Kemang: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan |
Tanpa ringkesan besutan |
||
| Larik 1: | Larik 1: | ||
{{inuseuntil|28 Pebruari 2013}} |
|||
{{Taxobox |
{{Taxobox |
||
| color = lightgreen |
| color = lightgreen |
||
Révisi kala 15 Januari 2013 10.17
 | Artikel iki lagi ingowahan gedhèn-gedhèn 28 Pebruari 2013 suwéné. Saperlu ngéndhani cengkah ing pambesut, panjenengan aja mbesut kaca iki nalika layang iki isih kapajang. Kaca iki pungkasan ingowahan nalika 10:17, 15 Januari 2013 (UTC) (11 taun kapungkur). Panjenengan katuran mbusek cithakan iki yèn kaca iki wis ora kabesut ing dalem sawatara jam. Manawa panjenengan juru pambesut kang ngetrapaké cithakan iki, pesthèkaké panjenengan mbusek cithakan iki utawa nggantèni nganggo {{Lagi kagarap}} antarané mangsa anggoné panjenengan mbesut. |
| Kemang | |
|---|---|
| |
| wit kemang, Ragajaya, Bojonggede, Bogor, Jawa Barat. | |
| Klasifikasi ngèlmiah | |
| Karajan: | Plantae |
| Filum: | Magnoliophyta |
| Klas: | Magnoliopsida |
| Ordho: | Sapindales |
| Famili: | Anacardiaceae |
| Génus: | Mangifera |
| Spésies: | M. kemanga |
| Jeneng binomial | |
| Mangifera kemanga Blume, 1850 | |
Kemang yaiku wit woh-wohan sajinis pelem kanthi ambu kang mbangeti lan rasa kang kecut legi. woh iki dianggep duwe kerabat lan dianggep padha karo binjai. ananging pakar-pakar nyaranake supaya dipisahake dadi jinis dhewe, Mangifera kemanga. [1]
Kemang uga dikenal kanthi jeneng liya yaiku palong (bahasa Kutai, Kaltim).
cathetan sikil
- ↑ Verheij, E.W.M. dan R.E. Coronel (eds.). 1997. Sumber Daya Nabati Asia Tenggara 2: Buah-buahan yang dapat dimakan. PROSEA – Gramedia. Jakarta. ISBN 979-511-672-2. Hal. 261.