Wikipédia:Artikel pilihan/2011 06
Basa Sangskreta, Sangskerta utawa Sanskerta (saṃskṛtam , asliné संस्कृता वाक् saṃskṛtā vāk, "basa rinengga") iku salah sijining basa Indo-Eropah sing lawas dhéwé lan isih disinaoni. Sejarahé kalebu sing dawa dhéwé, tèks paling tuwa ing basa iki, Rgwéda dianggit ing sakiwa-tengené taun 1500 SM. Basa Indo-Eropah liyané sing bisa nandhingi 'umuré' basa iki saka rumpun basa Indo-Eropah namung basa Hitit. Basa Sangskreta iku basa suci utama agama Hindu lan Buddha. Saiki basa iki kalebu salah siji saka 22 basa resmi ing India. Banjur ing nagara bagéyan Uttarakhand.
Basa Sangskreta Klasik iku basa sing wis dibakokaké déning Pāṇini, ing layang paramasastrané ing sakiwa tengené abad kaping 4 SM. Posisi basa iki ing anak bawana India lan Asia Kidul Wétan mèmper karo posisi Basa Latin lan Yunani ing Eropah minangka Basa Klasik. Basa Sangskreta ndarbèni pangaribawa sing gedhé marang sabagéyan gedhé basa ing anak bawana India lan uga ing Asia Kidul Wétan.
Basa Sangskreta saka mangsa pra-klasik diarani Basa Sangskreta Wéda. Basa iki sing dienggo ngripta Rgwéda lan mbokmenawa wis dienggo wiwit taun 1500 SM.