Taman Lele Semarang

Kampoéng Wisata Taman Lélé Semarang yaiku obyek wisata kulawarga ing Kutha Semarang. Alamaté ing Jalan Raya Walisongo KM. 10. Ngélingake dékade 1970 nganti 1980-an biyèn bisa dipastèkaké ora ana wong Sèmarang sing ora ngerti Taman Lélé. Wektu iku kamisuwurané obyék wisata iki njangkau laladan sèkitar Kèndal, Dèmak, Sèmarang, Ungaran, lan Purwodadi, nganti pelosok Jawa Tengah, Jawa Timur, Jawa Barat, lan Daerah Istimewa Yogyakarta. Kaistiméwan masarakat Kutha Sèmarang dhéwé, yèn kepéngin lunga plesiran mung ana rong pilihan, yaiku Taman Lélé utawa Kèbon Binatang (Bonbin) sing biyèn dumunung ing Taman Hiburan Rakyat Tègalwaréng Taman Lélé ing masa iku duwé daya pikat marang lélé sing dikramatake pendhudhuk sakiwa-tengené, lingkungan dhonya sing rindang lan asri, katut kebun jambu klutuk lan jambu mété sing biso dinikmati déning olèh pangkunjung . Kajaba iku, taman iku uga nyuguhaké sapérangan kéwan liya ing kandhang kaya ta kethèk, bajul, manéka jinis manuk, bulus, lan ula, uga atraksi sapérangan reptil kaya ta ula lan bajul sing Deleng ugaan ing kono .

Kampoeng Wisata Taman Lele Semarang

.. Ing kono uga dipepaki kanthi hotèl, restoran, ruko-ruko, lan lapak-lapak cilik sing disewakaké kaya wadhah dodolan ing kiwa-tengené Taman Lélé ing taun sing padha kanggo nunjang aréna wisata kulawarga . Kajaba iku uga ana Kolam Kecèk kanggo bocah-bocah lan Becak Banyu kaya wahana wisata kulawarga sing liya, ndadèkaké Kampoeng Wisata Taman Lélé kaya pendulang PAD Kutha Semarang sing njanjikaké. Jeneng Taman Lele cinantholan karo sajarah wadhah iki. Konon sesebutan Taman Lele muncul amarga ana kolam sing dihuni sapérangan buntut lélé jinis lokal sing awaké cilik. Kolam sing kerep karan masarakat sewadah karo jeneng sendhang mau ana ing ngisor wit ringin loro sing gedhé, manawa kanggo wong awam sepintas biyasa-biyasa waé. Nanging kanggo wong-wong sing duwé daya linuwih utawa biso diarani “wong pinter ”, bisa deleng yèn kolam iku uga dihuni lélé siluman. Banyu kolam iku asalé saka téko, sawijining tuk sing persis ana ing masi bukit cilik. Konon, biyèn banyu teko wadhah iku kerep digunakaké warga sakiwa-tengené kanggo keperluan urip sadina-dina. Malah, sawah sing biyèn ana ing sisih lor dalan gedhé, uga ngisi aliran teko wadhah kesebut . Banyu iku dipercaya warga dihuni sawijining siluman, kang aran Sarinah. Déning warga, jeneng iku biyasa diarani Nyi Tuk Sari. Tuk yaiku basa Jawa sing ateges sumbering banyu. Banyu teko tuk mili lumebu ing kolam utawa Sendang Nyampungan, ing ngendi sendhang mau saikiné wis luwih krawat kanthi anané pondhasi kolam lan kompa banyu sing bisa ngaliraké banyu ing sakabèhing wahana wisata banyu.