Basa Serawai
| Basa Melayu Tengah (Serawai) | ||
|---|---|---|
| Dituturaké ing | Indonésia | |
| Wilayah | Bengkulu Sumatera Kidul | |
| Gunggung panutur | 2.350.000 (2007) | |
| Rumpun basa | Cithakan:Infobox Language/genetic2 | |
| Kodhe basa | ||
| ISO 639-1 | None | |
| ISO 639-2 | –
| |
| ISO 639-3 | pse
| |
Basa Serawai ya iku basa sing dituturaké sewénéh wong ing Kabupatén Bengkulu Kidul, Provinsi Bengkulu[1][2]. Basa iki minangka basa komunikasi wong Serawai[3]. Kabupatén Bengkulu Kidul dumadi saka pitung daérah Kecamatan, nanging sing nganggo basa Serawai ana ing patang Kecamatan, ya iku (1) Kecamatan Seluma; (2) Kecamatan Talo; (3) Kecamatan Pino; dan (4) Kecamatan Manna. Papat wewengkon Kecamatan iku dumadi saka 16 marga atawa désa, ya iku (1) Marga Andelas; (2) Marga Air Periukan; (3) Marga Ngalam; (4) Marga Seluma; (5) Marga Ulu Talo; (6) Marga Ilir Talo; (7) Marga Semidang Alas; (8) Marga Ulu Manna Ulu; (9) Marga Ulu Manna Ilir; (10) Marga Tanjung Raya; (11) Marga Anak Gumay; (12) Marga Pasar Manna; (13) Marga VII Pucukan; (14) Marga Anak Lubuk Sirih; (15) Marga Anak Dusun Tinggi; lan (16) Marga Kedurang[1].
Marga (1) nganti (4) lumebu ing wewengkon Kecamatan Seluma, marga (5) nganti (7) lumebu ing wewengkon Kecamatan Talo, marga (8) nganti (11) lumebu ing wewengkon Kecamatan Pino, lan marga (12) nganti (16) lumebu ing wewengkong Kecamatan Manna. Saka 16 marga kuwi, ana siji marga sing ora nganggo basa Serawai, ya iku Marga Kedurang. Basa kang dienggo ing marga iku ya iku basa Pasemah[1].
Ing basa Serawai ana rong macem dhialék, ya iku dhialék o lan dialék au. Kang ditegesi dhialék o iku tembung-tembung kang lumrahé akhirané o, kayadéné ke mano ‘arep ning endi’, tuapo ‘apa’, lan sapo ‘sapo’. Dhialék o iki dienggo ing wewengkon Kecamatan Seluma lan Talo. Saterusé, dialék au iku tembung-tembung kang lumrahé akhiran au, kayadéné kemanau ‘arep ning endi’, tuapau ‘apa’, lan sapau ‘sapa’. Dialék au ini dienggo ing wewengkon Kecamatan Pino lan Manna[1].
Rujukan[besut | besut sumber]
- ↑ a b c d Aliana, Zainul Arifin; Arifin, S. Salamah; Yusuf, Hasbi; Erman, A. Malian (1979). Bahasa Serawai. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa Departemen Pendidikan dan Kebudayaan.
- ↑ "Malay, Central". Dibukak ing September 26, 2017.
- ↑ Arifin, Siti Salamah, dkk (1992). Morfologi dan Sintaksis Bahasa Serawai. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa Departemen Pendidikan dan Kebudayaan.