhir minggu. Awit mata uang tansah didol ing pasangan, pasar valuta asing ora nyetél nilai absolut ing mata uang nanging nemtokaké nilai relatif kanthi nyetél rega pasar siji mata uang yén dibayar karo  liyane. Ex: US $ 1 worth X CAD, CHF, utawa JPY, etc.

Pasar ijol-ijolan manca dianggo liwat institusi finansial, lan beroperasi ing sawatara tingkatan. Ing mburi iklan, bank-bank ngowahi jumlah perusahaan finansial kang luwih dikenal minangka "dealer", kang mèlu dagang dagang uga akéh. Pedagang ijol-ijolan manca iku bank-bank, mula pasar-pasar ing pasar iki kadhangkala disebut " pasar antar bank" (senadyan sawatara perusahaan asuransi lan jenis perusahaan finansial liyané). Perdagangan antarané peniaga ijol-ijolan bisa gedhé banget, nglibatna atusan yuta dolar. Amarga masalah kadhaulatan nalika nglibataké rong mata uang, Forex nduweni sethitik (yen ana) entitas pengawas anggoné nindakaké tindakan.

Pasar ijol-ijolan manca mbiyantu perdagangan lan invèstasi internasional kanthi ngaktifaké konversi mata uang. Contone, ngidini bisnis ing Amerika Serikat kanggo ngimpor barang saka negara anggota Uni Eropa, utamané anggota Eurozone, lan mbayar Euros, sanajan pendapatan kasebut ana ing dolar Amerika Serikat. Uga ndhukung spékulasi langsung lan évaluasi rélatif marang nilai mata uang lan spekulasi dagang mawa, miturut suku bunga diferensial antarané rong mata uang.[2]

Ing sajrone transaksi ijol-ijolan manca, partai tuku sawatara jumlah mata uang kanthi mbayar karo sawatara mata uang liya.

Pasar ijol-ijolan manca wiwit wiwit taun 1970-an. Iki nyatakaké telung puluh taun pambatesan pamaréntahan ing transaksi valuta asing miturut sistem manajemen moneter Bretton Woods, kang ngetokaké aturan kanggo hubungan komersial lan finansial ing antarané negara industri utama sawisé Perang Dunya II. Negara-negara liyané pindhah menyang nilai tukar ngambang saka rezim tingkat sakdurungé, kang tetep tetep miturut sistem Bretton Woods.

Pasar ijol-ijolan manca unik amarga ciri-ciri ing ngisor iki:

  • volume perdagangan agengipun, minangka kelas asét paling gedhé ing dunya kang ndadèkaké likuiditas dhuwur;
  • panyebaran geografis;
  • Operasi kontinyu: 24 jam saben dina kajaba akhir minggu, kaya ta, dagang saka 22:00 GMT ana ( Sydney ) nganti 22:00 GMT Jumat (New York);
  • macem-macem faktor kang mengaruhi kurs ;
  • bathi kurang saka bathi relatif dibandhingake karo pasar tetep pendapatan tetep; lan
  • nggunakake pengaruh kanggo nambah marginal lan kauntungan lan babagan ukuran akun.

Dadi, wis diarani minangka pasar kang paling cedhak karo kompetisi kang sampurna, saimbang karo intervensi mata uang dening bank-bank pusat .

Miturut Bank for International Settlements, asil global pambuka saka Survey Bank Sentral Taun 2014 Survey Foreign Exchange lan OTC Derivatives nuduhaké yén dagang ing pasar rata-rata $ 5,09 triliun saben dina ing April 2016. Iki mudhun saka $ 5,4 triliun ing April 2013 nanging nganti $ 4 triliun ing April 2010. Diukur kanthi nilai, swap valuta asing diperdagangkan luwih saka piranti liyané ing wulan April 2016, ing $ 2.4 triliun saben dina, diarani perdagangan spot ing $ 1.7 triliun.[3]

  • $ 1.654 triliun ing transaksi titik
  • $ 700 milyar ing njaba
  • Swap ijol dhuit $ 2.383 triliun
  • Swap swara $ 96 milyar
  • $ 254 milyar ing opsi lan produk liyane

Sejarah[besut | besut sumber]

Kuna[besut | besut sumber]

Perdagangan mata uang lan ijol-ijolan kapisan dumadi ing jaman kuna.[4] Penukaran dhuwit (wong kang mbantu wong liya kanggo ngganti dhuwit lan uga njupuk komisi utawa ngisi ragad) padha manggon ing Tanah Suci ing jaman tulisan Talmud (jaman Alkitab). Wong-wong iki (kadang-kadang disebut "kollybistẻs") digunakaké kios-kios kutha, lan ing pesta kali Pengadilan Candi saka bangsa-bangsa liya .[5] Penanam wang uga tukang perak lan / utawa tukang emas [6] saka jaman sing luwih anyar.

Ing abad kaping 4 Masehi, pamaréntah Bizantium tetep monopoli ing ijol-ijolan mata uang.

Papyri PCZ I 59021 (c.259/8 BC), shows the occurrences of exchange of coinage in Ancient Egypt.[7]

Itungan lan ijol-ijolan padha unsur penting saka perdagangan ing dunya kuna, nerjemahaké wong kanggo tuku lan ngedol item kaya pangan, pottery lan bahan mentahan.[8] Yen yunani récéh dianakaké emas luwih saka Mesir récéh amarga kanggo sawijining ukuran utawa isi, banjur merchant bisa barter karo yunani dhuwit récéhan emas kanggo luwih Mesir gedhé-gedhé, utawa kanggo luwih barang. Iki kok, ing sawatara titik ing sajarah, paling dunya duit ing sirkulasi dina iki wis nilai tetep kanggo jumlahé tartamtu saka dikenali standar kaya salaka lan emas.

Abad tengah lan mengko[besut | besut sumber]

Sajroné abad kaping 15, kulawarga Medici dibutuhaké kanggo mbukak bank ing lokasi manca kanggo ngganti mata uang kanggo tumindak atas jenengè pedagang tekstil .[9][10] Kanggo nggampangaké perdagangan, bank nggawé nostro (saka basa Italia, iki nerjemahaké "akun") kang ana rong entri kolom  nuduhaké jumlah mata uang manca lan lokal; informasi sing cocog karo tetep akun kanthi bank manca.[11][12][13][14] Ing abad ke-17 (utawa kaping 18), Amsterdam njaga pasar Forex sing aktif.[15] Taun 1704, pertukaran asing dumadi antara agen-agen tumindak ing kapentingan Kerajaan Inggris lan County Holland .[16]

Referensi[besut | besut sumber]

  1. ↑ Record, Neil, Currency Overlay (Wiley Finance Series)
  2. ↑ Global imbalances and destabilizing speculation Archived 2016-10-17 at the Wayback Machine. (2007), UNCTAD Trade and development report 2007 (Chapter 1B).
  3. ↑ "Triennial Central Bank Survey of foreign exchange and OTC derivatives markets in 2016".
  4. ↑ CR Geisst – Encyclopedia of American Business History Infobase Publishing, 1 January 2009 Retrieved 14 July 2012 ISBN 1438109873
  5. ↑ GW Bromiley – International Standard Bible Encyclopedia: A–D William B. Eerdmans Publishing Company, 13 February 1995 Retrieved 14 July 2012 ISBN 0802837816
  6. ↑ T Crump – The Phenomenon of Money (Routledge Revivals) Taylor & Francis US, 14 January 2011 Retrieved 14 July 2012 ISBN 0415611873
  7. ↑ S von Reden (2007 Senior Lecturer in Ancient History and Classics at the University of Bristol, UK) - Money in Ptolemaic Egypt: From the Macedonian Conquest to the End of the Third Century BC (p.48) Cambridge University Press, 6 December 2007 ISBN 0521852641 [Retrieved 25 March 2015]
  8. ↑ Mark Cartwright. "Trade in Ancient Greece". Ancient History Encyclopedia.
  9. ↑ RC Smith, I Walter, G DeLong – Global Banking Oxford University Press, 17 January 2012 Retrieved 13 July 2012 ISBN 0195335937
  10. ↑ (tertiary) – G Vasari – The Lives of the Artists Retrieved 13 July 2012 ISBN 019283410X
  11. ↑ (page 130 of ) RA De Roover – The Rise and Decline of the Medici Bank: 1397–94 Beard Books, 1999 Retrieved 14 July 2012 ISBN 1893122328
  12. ↑ RA De Roover – The Medici Bank: its organization, management, operations and decline New York University Press, 1948 Retrieved 14 July 2012
  13. ↑ Cambridge dictionaries online – "nostro account"
  14. ↑ Oxford dictionaries online – "nostro account"
  15. ↑ S Homer, Richard E Sylla A History of Interest Rates John Wiley & Sons, 29 August 2005 Retrieved 14 July 2012 ISBN 0471732834
  16. ↑ T Southcliffe Ashton – An Economic History of England: The 18th Century, Volume 3 Taylor & Francis, 1955 Retrieved 13 July 2012
Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Forex&oldid=1642504"