Proteomika

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Barkas:Protéin pattern analyzer.jpg
Matrix-assisted laser desorption/ionization (MALDI), piranti yang digunakan untuk mempelajari protéin.

Protèomika punika kajian kanthi molékular kaliyan sédaya protéin ingkang dipunhasilakén saking èksprèsi gen ing sèl, mliginipun ngenai struktur saha mupangatipun.[1][2] sadaya protéin ing salebeting sèl dados proteom.[3] Istilah proteomik ingkang wiwit dipuntepang ing taun 1997,ugi dipundamel dhedhasar analogi genetika kanggé ilmi kanggé pasianaon babagan gen.[4] kanggé istilah proteom piyambak, saking gabungan istilah protéin lan genom ingkang dipunkemukaaken déning Marc Wilkins ing taun 1994 ing wekdal, mendet gelar PhD.[3][5] Salah satu piranti yang umumnya digunakan untuk ngèlmu ini ya iku matrix-assisted laser desorption/ionization (MALDI).[6]

Pinten-pinten jinis métodhe sampun dirembaake kanggé pasinaon protéin.[7] dipunwiwiti ing abad 1, proteomika ngginakaken analisis 2D wujud gel elektroforesis poliakrilamida.[7] kaliyan ngginakaken tèhnik punika, protéin ing sampel saged dipunkapisahaken, diindentifikasiaken ,saha dipunukur dhedhasar abot molekulipun.[7] kaliyan ngginakaken analisis punika, pinten-pinten jinis protéin ingkang dipunkasilaken déning baktèri, kados ta Escherichia coli,sampun kasil dipunpisahaken saha dipunpurifikasiaken.[7] Teknologi sanès dipunrembaaken spektrometri massa ingkang asifat sensitif.[7] Di samping itu, Kromatografi cair berperforma tinggi (HPLC) ugi saged dipun-ginakaken ing sampel diginaake ing kolom tekanan inggil saha protéin ingkang ngandut ing kaiket kaliyan matriks ingkang wonten.[7] Karsinoma sèl transisional inggih punika jinis ingkang paling umum saking kanker kandung kemih lan kanker paling umum kaping sekawan ing AS sasampunipun kanker prostat, paru-paru, lan kolorektal.Kanker kandung kemih dipunpandang déning urolog minangka lelara kronis amergi frekuensi inggil kambuh, ingkang saged antawisipuna 20 lan 80% depencidng ing stadium tumor ing diagnosis lelara. Pasien ingkang sampun dipunrawat amargi kanker kandung kemih salajengipun nglakoni pemeriksaan cytoscopic berkala kanggé mantau kekambuhan lelara mungkin, nanging, punika prosedur invasif boten nyaman kanggé pasien lan panggènan beban ingkang berat ing layanan urolgy amergi jumlah penderita kanker kandung kemih lan frekuensi check-up ingkang limrahipun dipunlampahi manawi kaping pisan utawi kaping kalih saben taun. Proteomika, merdamel sami kaliyan Salvat Biotech, sampun ngidentifikasi sebuah panèl biomarker urin kanggé diagnosis kekambuhan kanker kandung kemih ing pasien ingkang sadèrèngipun dipunrawat amergi kaanan lan sampun ngembangaken test kit immunoassay kanggé penggunaan in vitro diagnostik. Produk punika kapérang sakingi array solusi berbasis manik ingkang kanthi bersamaan mengkuantifikasi penanda pinten-pinten protéin ing urin pasien lan saged dipun-ginakaken kanggé memperkirakan risiko kekambuhan lelara. Aji diagnostik Tes punika sampun dipuntetepaken nglampahi studi multi-center dipnlampahi ing Spanyol ingkang nglibataken partisipasi langkung saking 1.500 kunjungan pasien ing urolog antawis taun 2008 lan 2009. Punika jumlah sampel ingkang dipunkempalaken lan dianalisis njamin analisis ingkang tepat saking kabetahan mengelompokkan tes lan memungkinkan evaluasi handal kegunaan klinis. Tes Proteomika badhé mbantu ing salebeting ngirangi kabetahan pemeriksaan cytoscopic nglampahi analisis prasaja urin. Tes kaliyan makaten manawarkan mupangatipun kanggé pasien, kaliyan nghindari pemeriksaan cytoscopic invasif, lan kanggé layanan urologi kaliyan ngirangi wekdal lan biaya ingkang kagayutan kaliyan pemantauan kekambuhan lelara ing pasien kanker kandung kemih.

Cathetan suku[besut | besut sumber]

  1. Anderson NL, Anderson NG (1998). "Proteome and proteomics: new technologies, new concepts, and new words". Electrophoresis. 19 (11): 1853–61. doi:10.1002/elps.1150191103. PMID 9740045.
  2. Blackstock WP, Weir MP (1999). "Proteomics: quantitative and physical mapping of cellular proteins". Trends Biotechnol. 17 (3): 121–7. doi:10.1016/S0167-7799(98)01245-1. PMID 10189717.
  3. a b Marc R. Wilkins, Christian Pasquali, Ron D. Appel, Keli Ou, Olivier Golaz, Jean-Charles Sanchez, Jun X. Yan, Andrew. A. Gooley, Graham Hughes, Ian Humphery-Smith, Keith L. Williams & Denis F. Hochstrasser (1996). "From Proteins to Proteomes: Large Scale Protein Identification by Two-Dimensional Electrophoresis and Arnino Acid Analysis". Nature Biotechnology. 14 (1): 61–65. doi:10.1038/nbt0196-61. PMID 9636313. {{cite journal}}: |access-date= requires |url= (pitulung)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  4. P. James (1997). "Protein identification in the post-genome era: the rapid rise of proteomics". Quarterly reviews of biophysics. 30 (4): 279–331. doi:10.1017/S0033583597003399. PMID 9634650.
  5. UNSW Staff Bio: Professor Marc Wilkins
  6. Klopfleisch R, Gruber AD. (2009). "Increased expression of BRCA2 and RAD51 in lymph node metastases of canine mammary adenocarcinomas". Veterinary Pathology. 46 (3): 416–22. doi:10.1354/vp.08-VP-0212-K-FL. PMID 19176491.
  7. a b c d e f Madigan MT (2009). Brock Biology of Microorganisms Twelfth Edition. {{cite book}}: Unknown parameter |Page= ignored (|page= suggested) (pitulung); Unknown parameter |Publisher= ignored (|publisher= suggested) (pitulung)