Utek Boltzmann

Ludwig Boltzmann

Argumentasi utek Boltzmann nyaranake yen utek kuwi mbentuk spontan lan sedhela saka awang-awang kosong (lengkap karo memori palsu sing wis ana ing jagat) tinimbang jagat digawe kanthi cara pikir ilmu modern. Teori iki pisanan diajokake minangka respon reduktio ad absurdum (ngurangi khayal utawa absurd) marang panjelasan awal Ludwig Boltzmann kanggo kahanan entropi sing kurang ing jagad raya kita.

Ing eksperimen pikir fisika iki, utek Boltzmann minangka utek sing wis kebak, lengkap karo kenangan urip manungsa sing lengkap ing jagat, sing kedadeyan amarga fluktuasi acak sing langka banget metu saka kahanan keseimbangan termodinamika. Secara teoritis, sajrone wektu sing akeh banget nanging ora winates, kanthi ngacak atom-atom kosong ing kekosongan bisa kanthi spontan teka kanthi cara nggabungake utek manungsa sing bisa berfungsi. Kaya utek ing kahanan kaya ngono, meh bakal mandheg dienggo maneh lan wiwit saya rusak.

Gagasan kasebut dijenengi sawise fisikawan Ostenrik Ludwig Boltzmann (1844–1906), sing ing taun 1896 nerbitake sawijining teori sing nyoba nyathet kasunyatan manawa manungsa nemokake jagat sing ora semrawut kaya bidhang termodinamika sing lagi berkembang kaya-kaya prediksi. Dhèwèké menehi sawetara panjelasan, salah sijine yaiku jagat, sanajan sing acak (utawa kanthi keseimbangan termal), kanthi spontan bakal fluktuasi menyang kahanan sing luwih apik (utawa entropi rendah). Salah sawijining kritik hipotesis "jagat Boltzmann" yaiku fluktuasi termal sing paling umum yaiku cedhak karo keseimbangan umume; mula, kanthi kriteria sing cukup, manungsa sejatine ing jagat sejatine bakal kurang cenderung tinimbang "utek Boltzmann" sing ana ing jagat sing kosong.

Utek Boltzmann entuk relevansi anyar udakara taun 2002, nalika sawetara ahli kosmologi wiwit kuwatir, ing pirang-pirang teori sing wis ana babagan Semesta, utek manungsa ing jagat saiki katon akeh tinimbang utek Boltzmann ing Jagad mbesuk sing, kanthi kebeneran, duwe persis pemahaman sing padha karo sing dianggep wong; iki nyebabake kesimpulan yen sacara statistik manungsa biasane dadi utek Boltzmann. Argumentasi reduktio ad absurdum kaya ngono asring digunakake kanggo mbantah teori-teori tartamtu ing Alam Semesta. Nalika ditrapake ing teori-teori anyar babagan multiverse, argumen utek Boltzmann minangka bagean saka masalah kosmologi sing durung bisa diselesaikan. Utek Boltzmann tetep dadi eksperimen sing dipikirake; ahli fisika ora percaya manawa manungsa sejatine utek Boltzmann, nanging nggunakake eksperimen pikirane minangka alat kanggo ngevaluasi teori ilmiah sing saingan.