Eko Sunyoto

Éko Sunyoto (lair 14 April 1972) ya iku juru kagunan lan asistén ing Instalasi Rehabilitasi Psikososial ing RSJ Prof Dr Soerojo, Magelang. Éko kuwi asalé saka kulawarga juru kagungan ing Dhusun Warangan, Kacamatan Pakis, Magelang, kang ana ing èrèng-èrèngé Gunung Merbabu. Jejibahané dhèwèké ing sanatorium duwèké pamaréntah ya iku ngajak para pasièn gladhèn kagunan, kaya ta njogèt, nabuh gamelan, lan nembangaké tembang Jawa. Dhèwèké uga duwé tanggel jawab ngajak para pasièn lanang kanggo nglakoni kagiyatan nukang kanggo terapi kerja.

Prigel lan Tlatèn

Éko nyambut gawé ing RSJ kana wiwit 2012, amarga sing digladhi iku pawongan kang kurang waras, dhèwèké kudu bisa ngetrepaké karo kahanané pasièn. Supaya bisa lumaku, dhèwèké ora banjur meksa kekarepané marang para pasién. Pasièn ing kana ora banjur dianggep wong-wong sing béda, ananging kepriyé supaya para pasièn kuwi mau ngrasa seneng lan padha karo liyané. Pasièn ing RSJ iku manéka werna polahe, ana kang manut uga ana kang ora bisa diatur. Mula kuwi Éko anggoné nggladhi kudu tlatèn. Mituruté dhèwèké, wong-wong sing ora waras ing kono kudu dirangkul supaya gelem manut lan ngrungokaké apa kang diajaraké déning dhèwèké. Malah Éko kala-kala ngajak para pasièn tampil ing ngarepé masarakat supaya wong-wong sing kurang waras iku mau ngrasa termotivasi lan alon-alon bakal tuwuh rasa percaya marang awaké dhéwé. Para pasièn kang wis mèlu gladhèn kagunan kuwi mau suwi-suwi tambah pulih kewarasané.

Kauripan

Sanajan nyambut gawé ing RSJ, Éko ora duwé latar buri pawiyatan psikiatri, psikologi, utawa kedokteran, dhèwèké luwih dikenal minangka seniman tari. Pawiyatané sing paling kèri ana ing SMA Negeri 1 Mungkid, Kabupaten Magelang. Wiwit cilik, Éko wis tepang marang kagunan amarga lair ing kulawarga kagunan. Bapaké Éko duwé klompok wayang wong, dadi wiwit cilik dhèwèké wis latian njogèt, nabuh gamelan, lan dadi lakon wayang wong. Dhèwèké uga ajar njoget marang para kagunan sènior ing Magelang, mula lumrah yèn nalika isih kelas 3 SD dhèwèké wis wani tampil wayang wong. Kaprigelané njogèt tambah nalika dhèwèké kuliyah ing jurusan Pawiyatan Seni Tari ing Institut Keguruan dan Ilmu Kependidikan (IKIP) Yogyakarta (saiki jenengé Universitas Negeri Yogyakarta). Kuliyah ing Yogyakarta wiwit 1991, dhèwèké kerep tampil njogèt ing pirang-pirang kutha. Sewulan bisa ana 15 tanggapan njogèt kang ditampa déning Éko. Malah ana kapitayan yèn sing njogèt ing pawiwahan iku dhèwèke, temantèné bakal cepet anggoné duwé momongan. Amarga akèh tanggapan njogèt iku, dhèwèké ora bisa ngrampungaké anggoné kuliyah. Banjur ana ing taun 1999, dhèwèké bali menyang asalé ana ing Dusun Warangan. Saiki dhèwèké manggon ana ing Desa Wanureja, Borobudur. Malah dhèwèké naté melu ing Festival Lima Gunung sing kadhapuk saking masarakat ing sacedhaké limang gunung ing Jawa Tengah, yaiku Merapi, Merbabu, Sumbing, Andhong, lan Menoreh.

Komunitas Beksa Kinara-Kinari

Éko kuwi sing miyasa Komunitas Beksa Kinara-Kinari, yaiku sanggar tari sing ana ing sacedhaké Borobudur, Kabupaten Magelang. Ing kana dhèwèké nglatih bocah-bocah njogèt, malah bocah kang dilatih kuwi mau mèlu tampil kanggo wènèhi semangat marang para pelari ing ajang Borobudur Marathon 2017 ing Dhusun Gendingan, Kelurahan Borobudur, Magelang.

Penari kang melu tampil mènèhi semangat kuwi mau cacahé wolu penari, salah sijiné ana sing saka Inggris. Saliyané iku, pawongan kang uga koréografer iki duwé pirang-pirang karya, salah sijiné yaiku Tari Kinara-Kinari sing digawé manut saka rèliéf ing Candi Pawon lan Candi Borobudur. Tari Kinara-Kinari kuwi duwé teges ya iku separo menungsa lan separoné manèh awujud peksi. Saiki Komunitas Beksa Kinara-Kinari kang diwiyasa déning Éko kuwi nggladhi kurang luwih 60 bocah cilik lan remaja, wiwit umur TK nganti SMP. Saliyané iku dhèwèke uga nggladhi kurang luwih 30 bocah umur SMA lan uga mahasiswa.