Wacana
Wacana yaiku unsur gramatikal kang paling dhuwur ing tataran linguistik [1]. Kanthi teges liya, wacana yaiku unsur gramatikal kang luwih dhuwur saka tembung, frasa, klausa, lan ukara [1]. Wujuding wacana yaiku paragraf utawa alenia [2].
Kang kudu ana ing wacana[besut | besut sumber]
Kang kudu ana ing wacana[3]:
- Implikatur konvensional lan implikatur percakapan
- Konteks wacana: situasi, pawicara, ppangrungon, titi wanci, papan panggon [4], adegan, topik, kadadéan, wujud amanat, kodhe, lan sarana
- Kohesi lan koherensi
- Topik, tema, lan irah-irahan
- Réferènsi lan inferensi
- Skemata
Kang diarani kohesi yaiku gayutan winantara ukara ing sajrong wacana minangka saka gramatikal utawa leksikal. Déné kang diarani koherensi yaiku wicantenan kanthi rapi ing kanyatan lan gagasan, fakta lan ide kang dadi runtutan kang logis supaya pesene ing sajeroning wacana dadi gampang dingerteni.
Uga delengen[besut | besut sumber]
Pranala njaba[besut | besut sumber]
http://www.tutor.com.my/stpm/wacana.htm
Cathetan suku[besut | besut sumber]
- ↑ a b Kurniati, Endang. 2009. Sintaksis Basa Jawa. Semarang: Griya Jawi Masalah sitiran: Tenger
<ref>ora trep; jeneng "Buku1" diwedharaké ping bola-bali déné isiné béda - ↑ Sutrisno. 1982. Pathining Basa Jawa. Semarang: Mutiara Permatawidya
- ↑ http://id.wikibooks.org/wiki/Basa_Indonesia/Wacana[pranala mati permanèn] (kajupuk tanggal 22 Fèbruari 2011)
- ↑ http://www.tutor.com.my/stpm/wacana.htm (kajupuk tanggal 22 Fèbruari 2011)