Olahan Tibèt

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Sarapan Tibet sing sederhana
Wanita Tibet nggawe momos ing pakumpulan ing AS

Masakan Tibet kalebu tradhisi lan praktik kuliner lan masarakat. Masakan kasebut nggambarake pemandangan pegunungan lan dataran tinggi Tibet lan kalebu pengaruh saka tangga teparo (kalebu India lan Nepal sing akeh wong Tibet). Dikenal kanthi nggunakake mie, wedhus, yak, daging kambing, pangsit, keju (asring saka yak utawa susu wedhus), mentega, yoghurt (uga kewan sing disesuaikan karo iklim Tibet), lan sup. Vegetarianisme wis diperdebatkan dening para praktisi agama wiwit abad kaping 11 nanging ora umum amarga angel tuwuh sayuran, lan tradhisi budaya nyengkuyung konsumsi daging. [1]

Tanduran kudu bisa tuwuh ing papan sing dhuwur, sanajan sawetara wilayah cukup dhuwur kanggo nandur tanduran kayata pari, jeruk, pisang lan jeruk nipis. [2] Tanduran sing paling penting yaiku gandum . Tepung digiling saka gandum panggang, diarani tsampa, minangka panganan pokok Tibet, uga Sha phaley (daging lan kubis ing roti). [3] Balep yaiku roti Tibet sing dipangan kanggo sarapan lan mangan awan. Macem-macem jinis roti balep lan pai goreng sing dikonsumsi. Thukpa minangka panganan dhahar sing kalebu sayuran, daging, lan mi kanthi macem-macem bentuk ing duduh kaldu. Masakan Tibet biasane disajikake karo sumpit pring, beda karo masakan Himalaya liyane, sing dipangan nganggo tangan. Wiji sawi ditanduri lan akeh ditampilake ing masakan.

Snack Tibet Sha Phaley ing Nepal

Bahan-bahan[besut | besut sumber]

Gandum wis dadi panganan pokok wiwit abad kaping lima Masehi. [4] Digawe dadi produk tepung sing diarani tsampa sing isih dadi bahan pokok. [5] Glepung dipanggang lan dicampur karo mentega lan teh mentega kanggo mbentuk adonan kaku sing dipangan ing bal cilik.

Referensi[besut | besut sumber]

  1. Geoffrey, Barstow (2013). "Food of Sinful Demons: A History of Vegetarianism in Tibet". UVA Library | Virgo (ing basa Inggris). Dibukak ing 2018-04-25.
  2. "Administrative Division". Tibet Facts & Figures 2007. China Internet Information Center. 24 April 2008. Dibukak ing 1 November 2010.
  3. Tibetan Marches. André Migot. Translated from the French by Peter Fleming, p. 103. (1955). E. P. Dutton & Co. Inc. New York.
  4. Fernandez, Felipe Armesto (2001). Civilizations: Culture, Ambition and the Transformation of Nature. kc. 265. ISBN 0-7432-1650-4.
  5. Dreyer, June Teufel; Sautman, Barry (2006). Contemporary Tibet : politics, development, and society in a disputed region. Armonk, New York: Sharpe. kc. 262. ISBN 0-7656-1354-9.