Wong Saba
Wong Saba (Arab: السبأيين) iku bebrayan kuna kang nggunakaké basa Arab kidul kuna kang manggon ing Yaman, ing kulon kidul Ujung Arab; wiwit 2000 SM nganti abad ka-8 SM. Ana bebrayan Saba' kang manggon ing D'mt, kang ana ing sisih lor Ethiopia lan Eritrea.
Ètimologi
[besut | besut sumber]Jeneg Saba' dijupuk saka jeneng raja pisanan ya iku Saba' bin Yasjib bin Ya'rib bin Qahthận.
Sajarah
[besut | besut sumber]Saba' ceritane diwiwiti karo dibangun ing kidul jazirah Arab nalika abad ka-11 sadurungé masehi, iku wujud peradaban kang gedhé. Al Quran nyaritakaké Ratu Saba lan Nabi Sulaiman kanthi gamblang. Saliyané iku uga ana carita ngenani Kaum Saba' ing Al Quran kang isiné prakara matine kaum Saba'.[1]
ulisan tuwa dhéwé kang isiné prakara Kaum Saba' ana ing cathetan taunan perang wiwit jaman raja Assyria, Sargon II.[2] Miturut prasasti iki, Sargon nyebut yèn Saba' iku salah siji bangsa kang bayar pajek ing Sargon. Ing cathetan liya nyebutake yèn bangsa Saba' iku pada karo bangsa Phunisia, bangsa kang nglakoni dol tinuku kang misuwur nganti nguwasani Bangsa Arab sisih lor. Warga saka Saba' misuwur kanthi peradabane, prasasti kang tinemu akèh kang nyebutake prakara dandan, dol tinuku, lan pambangunan.[1]
Réferènsi
[besut | besut sumber]- ↑ a b www.fadhilza.com;Kaum Saba' lan Banjir 'Rim
- ↑ "www.bangsamusnah.com". Diarsip saka sing asli ing 2012-03-23. Dibukak ing 2011-09-04.
Pranala njaba
[besut | besut sumber]- S. Arabian "Inscription of Abraha" in the Sabaean language Archived 2016-02-03 at the Wayback Machine., at Smithsonian/NMNH website