Tristan Tzara
Tristan Tzara Samuel (Samy) Rosenstock | |
---|---|
Lair | 16 April 1896 Moinești, Romania |
Pati | 25 Dhésèmber 1963 Paris, France | (umur 67)
Jeneng pèn | S. Samyro, Tristan, Tristan Ruia, Tristan Țara, Tr. Tzara |
Pakarya | Penulis, direktur pilem, politikus, aktris, sastrawan |
Bangsa | Romanian, French |
Mangsa | 1912–1963 |
Gènre | Lyric poetry, epic poetry, free verse, prose poetry, parody, satire, utopian fiction |
Subyèk | Kritik seni, kritik sastra, kritik sosial |
Obahan sastra | Symbolism Avant-garde Dada Surrealism |
Tristan Tzara (Basa Prancis: [tʁistɑotes dzaʁa]; Romania: [trisˈtan ˈt͡sara]; nama lair Samuel utawa Samy Rosenstock, uga dikenal kanthi jeneng S. Samyro; 28 April [OS 16 April] 1896 - 25 Dhèsember 1963) ya iku avan Romania lan Prancis- puisi garde, seniman lan seniman kinerja. Uga aktif minangka wartawan, juru main, kritikus sastra lan seni, komposer lan sutradara film. Dhèwéké luwih misuwur dadi salah sawijining tokoh pusat gerakan Dada anti-panyiapan. Ing pangaribawa saka Adrian Maniu. Tzara remaja dadi kasengsem ing Simbolismé lan ngripta majalah Simbolul karo Ion Vinea (uga dhèwéké uga njajal nulis puisi kang eksperimental) lan pelukis Marcel Janco. Sawisé pindhah menyang Paris ing taun 1919, Tzara, ing wektu iku sawijining "présidhèn Dada", gabung karo staf majalah Littérature, nandhani langkah kapisan ing evolusi gerakan menyang Surrealisme. Dhèwéké mèlu polemik kautaman kang nyebabaké pamisah Dada, mbela prinsip marang André Breton lan Francis Picabia, lan, ing Romania, nglawan modhèrnisme eclectic Vinea lan Janco. Visi pribadi babagan seni iki yaiku Dadais mainake Gas Gas (1921) lan Handkerchief of Cloud (1924). Awal saka teknik otomatis, Tzara pungkasané jumbuh karo Surrealism Breton, lan ing pangaribawa nulis geguritan utopian kang ngrayakaké The Approximate Man.[1]
Simbolul
[besut | besut sumber]Ana editor cacahé telu kang bisa narik kolaborasi saka penulis Symbolist kang wis diadegaké, aktif ing gerakan Simbolis Romania dhèwé. Ing sandhingé kanca lan guru kang cedhak karo Adrian Maniu (imajiner kang wis dadi tutor Vinea), kalebu ing antarané N. Davidescu, Alfred Hefter-Hidalgo, Emil Isac, Claudia Millian, Ion Minulescu, I. M. Rașcu, Eugeniu Sperantia, Al. T. Stamatiad, Eugeniu Ștefănescu-Est, Constantin T. Stoika, uga wartawan lan pengacara Poldi Chapier. Ing Jeksa Agung bisa ngetokaké jurnal. Jurnal kasebut malah nyithak puisi kanthi salah sawijining tokoh utama ing Simbolisme Romania, Alexandru Macedonski. Simbolul uga nampilaké ilustrasi dèning Maniu, Millian lan Iosif Iser.[2] Sanajan kalawarti lan ariwarti mandheg dicithak ing Dhèsémber 1912, peran iki penting kanggo mbentuk literatur roman ing jaman kasebut. Sejarawan literatur Paul Cernat ndeleng Simbolul minangka tahap utama ing modernisme Romania, lan mènéhi kritik amarga nindakaké owah-owahan pisanan saka Simbolisme menyang avant-garde radikal. Uga miturut Cernat, kolaborasi antara Samyro, Vinea lan Janco minangka conto awal literatur dadi "antarmuka seni", kang cocog karo kolaborasi ing antarané Iser lan panulis kaya ta Ion Minulescu lan Tudor Arghezi. Sanajan Maniu berpisah karo klompok kasebut lan ngupayakaké owah-owahan gaya kang ndadekaké dhèwéké luwih cedhak karo para tradhisi tradisional, Tzara, Janco lan Vinea terus nggawé kolaborasi. Antarané taun 1913 lan 1915, dhèwéké sering plancongan bebarengan, ing pesisir sagara Ireng utawa ing properti kulawarga Rosenstock ing Gârceni, Vaslui County; Sajroné wektu kasebut, Vinea lan Samyro nulis puisi kanthi tema kang padha.[2]
Paris dada
[besut | besut sumber]Tzara dadi salah sawijining èksperimen Dada, lan dhéwéké makarya bareng karo Breton, Aragon, Soupault, Picabia utawa Paul Éluard. Penulis liya kang sesambungan karo Dada ing tahap kasebut ya iku Jean Cocteau, Paul Dermée lan Raymond Radiguet. Pagelaran kang dipentasaké dèning Dada asring dikembangaké kanggo mènèhi prinsip, Dada terus nggambaraké awaké dhèwé kanthi cara teka lan pariwara palsu, ngumumaké manawa bintang pilem Hollywood Charlie Chaplin bakal tampil ing panggung ing pertunjukan kasebut, utawa iku anggotané arep nyukur sirahé utawa rambut padha dipotong ing panggung. Ing conto liyané, Tzara lan kanca-kancané kuliah ing universitas populaire mapan ing ngarep para pekerja industri. Richter percaya, kanthi idèologi, Tzara nampilaké nihilistik lan anarkis Picabia (sing nggawe Dadais nyerang kabèh ideologi politik lan budaya), nanging iki uga nuduhake ukuran simpati tumrap kelas pekerja.[3] Kagiyatan Dada ing Paris pungkasan nganakaké pagelaran Mac 1920 ing Théâtre de l'Œuvre, nampilaké maos sastra wujud gurit saka Breton, Picabia, Dermée lan karya Tzara, La Première aventure céleste de M. Antipyrine ("Petualangan Swarga Pertama Pak. Antipirine "). Melodi Tzara, Vaseline symphonique ("Symphonic Vaseline"), kang mbutuhaké sepuluh utawa rong puluh wong wong surak "cra" lan "cri" bisa uga luwih kanggo nglakokaké.
Prastawa Dada mung diweruhi ing Romania wiwit taun 1920. Sejarawan tradisionalis, Nicolae Iorga, promotor Symbolist Ovid Densusianu, para modhèrn sistem liyane kang dijaga Camil Petrescu lan Benjamin Fondane kabèh gelem nrima minangka wujud seni nyata kang bener. Sanajan dhèwéké ramé marga tradhisi, Vinea mbela saka subversif kritik kang dadi prekara luwih serius, lan nolak desas-desus nyebar yen Tzara tumindak dadi agèn pengaruhé kanggo Kuwasa Pusat sajroné prang. Eugen Lovinescu, editor Sburătorul lan salah sawijining pesaing Vinea ing adegan modhèrnis, ngakoni pengaruh kang ditindakaké dèning Tzara marang para penulis avant-garde kang luwih enom, nanging nganalisa karyané mung sedhela, nggunakaké conto minangka salah sawijining puisi pra-Dada, lan nggambaraké dèwéké minangka nyengkuyung "ekstremisme" sastra.[4]
Karya
[besut | besut sumber]Kolaborasi karo Vinea
[besut | besut sumber]Ing kolaborasi iku mujudake kolaborasi geguritan kang kaya mangkene[1]:
să ne coborâm în râpa,
care-i Dumnezeu când cască |
let's descend into the precipice
that is God yawning |
Înserează (roughly, "Night Falling"), kang ditulis Tzara:
[...] deschide-te fereastră, prin urmare
și ieși noapte din odaie ca din piersică sâmburul, ca preotul din biserică [...] hai în parcul communal până o cânta cocoșul să se scandalizeze orașul [...]. |
[...] open yourself therefore, window
and you night, spring out of the room like a kernel from the peach, like a priest from the church [...] let's go to the community park before the rooster starts crowing so that the city will be scandalized [...] |
Iki geguritan kang ditulis Vinea:
seara bate semne pe far
peste goarnele vagi de apă când se întorc pescarii cu stele pe mâini și trec vapoarele și planetele |
the evening stamps signs on the lighthouse
over the vague bugles of water when fishermen return with stars on their arms and ships and planets pass by |
Geguritan simbolis
[besut | besut sumber]Sajroné taun 1910, Samyro nganakaké imajinasi Simbolis, utamane karo motif "wong kang digantung" utawa ''hanged man'', kang dadi dhasar geguritané Se spânzură un om ("A Man Hang Himself"), utawa wong kang nggantung awaké dhèwé. lan dibangun ing warisan potongan-potongan kang padha pangarang dèning Christian Morgenstern lan Jules Laforgue. Se spânzură un om uga padha karo kang dikarang dèning para kolaborasi, Adrian Maniu (Balada spânzuratului, "The Hanged Man's Ballad") lan Vinea (Visul spânzuratului, "The Hanged Man's Dream"): kabèh telu pujangga, kang kabèh ing prosès ngeculaké Simbolisme, njlentrehaké tèma saka pandhangan tragisomik lan ikonoklastik. Potongan kasebut uga kalebu Vacanță în provincie ("Liburan Provinsi") lan fragmen anti-perang Furtuna și cântecul dezertorului ("The Storm and the Deserter's Song"), diterbitaké Vinea ing Chemarea. Babagan kasebut katon dèning Cernat minangka "latihan umum kanggo petualangan Dada." Teks lengkap Furtuna și cântecul dezertorului diterbitaké ing tahap mengko, sawisé teks kang ilang ditemokaké dèning Pană. Nalika semana, dhèwéké dadi kasengsem ing karya ayat bebas saka American Walt Whitman, lan perthalan saka geguritan èpik lagu Whitman of Myself, mungkin rampung sadurungé Perang Donya I, diterbitaké déning Alfred Hefter-Hidalgo ing kalwarti Versuri și Proză ( 1915).[5]
Rujukan
[besut | besut sumber]- ↑ a b "Wayback Machine". web.archive.org. 2008-03-27. Diarsip saka asliné 2008-03-27. Dibukak ing 2020-04-28.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ a b ":: Revista 22 - Saptamanal independent de analiza politica si actualitate culturala". web.archive.org. 2007-10-21. Diarsip saka asliné 2007-10-21. Dibukak ing 2020-04-29.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ Chadwick, Whitney.; Latimer, Tirza True. (2003). The modern woman revisited : Paris between the wars. New Brunswick, N.J.: Rutgers University Press. ISBN 0-8135-3291-4. OCLC 51093315.
- ↑ Mathilde (2015-05-11). "Dada moves to Paris, towards its end". world of art (ing basa Inggris). Diarsip saka sing asli ing 2016-08-10. Dibukak ing 2020-04-29.
- ↑ Ornea, Z. (1995). Anii treizeci : extrema dreaptă românească. București: Editura Fundației Culturale Române. ISBN 973-9155-43-X. OCLC 33346781.