Hasan bin Ali

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Hassan bin Ali

Hasan bin Ali bin Abu Thalib (Basa Arab: حسن بن علي بن أﺑﻲ طالب)‎ (c. 625669) iku putra saka Ali bin Abi Thalib lan Fatimah az-Zahra, lan putu pisanan saka Muhammad. Miturut amèh kabèh sekte Singah, panjenengané minangka Imam kaloro, déné sekte liyané nyebut yèn Imam kaloro iku seduluré Husain bin Ali. Sanadyan mangkono, Hasan minangka salah siji figur utama ing Sunni lan Singah amarga minangka Ahlul Bait saka Muhammad. Panjenengané uga dikurmati banget déning kaum Sufi amarga dadi Waliy Mursyid kang ka 2 sawisé bapaké mligi tumrap tarekat Syadziliyyah.

Jenenge yaiku Abu Muhammad. Dheweke dianggep saka Ahlul Bait lan Al-Kisa. Miturut sawetara Sunni kayata Ibnu Kathir lan Ibnu Hajar, dheweke minangka khalifah kaping lima lan pungkasan saka Khalifah Sejati. Dheweke uga dikenal kanthi loman, prihatin marang wong miskin, kebecikan, kapinteran lan, mesthi, wani.

Pitung taun pisanan Hasan urip karo simbah. Wonten pangandikanipun Kanjeng Nabi bab piyambakipun lan saduluripun. Kayata: "Hasan lan Husain iku pemimpine para mudha swarga." Acara sing paling penting nalika isih cilik Hasan yaiku melu acara Mubāhalah lan diarani "Ibnaana" ing ayat Mubāhalah. Nalika Ali bin Abi Thalib jumeneng khalifah, Hasan ngetutake lakune bapake lan ndherek perang.

Bismillahir Rahmanir Rahim Bagéan saka artikel ngenani
Imam Syi'ah
Rolas Imam


  1. Ali bin Abi Thalib
  2. Hasan al-Mujtaba
  3. Husain asy-Syahid
  4. Ali Zainal Abidin
  5. Muhammad al-Baqir
  6. Ja'far ash-Shadiq
  7. Musa al-Kadzim
  8. Ali ar-Ridha
  9. Muhammad al-Jawad
  10. Ali al-Hadi
  11. Hasan al-Askari
  12. Muhammad al-Mahdi

Sawise mateni Ali bin Abi Thalib ing tanggal 21 Ramadhan 40 H / 28 Januari 661 M, wong-wong padha teka kanggo janji setia marang Hasan. Hasan mènèhi pidato ing ngendi dhèwèké nyebataké kautamané bapaké lan keluargané lan hubungané raket karo Muhammad; Dheweke nyatakake yen syarat kanggo nampa khilafah ing pihake yaiku ketaatan umum marang perintah lan keputusane. Sawise pirang-pirang wulan, Muawiyah pungkasane lumaku ing Madinah karo pasukan sing dipimpin dening Abdullah bin Amir. Ngerti kahanan kasebut, Hasan lunga menyang Nakhila lan ngumpulake tentara karo komandan tentarane, kalebu Qais bin Sa'ad al-Ansari. Ing dina Sabat, saksampune pengkhianat salah sawijining senapati, ana pasulayan ing tentara lan Hasan ngandika kanggo ngrampungake, nanging perselisihan kasebut saya tambah. para prajurit njarah tarubipun, piyambake sedaya nuduh piyambakipun nistha, lan Hasan dados kuciwa kaliyan piyambake sedaya lan mboten ningali ketangguhan ing korps kangge perang. Ing kahanan kaya mengkono, Hasan ora duwe pilihan kajaba nampa tentrem-rahayu kanggo nyegah pertumpahan getih lan nylametake nyawa manungsa lan umat Islam. Wilfred Madlung nulis ing ensiklopedia Iranica yen Muawiyah ngirim layang sing ditandatangani putih marang Hasan. Hasan nulis ing kene, Mu'awiyah tumindak miturut Al-Qur'an lan Sunnah Nabi lan khalifah sing bener, Mu'awiyah ora milih pengganti, nggawe keamanan umum, lan ora ngancam Hasan lan para sahabat. Pungkasan, kanthi njlentrehake kahanane Hasan, persetujuan ditandatangani antarane para pihak ing pungkasan paruh pertama taun 41 H.

Syi'ah pitados bilih Imamah Hasan bin Ali adhedhasar hadits Nabi lan Ali Ibn Abi Thalib, lan nalika negesake tentrem, dheweke mundur saka posisi politik ora mbebayani jabatane minangka Imamah, lan dheweke dadi Imam nganti pungkasaning gesangipun. Syiah percaya yen Imamah Hasan bin Ali ora kasedhiya kanggo wong, lan ing prinsip, Imamah ora ditransfer kanggo wong liya liwat kasetyan kanggo wong liya utawa mundur saka Imam dhewe.

Lair lan Kauripan Kulawarga[besut | besut sumber]

Lair[besut | besut sumber]

Hasan dilairaké rong taun sawisé Ijrah menyang Madinah (622 M), wong tuwané yaiku Ali, sepupu Muhammad lan wong kapercayaané, lan Fatimah, putri Muhammad. Hasan iku putu pisanan Muhammad. Miturut tradhisi Singah, panjenengané dijenengaké kaya jeneng simbahé. Hasan tegesé "gagah/handsome" ing Basa Arab.

Déné garis silsilahé yaiku:

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abdul-Muththalib
(lair 497)
 
 
 
 
 
Fatimah
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aminah
 
 
 
 
 
Abdullah
(lair 545)
 
 
 
 
 
Abu Thalib
 
 
 
 
 
Fatimah
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
MUHAMMAD saw
(lair 570)
 
 
 
 
 
Khadijah
 
 
 
 
 
Ali
(lair 599)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fatimah
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hasan
(lair 625)
 
 
 
 
 
Husain
(lair 626)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Garwa[besut | besut sumber]

Hasan krama karo sangang wanita[1]::

  1. Ummu Farwa (ibu dari Qasim bin Hasan)
  2. Khaulah binti Mansur al Fazariyah (ibu dari Hasan al Mutsanna)
  3. Ummu Bashir
  4. Saqfia
  5. Ramlah (ibu dari Abu Bakar bin Hasan)
  6. Ummul Hassan
  7. Binti Umrul qais
  8. Ju'dah binti Asy'ath bin Qays
  9. UmmuIshaq binti Talhah (ibu dari Talhah bin Hasan)

Deleng uga[besut | besut sumber]

Réferènsi[besut | besut sumber]

  1. Naqoosh-e-Ismat by Allama Zeeshan Haider Jawadi p. 217-218

Pranala njaba[besut | besut sumber]