Saréngat Islam

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Saréngat Islam lan PKI

Saréngat Islam (Arab: شريعة‎‎ šarīʿah, ʃaˈriːʕa, "legislation" ugi Hukum Islam, قانون إسلامي qānūn ʾIslāmī) inggih punika angger-angger pranating agami[1] utawi sadaya paugeran ingkang gayut kaliyan ngibadah ingkang sampun dipunsebutaken wonten ing Al-Qur'an saha Hadits. Inggih punika sadaya aturan ingkang nata lampahipun gesang tiyang Muslim Islam. Sasanèsipun aturan ugi ngewrat pirembagan prakawis gesang.

Saréngat saged dideleng saking segi basa utawi istilahipun.[2] Saking segi basa, saréngat jarwané margi ingkang dipunlangkungi nanging saking segi istilah jarwané gandhèng-cènèng manungsa kaliyan Allah, manungsa kaliyan satunggalipun, lan manungsa kaliyan alam.[2] Saréngat uga saged gadhah jarwa aturan ingkang ngéngini kaliyan kelakuanipun manungsa.[3] Kajawi punika, saréngat jarwané tujuan gesang manungsa inggih punika alam donya lan akérat.[4] Saréngat kantuk pinara kalih bab, ya iku ngibadah lan mu'amalah.[2]

Ana debat sing terus-terusan babagan apa Syariah kompatibel karo demokrasi, hak asasi manungsa, kebebasan mikir, hak wanita, hak LGBT, lan perbankan.[5][6][7]

Pasar budak abad ka-13, Yaman. Budak lan selir dianggep properti ing Syariah; Bisa dituku, didol, disewakake, diwenehi hadiah, dibagi lan diwarisake.

Cathetan suku[besut | besut sumber]

  1. Kamus Basa Jawa Kanisius (2011:640)
  2. a b c Lembaga Pembinaan dan Pengembangan Agama Islam Universitas Islam Indonesia (2006). Akidah Islam. Yogyakarta: UII Press. kc. 79. ISBN 979-8413-09-1.
  3. "Pengertian Syariah Menurut Para Ahli". Dilihatnya. Dibukak ing 15 November 2015.
  4. "Pengertian Syariah Menurut Para Pakar". Pengertian Pakar. Dibukak ing 15 November 2015.
  5. An-Na'im, Abdullahi A (1996). "Islamic Foundations of Religious Human Rights". Ing Witte, John; van der Vyver, Johan D. (èd.). Religious Human Rights in Global Perspective: Religious Perspectives. kc. 337–59. ISBN 978-9041101792.
  6. Hajjar, Lisa (2004). "Religion, State Power, and Domestic Violence in Muslim Societies: A Framework for Comparative Analysis". Law & Social Inquiry. 29 (1): 1–38. doi:10.1111/j.1747-4469.2004.tb00329.x. JSTOR 4092696. S2CID 145681085.
  7. Al-Suwaidi, J. (1995). Arab and western conceptions of democracy; in Democracy, war, and peace in the Middle East (Editors: David Garnham, Mark A. Tessler), Indiana University Press, see Chapters 5 and 6; ISBN 978-0253209399[perlu nomeré kaca]

Pranala njaba[besut | besut sumber]