Mário de Andrade

Mário de Andrade
Lair	Mário Raul de Morais Andrade (1893-10-09)9 Oktober 1893 São Paulo, Brazil
Pati	Fèbruari 25, 1945(1945-02-25) (umur 51) São Paulo, Brazil
Pakarya	kritikus, novelis, panulis
Obahan sastra	Modernism
Karya gedhé	Macunaíma (novel)

Mário de Andrade utawa Mário Raul de Morais Andrade ya iku penulis saka Brasil kang lair 9 Oktober 1893, São Paulo. Andrade dianggep minangka panulis agung ing abad rong puluhan ing Brasil kang kawentar kanthi karya-karyane sing kreatif lan kritis. Dhèwèké dadi pamimpin aliran moderenisme ing Brasil. Katresnan sing kuwat kanggo negarane lan bakat sing kuwat nemtokaké kontribusi Mario Andrade menyang karya-karya literatur Brasil ing abad rong puloh. Pujangga sing nduweni bakat, dhèwèké nggawa modernisme ing puisi-puisine. Karangane kalebu sawetara genre - sastra, musik, sejarah seni. Saliyane dadi penulis, dhèwèké uga fotografer kondhang. Novel karyane dhèwèké njelajah tema budaya Brasil. Andrade tansah kasengsem karo folklor lan musik, karangane dhèwèké negesaké peran iki ing spektrum nasionalisme modern sing amba. Pengetahuan lan pemahaman musik sing jero dadi referensi para komposer lan siswa musik nalika jamane. Dhèwèké dadi sarjana musik pisanan sing nggawa perspektif etnomusikologis - sinau musik kanthi totalitas lan aspek sosial, budaya, kognitif, materi lan liyane - menyang negara iki. Dhèwèké ngenalaké basa kolokial kanggo karya sastra, adoh saka tulisan Portugis sing katon formal, nggawe dhèwèké dadi wong Renaissance, utawa Polymath, ing Brasil. Dhèwèké nglumpukaké panaliten kanthi rinci babagan pirang-pirang bidang seni lan musik lan nerbitaké sawetara karangan sing terus menehi pengaruh lan menehi inspirasi kanggo para intelektual, sarjana, seniman lan panulis saiki.

Andrade minangka tokoh utama ing gerakan avant-garde ing São Paulo suwene rong puluh taun. Dilatih minangka musisi lan kondhang minangka pujangga lan novelis, Andrade pribadi melu meh kabèh disiplin sing ana gandhengane karo modernisme São Paulo. Dhèwèké dadi daya penggerak ing Week of Modern Art (Semana de Arte Moderna), acara ing taun 1922 sing nyipta seni sastra lan seni visual ing Brasil, lan dadi anggota avant-garde "Kumpulan Lima". Gagasan sing ana ing Week of Modern Art sabanjure ditemoni ing pethikan ing koleksi puisi Pauliceia Desvairada.

Sawise kerja dadi profesor musik lan kolumnis ing koran, dhèwèké nerbitaké novel sing apik, Macunaíma, ing taun 1928. Nggarap musik, puisi lan masalah kanggo warga Brasil, dimeluni sacara ora rata, asring diganggu dening pamrentah Brasil. Ing pungkasan taun, dhèwèké dadi direktur pendiri Departemen Budaya São Paulo, kanthi resmi nindakaké peran sing dawa minangka pemangku modernitas seni negara.

Karir

Dhèwèké miwiti perjalanan sastra karo publikasi kapisan ing taun 1917 ing jeneng samaran, 'Mario Sobral'. Skema puisi lan perlambangan konvensional karya awal iki kudu dilanjutaké kanthi nambahi orisinaitas isi puisine. Karyane dipengaruhi banget karo gerakan lan simbul Prancis, mula dhèwèké uga nyoba tema modernisme. Kalimat-kalimat junjungan ana ing puisi kasebut sing ndadèkaké dhèwèké nduweni jeneng "Paus Modernisme Brasil", utamane ing tahap awal. Dhèwèké dadi bagean saka 'Group of Five' seniman lan panulis sajrone taun 1920an. Kanthi rasa semangat, dhèwèké lelungan ing saindenging negara Brasil. Ing taun 1927, dhèwèké wiwit nulis cathetan lelungan sing diarani "The Apprentice Tourist", sing njalari para pamaca bisa kegawa ing saindenging negara Brasil, kalebu folklor, budaya lan uga gambar fotografi sing nggumunake.

Sawise Revolusi 1930, skenario politik diganti ing Brasil lan Andrade kudu ngganti jalur karire. Dhèwèké dadi Ketua Musik lan Estetika ing Konservatorium ing Sao Paulo lan wiwit nggawe riset kanggo nulis buku teks. Kanthi pangerten luar biasa babagan unsur musik lan babagan negara kasebut, dhèwèké dadi ahli etnomusisologis lan kerja keras ing teori musik.

Gangguan politik ing taun-taun sabanjure nggawa dhèwèké lunga menyang Rio de Janeiro wiwit taun 1938-1941, ing kana dhèwèké nyekel jabatan ing Universitas Federal Rio de Janeiro, banjur bali menyang Sao Paulo kanggo nerusaké nggarap koleksi puisine.

Kauripan

Mário Raul de Morais Andrade lair saka pasangan Carlos Augusto de Moraes Andrade lan garwane, Maria Luisa Leite Moraes Andrade. Dhèwèké duwe adhi sing enom, Renato, sing tilar donya amarga kecelakaan tragis nalika umur 14 taun. Nduweni bakat ing piano, dhèwèké sinau ing Konservatorium Musik lan Drama ing Sao Paulo, fasih nganggo basa Prancis lan semangat banget ing bidang seni, sejarah lan puisi. Dhèwèké kepeksa bali ana omahe ana ing Araraquara amarga adhine seda ing lapangan bal-balan. Dhèwèké dadi pianis sing wis sukses kanthi gelar sarjana, lulus ing taun 1917, nanging milih sinau babagan musik lan nembang, kanthi kepengin ngupayakaké karir minangka profesor musik. Dhèwèké wis nduwe penyakit tremor, sing rada ngganggu dhèwèké kanggo main pianomulane dhèwèké wiwit nulis kanggo makarya.

Sanajan ora ana bukti sing terbuka nuduhaké menawa Andrade yaiku homoseksual, ana referensi babagan kasebut saka kolega lan kanca-kancane. Dhèwèké duwe hubungan sing ora ngepenakaké karo rezim Vargas ing Brasil nalika seda ing Sao Paulo, sing kedadeyan amarga serangan jantung ing umure 52 taun. Dhèwèké tilar donya ing omahé ing São Paulo sawise serangan jantung ing tanggal 25 Februari 1945. Kontribusi sing luar biasa kanggo jagad literatur lan gerakan puisi tulis dening perpustakaan kutha Sao Paulo kanthi judhul "Biblioteca Mario de Andrade" ing taun 1960.[1]

Ing wulan Februari 1922 ing Modern Art Week, Sao Paulo nandhani pambukaan bab-bab Modernisme ing jagad literatur Brasil, lan diatur dening Mario de Andrade lan pelukis, Emiliano Di Cavalcanti. Dhèwèké menehi ceramah babagan musik lan modernisme rakyat Brasil ing literatur, kanthi resmi ngenal koleksi-koleksi puisi dhewe. Sajrone urip minangka panulis, musisi, lan sarjana, dhèwèké setya ngerteni lan ngembangaké teori sing nuduhaké interior lan eksterior saka pribumi Brasil liwat Afro-Brasil, Amerindian, lan urat multikultur.

Karya

Song of Sabalu  

dening : Mario de Andrade

   Our youngest child

   They sent him to Saμo Tomé

   He had no documents

   Aiue!

   Our youngest child

   wept Mama went crazy

   Aiue!

   They sent him to Saμo Tomé

   Our youngest child has gone

   They sent him off in the hold of their ship

   Aiue!

   They sent him to Saμo Tomé

   Our youngest child is thinking

   Of his land, of his home

   They sent him to hard labor

   They're watching him, watching him

   Mama, he will come back

   Ah, our luck must change

   Aiue!

   They sent him to Saμo Tomé

   Our youngest child did NOT return

   Death took him

   Aiue!

   They sent him to Saμo Tomé

Buku puisi modernis kapisan kanthi irah-irahan 'Pauliceia Desvairada' diterbitaké ing taun 1922. Dhèwèké entuk inspirasi kanggo nulis iki sawise dhèwèké ndeleng patung Kristus minangka wong Brasil kanthi braida lan nemokaké awaké ing kahanan delirium. Nganggo puisi lan ekspresi saben dina, dhèwèké ngenalaké gerakan puisi Avante-Garde ing Brasil sing nyebar menyang bagean liya ing Amerika Latin.

Ing taun 1928, novel babagan pahlawan tanpa karakter, Macunaima, diterbitake, sing nyorot rong basa - Brasil lan Portugis, nggabungaké macem-macem dialek ing realisme gaib sing digawé ing crita iki. Nganggo setting kutha lan deso, dhèwèké nggabungaké prosa kanthi irama puisi, unsur fantasi lan mitos ngliwati buku iki, nanging adhedhasar realisme. Novel iki minangka novel konflik lan kerumitan, babagan pertempuran budaya kang digambaraké sacara explosif lan dipungkasi kanthi karusakan.

Dene karya-karya Andrade liyane ya iku:

• Macunaíma (1928)
• Paulicéia Desvairada (1922)
• The Apprentice Tourist (1927)
• Losango Cáqui (1926)
• Clã do Jabuti (1927)
• Remate de Males (1930)
• Poesias (1941)
• A Escrava que não é Isaura (1925)
• Ensaio sobre Música Brasileira (1928)
• Compêndio de História de Música (1929)
• Aleijadinho de Álvares de Azevedo (1935)
• Lasar Segall (1935)
• Movimento Modernista (1942)
• Baile das Quatro Artes (1943)
• Empalhador de Passarinhos (1944)