Wayang Kulit Cirebon

Wayang Kulit Cirebon inggih menika salah satunggaling maneka warnaning ringgit purwa ing Nusantara, kalebet Negari Asia Tenggara, ingkang kalebet cacahing pulo ingkang kathah saha maneka warni etnik. Gaya ringgit purwa kathah dipunprangguli, kaya ta maneka warna jinising ringgit ing pulo Jawa, ringgit narta ing Bali, ringgit sasak ing Lombok, ringgit Melayu ing Terengganu, ngantos ringgit Nang Yai saha Nang Thalung ing Thailand.

Adhedhasar panaliten dening Matthew Isaac Cohen (profesor Cinematografi) saking Universitas Royal Holloway London, ingkang dipunwartakaken nalikaing dipunprangguli buku Art of Tatah lan Sungging Ringgit Purwa Cirebon ing Institut Pasinaon Islam Fahmina, miturut panjenenganipun, ngrembakaning ringgit purwa wonten ing Cirebon sakaing jaman Hindu-Buddha ngantos jaman Islam wonten ing periodesasi Islam. Wilayah kesultanan Cirebon minangka wujud diplomasi dakwah, ringgit purwa saking Cirebon dipuntepangaken kalihan para Sarjana saha Panguasa ( basa Cirebon : gegeden ) ingkang ngrasuk agami Islam minangka piranti propaganda.Ringgit purwa Cirebon ugi dipunginakaken minangka simbol agami saha piranti kangge anyariyosaken bab kadadean saben dintenipun.

Pengaruhe agama Hindu lan Buddha saka India gadhahi pengaruh ing Nusantara, maneka warna carita kang asalipun saking agami Hindu lan Buddha sampun lazim ing pagelaran minangka perangan saking pagelaran ringgit purat, kaya ta epik Ramayana lan Mahabarata .

Pangembangan wayang saka jaman Hindu Buddha nganti jaman Islam ing Nusantara, khususipun ing wilayah Jawa, kalebu ing Kasultanan Cirebon, minangka wujud diplomasi misionaris ingkang dipuntindakaken dening para ulama lan panguwasa lokal ingkang ngrasuk agami Islam. saged dipunwastani Sunan Kalijaga ingkang nyobi nyebar antawisipun seni kirik sanès Islam saha seni ringgit ingkang asipat ajaran Islam. Miturut piwulange, seni ringgit purwa dening sawetara pihak dipun-interpretasikaken ngemot ajaran agami Islam ingkan saben aspek, sanajan taksih cariyos bab epik-hindik agami Hindu lan Buddha. Ulama kaya-kaya sampun nyamektakaken kangge njaga kesinambungan kalihan jaman kepungkur saha ngginakaken pemahaman lan unsur budaya pra-Islam wonten ing konteks Islam.