Bojo pring
Garwa pring ( Chinese ; Basa Vietnam : trúc phu nhân ; Koréa: 죽부인, jukbuin ; Jepang: chikufujin ), uga dikenal minangka garwa Walanda, ing basa Tagalog minangka kawil (secara harfiah, pancing utawa rantai iwak); ing basa Burma minangka ဖက် လုံး lan ing basa Indonesia minangka guling, yaiku bantalan pring sing berongga ukuran awak manungsa.
Asal saka tembung Inggris "bojo Walanda" wis panginten liwat rakyat Etimologi dadi saka (mantan) Dutch koloni Indonesia, ngendi pedagang Walanda bakal nglampahi wektu dawa adoh saka garwa. Penjelasan sing luwih mungkin yaiku hubungane karo keberanian Walanda, lelang Walanda utawa menyang Walanda . kene panggunaan tembung Walanda minangka cerdik utawa ora biasa. Babagan kasebut muncul ing abad kaping 17 nalika ana pirang-pirang perang Inggris-Walanda lan Walanda katon ora dipercaya karo wong Inggris. Iki banjur digawa menyang Amerika lan koloni lan ndeleng panggunaan basa Walanda iki ditrapake ing kahanan liyane kayata tembung "sampeyan bisa dipercaya karo aku utawa aku wong Walanda". arwa pring biasane dirajut tangan saka tebu pring.
Panganggone[besut | besut sumber]
Ing mangsa panas, struktur pring sing mbukak luwih adhem tinimbang tutul bantal utawa seprei. Garwane Walanda dianut pangguna, kaya kanca sing turu - posisi iki nyedhiyakake jumlah maksimum awak kanthi angin sing adhem. Piranti iki lan liyane, kayata bantal kanthi bentuk sing padha, bisa uga nyuda punggung ngisor nalika diselehake ing antarane sikil nalika turu. Garwa pring lan variane ing negara liya duwe asal usul lan panggunaan ing Asia Wétan lan Asia Tenggara, kalebu Filipina, sing kalebu wilayah sing panas lan lembab.
Saiki dheweke wis kurang populer nganti punah, bisa uga amarga kondhisi AC, utamane ing wilayah kutha lan ing antarane masarakat sing mampu. Minangka pengganti garwa Walanda sing digawe saka pring, bisa uga digawe saka katun utawa serat sintetis liyane. Garwa Walanda sing digawe saka katun utawa serat sintetis liyane isih akeh digunakake ing Indonesia .