Muslim bin al-Hajjaj

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
(Kaelih saka Al-Imam Muslim)
Muslim ibn al-Hajjaj
KalaAbad tengahan
TlatahÈlmuwan Iran
Aliranmadzhab Syafi'i
Karsa pokok
hadits

Al-Imam Abul Husain Muslim bin al-Hajjaj al-Qusyairi an-Naisaburi(Arab: أبو الحسين مسلم بن الحجاج القشيري النيشابوري‎‎), utawa kaloka minangka Imam Muslim (821-875) dilairaké ing taun 204 Hijriyah lan séda ping wayah soré dina Ahad sasi Rajab taun 261 Hijriyah lan disarèkaké ing Naisaburi.

Imam Muslim wis sinau hadits wiwit cilik kaya Imam Bukhari lan naté krungu saka guru-guru Al Bukhari lan ulama liya. Wong sing nampa Hadits saka Imam Muslim iki, kalebu tokoh-tokoh ulama sajeroning jamané. Imam Muslim uga wis nyusun sawatara karangan sing mutu lan mupangati. Sing paling mupangat ya iku kitab Shahih sing kaloka kanthi istilah Shahih Muslim. Kitab iki disusun luwih sistematis saka Shahih Bukhari. Kaloro kitab hadits shahih iki; Shahih Bukhari lan Shahih Muslim biyasa ingaran kanthi sebutan Ash Shahihain. Kaloro tokoh hadits iki biyasa ingaran Asy Syaikhani utawa Asy Syaikhaini, sing tegesé loro wong tuwa sing maksudé loro tokoh ulama ahli Hadits. Imam Al-Ghazali sajeroning kitab Ihya Ulumuddin ana istilah akhraja hu sing tegesé wong loro iku ngriwayataké.

Imam Muslim sinanu hadits wiwit isih sajeroning yuswa timur, ya iku wiwit taun 218 H. Panjenengané tindak menyang Hijaz, Irak, Syam, Mesir lan nagara-nagara liyané.

Ing Khurasan, panjenengané meguru marang Yahya bin Yahya lan Ishaq bin Rahawaih; ing Ray meguru marang Muhammad bin Mahran lan Abu `Ansan. Ing Irak panjenengané sinau hadits marang Imam Ahmad lan Abdullah bin Maslamah; ing Hijaz sinau marang Sa`id bin Mansur lan Abu Mas`Abuzar; ing Mesir meguru marang `Amr bin Sawad lan Harmalah bin Yahya, lan marang ulama ahli hadits liyané.

Karya[besut | besut sumber]

Imam Muslim ninggal karya tulis sing ora sethithik, antarané:

  1. Al-Jami' ash-Shahih utawa luwih kaloka minangka Sahih Muslim
  2. Al-Musnad al-Kabir (kitab sing nerangaké jeneng-jeneng para perawi hadits)
  3. Kitab al-Asma wal-Kuna
  4. Kitab al-Ilal
  5. Kitab al-Aqran
  6. Kitab Su`alatihi Ahmad bin Hambal
  7. Kitab al-Intifa` bi Uhubis-Siba`
  8. Kitab al-Muhadramin
  9. Kitab Man Laisa Lahu illa Rawin Wahid
  10. Kitab Auladish-Shahabah
  11. Kitab Auhamil-Muhadditsin

Rujukan[besut | besut sumber]

Wikisource
Wikisource
Arabic Wikisource has original text related to this article:

Pranala njaba[besut | besut sumber]