Pragmatik
Pragmatik iku cabang ngèlmu basa ingkang nyinaoni makna – makna ékan lingual kanthi eksternal.[1] Ana manèh miturut Morris (1938) yaiku cabang semiotik kang nyinaoni rèlasi tanda lan tafsiranè[2]. Dadi pragmatik iku kalebu ngèlmu tanda utawa semiotik.[3] Miturut Leech (1983) ing njero bukunè kang judulè Principle of Pragmatics dhèwèkè nulis yèn pragmatik iku studi kang nyinaoni makna ujaran ing njeronè situasi–situasi tartamtu.[3] Pragmatik iku luwih menyang fungsionalisme tinimbang menyang formalisme[4]. Pragmatik béda karo semantik, manawa pragmatik nyinaoni maksudè ujaran nganggo ékan analisisè tindak tutur (speech act), manawa semantik makna ékan lingual (ukara lan tembung) nganggo ékan analisisè arti karo makna.[4]
Basa Jawa padha karo basa laladan liyanè ing nuswantara,mung duwè ciri khasè dhèwè - dhèwè. Basa iku mau pancèn sugih karo bahan - bahan sing ana sambunganè karo Pragmatik(Kaswanti Purwo, 1990). kaanan kaya mangkono, pragmatik iku kang paling pas kanggo ngajarkè Basa Jawa (Pacelathon).[5]
Kontèks lan kaanan tuturan[besut | besut sumber]
Kontèks iku yaiku apa waè dadi sarana kang nggawè jelas maksud[3]. Yèn kaanan omongan yaiku kaanan kang nglairkè utawa dadi metu omongan.[3]
Wujud tuturan[besut | besut sumber]
- Lokusi
yaiku tuturan kanggo nyatakaké sawijining barang. - Ilokusi
yaiku kanggo ngomongaké utawa nginformasèkaké, uga dienggo nglakokaké sawijining barang. - Perlokusi
yaiku tuturan kang diomongaké wong kadhang bisa nggawé prabawa , utawa èfèk sing ngrungokaké.[2]
Cathetan suku[besut | besut sumber]
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |