Tembung lemes
Tembung lemes utawa kecap lemes (aksara Sunda baku: ᮊᮨᮎᮕ᮪ ᮜᮨᮙᮨᮞ᮪) ya iku salah sawijining jinis tembung ing basa Sundha kang dianggo ing basa hormat ka batur. Lemes tegesé alus utawa sopan.[1] Kabèh tembung lemes mesthi ana padhané karo tembung loma, tegesing tembung lemes aliya minangka tembung kang dipigunakaké kanggo ngurmati wong liya, uga tumrapé tembung-tembung lemes liyané, kaya tembung lemes pisan (tembung lemes kang luwih dhuwur),[1] tembung lemes dusun (tembung lemes kang ora baku) lan tembung lemes énténg (tembung lemes kang netral utawa ora dikhususaké kanggo wong liya utawa dhéwé).
Ing bausastra-bausastra utawa buku tatabasa Sundha, tembung lemes tiningeran L., lem. utawa l.[1]
Tuladha
[besut | besut sumber]Ing ngisor iki tembung lemes karo padhané ana ing tembung loma.
Jawa | Loma | Lemes | Ref. |
---|---|---|---|
adus | mandi | siram | [2] |
kepéngèn | hayang | palay | [3] |
mangan | dahar | tuang | [4] |
ngombé | nginum | ngaleueut | [4] |
lumaku | leumpang | nyacat | [3] |
endhas | sirah | mastaka | [4] |
gulu | beuheung | tenggek | [5] |
Cathetan sikil
[besut | besut sumber]- ↑ a b c Coolsma 1985, kc. 14.
- ↑ Coolsma 1985, kc. 38.
- ↑ a b Coolsma 1985, kc. 18.
- ↑ a b c Coolsma 1985, kc. 43.
- ↑ Coolsma 1985, kc. 26.
Rujukan
[besut | besut sumber]- Coolsma, S. (1985) [1904]. Tata bahasa Sunda. Dipertal déning Wijayakusumah, Husein; Rusyana, Rus. Jakarta: Djambatan. OCLC 13986971.
{{cite book}}
: CS1 maint: url-status (link)
Pranala njaba
[besut | besut sumber]Wikimedia Commons duwé médhia ngenani Lemes word. |