Paul Poiret
Paul Poiret iku sawijining couturier lan parfumis Prancis sing misuwur, lair tanggal 20 April 1879 ing Paris, lan tilar donya tanggal 30 April 1944.
Dikenal amarga keberanian, dhèwèké dianggep minangka prekursor saka gaya Art Deco. Dhèwèké nggawe omah fashion sing jenenge ing taun 1903
Babad slira
[besut | besut sumber]Putra saka Auguste Poiret (kira-kira taun 1840-1903), pedagang-draper ngadegake Rue des Deux-Écus3 cedhak Halle aux Blés saka Balai Pusat, lan Louise Heinrich, garwane, Alexandre Paul Poiret minangka anak nomer loro lan siji-sijine lanang ing kulawarga papat anak.
Dhèwèké duwe sedulur telu. Sing mbarep, Jeanne (1871-1959) bakal nikah karo tukang perhiasan René Boivin (1864-1917); paling enom, Germaine (1885-1971), milliner lan pelukis, bakal nyawiji karo Bongard tartamtu lan bakal terus saka 1911 kanggo 1925 ing 5, rue de Penthièvre ing Paris house fashion dikenal kanthi jeneng Jove, kang dhèwèké bakal pameran. karya seniman saka Sekolah Paris; paling enom, Nicole (1887-1967) menehi bojone, cabinetmaker André Groult (1884-1967) anak loro: Benoîte Groult lan Flora Groult.
Paul Poiret nikah tanggal 5 Oktober 1905 ing Paris Denise Boulet (1886-1982). Pasangan kasebut duwe anak lima: Rosine (lair taun 1906), Perrine (udakara 1910), Martine (1911), Colin (1912) lan Gaspard (udakara 1913).
Omah Paul Poiret (1903-1929):
[besut | besut sumber]Dhèwèké mbukak omah fashion ing September 1903 lan nganggo busana Réjane, sing ngluncurake dhèwèké. Dhèwèké dadi couturier pisanan, karo Madeleine Vionnet4, sing ngilangi korset ing taun 1906, nggawe gaun kanthi pinggul dhuwur. Dadi dhèwèké dadi pionir emansipasi wanita.
Ing taun 1908, dhèwèké nugasake Paul Iribe kanggo ngrancang katalog Les Robes de Paul Poiret kaya sing dicritakake dening Paul Iribe. Sifat inovatif saka karya menehi sukses gedhe. Ing taun 1910, Orientalisme dadi modis. Ballets Russes lan Léon Bakst menang ing Paris. Poiret ngetutake tren kasebut. Dhèwèké tuku kain warna saka Wiener Werkstätte ing Wina, karo dhèwèké wiwit kolaborasi dawa.
Ing taun 1909, piyambakipun pikantuk bekas Hôtel du Gouverneur des pages (abad kaping 18), 107, rue du Faubourg-Saint-Honoré, ingkang tamanipun dumugi gerbang pager ing 26, avenue d'Antin5. Dhèwèké masrahake pembangunan omah gedhong pribadi iki minangka ruang urip kanggo dhèwèké lan kulawargane, papan kerja lan markas kanggo omah fashion marang arsitek lan dekorator interior Louis Süe6 (1875-1968) sing milih gaya neo-Louis XVI[ref. . perlu].
Ing Mei 1910, dhèwèké nyewa latar mburi hotele saka Henri Barbazanges, sing dadi galeri Barbazanges, dumunung ing 109 rue du Faubourg Saint-Honoré, ing ngendi Poiret nganakake pameran kaping pindho saben taun nganti 19237,8.
Ing omah gedhong pribadi iki, tanggal 24 Juni 1911, Poiret menehi pesta kostum Persia sing mewah kanthi tema The Thousand & Second Night, sing diundang 300 tamu, utamane seniman. Omah ditutup karo tapestries kanggo acara landmark. Ruang tamu pisanan ditata minangka "pelataran berpasir, ing sangisore kere biru sing dhuwur, banyu mancur muncul ing cekungan porselen". Akeh kapribaden sing ditampilake, kayata pelukis Luc-Albert Moreau lan Guy-Pierre Fauconnet, aktris Régina Badet utawa Putri Murat, nalika tragedi Édouard de Max ngandhani The Seven Viziers9.
Ing taun sing padha, Poiret ngluncurake Les Parfums de Rosine — dijenengi miturut putrine sing sepisanan — lan dadi sing pertama mbayangake "parfum couturier" sing dirancang kanthi selaras karo kreasine. Dhèwèké mbukak laboratorium ing 39, rue du Colisée lan pabrik ing Courbevoie kalebu bengkel kaca lan karton kanggo kemasan. Komposisi pisanan dibayangake dening Maurice Schaller banjur dening Henri Alméras, nanging Poiret melu dhewe. Nganti taun 1929, 35 lenga wangi metu saka pabrik, sawetara sing nganggo jeneng tunggal kayata Shakhyamuni (1913) utawa Hahna l'Étrange Fleur (1919)10.
Uga ing taun 1911, dhèwèké nggawe macem-macem sulaman lan cetakan karo Ateliers de Martine - dijenengi miturut putrine sing nomer loro -. Georges Lepape kolaborasi ing album Les Choses dening Paul Poiret kanggo nampilake agemane. Dhèwèké uga nelpon pelukis liyane kayata Raoul Dufy, Mario Simon, André Marty, lsp.
Koleksi lan pameran anumerta:
[besut | besut sumber]Kreasi Paul Poiret wis dadi subyek saka sawetara pameran.
1986: "Paul Poiret lan Nicole Groult, master fashion Art Deco", Paris, Palais Galliera, pameran sauntara22.
2005: "La Création en liberté", Paris, galeri omah busana Azzedine Alaïa, Mei 2005. Pameran sementara lemari klambi pribadi Denise Poiret sadurunge lelang23 nalika efek pribadi bojo saka couturier nyadari jumlah rekor, utamane mobil jas digawe dening Paul Poiret kanggo dhèwèké ing 1914, kang didol luwih saka 110.000 euro24.
2007: "Paul Poiret: The Magnificent" (Paul Poiret: King of Fashion), New York, Metropolitan Museum. Retrospektif skala gedhe pisanan, disusun minangka pameran lelungan, nyedhiyakake akeh potongan sing dipikolehi museum sajrone lelang sing ditindakake rong taun sadurunge25.
2011: "Paul Poiret: Le Magnifique" (Paul Poiret: King of Fashion), Moscow, Kremlin lan Saint-Petersburg26. Presentasi ing Rusia saka retrospektif lelungan digawe ing 2007 ing Museum Seni Metropolitan, kanggo ngrayakake seratus taun kunjungan Paul Poiret menyang Moskow lan Saint Petersburg.
2013: "Paul Poiret, desainer parfum", Grasse, International Museum of Perfumery, pameran sementara darmabakti kanggo karya pionir Poiret ing wewangian karo "Les Parfums de Rosine", dibukak ing 191127.
Yayasan Alexandre Vassiliev nyimpen, saliyane sandhangan lan aksesoris dening omah fashion, sawetara lukisan28 dening tangan Paul Poiret, uga efek pribadi29.
Cathetan lan referensi:
[besut | besut sumber]Akte lair No 24 ing arondisemen 1 Paris, p. 3, arsip digital Paris.
Paul Poiret, Come back to it, Gallimard, Paris, 1932, p. 11 (online).
Françoise Thibaut, "Wektu tukang jahit: Madeleine Vionnet lan Jeanne Lanvin", Canal Académie, 17 Februari 2013.
Fasad madhep taman, 107, rue du faubourg Saint-Honoré, 18 September 1918, foto dening Charles Lansiaux, Paris, museum Carnavalet, (online [arsip]) ing situs web Les Musées de la Ville de Paris parismuseescollections.paris.fr .
Jess Berry, House of fashion: Haute couture lan interior modern, p. 37 (online).
Jean-Louis Boussingault, "penyihir putih lan ireng" [arsip], pameran virtual, INHA, Maret 2019.
Kanggo katrangan panggonan, cf. (en) Billy Klüwer, A Day with Picasso. Foto Twenty-Foor dening Jean Cocteau, Cambridge (Mas.), MIT Press, 1997, pp. 64-65 — kutipan online [arsip].
Bénédicte Burguet, "The modernist liner of Paul Poiret", Vanity Fair no 5, November 2013, pp. 88-89.
[PDF] Isabelle Chazot, "Lair lan evolusi parfum desainer", ing L'Osmothèque (online [arsip]).
Paul Poiret, Miturut klamben jaman
https://secondevie.ma Archived 2022-09-15 at the Wayback Machine. (waca online, diakses 4 September 2022).
(ru) Raisa Kirsanova, "Paul Poiret ing Rusia", Katalog pameran "Paul Poiret - raja fashion", 2011, p. 65-78.
Sumbangan Madame Poiret de Wilde menyang Palais Galliera, museum fashion ing kutha Paris, ing taun 1985.
Erwan Mordelet, Île-Tudy, Quimper, Alain Bargain editions, 2004.
[1] [arsip].
Comoedia, 14 Juni 1921 [arsip].
http://fortificationetmemoire.fr/wp-content/uploads/2018/03/Le-pantalon-de-la-discorde.pdf [arsip]
Pierre Groppo, "Villa Paul Poiret lan Jean Patou", Vanity Fair no 32, Februari 2016, p. 66-67.
Henry Bidou, "Pelukis Pesisir", Jurnal debat politik lan sastra, 3 September 1927, p. 6 (waca online, diakses 4 Oktober 2020).