Dawung
Dawung yaiku wiwitan utawi tanduran sing seniki arang dipanggihi teng masyarkat, soalé wiwitan niku cukulé teng dhaérah pegunungan utamané sih teng tebing tebing sing inggil, cirié wiwitané kadosé wiwitan pete, cuma luwih inggil lan luwih ageng. Wiwitan dawung mlebet teng wiwitan raksasa, awaké ageng, lempeng lan inggil, wiwitan niki kadosé didamel kanggé nglindungi tebing supados saged nahan longsor soalé oyoté rupané kados papan dados saged nahan longsoran.
Wiwitan Dawung mlebet teng golongan wiwitan polong olongan, oyot kang patrané saged nyuburaken siti teng sekitaré, bilih sempat ningal cukulé wiwitan niki,sedaya badé ningal macem macem wiwitan sanésé teng sekitaré seolah olah ngayomi wiwitan sanésé.
Sing awit jaman sengién, patra, kulit, oyot, uwoh lan wijil, sampun kewentar kanggé obat tradhisional terutama teng masyarakat Jawa, upami kanggé weteng kembung, obat koléra, obat mules, lan mlebet angin, seniki niki wijil kedawung kabaré sampun didadosaken jamu modern lan total manfaatké wijil kedawung secara nasional selami taun 1996 mung 12 ton lan taun 1998 ningkat sampe 75 ton.[1]
Nami-nami désa
[besut | besut sumber]Desa desa teng Jawa Wétan/Jawa Tengah/DIY sing kanggé nami Kedawung antarané
- Karang Kedawung, Mumbulsari, Jember
- Kuripan, Probolinggo
- Kedawung Wétan, Grati, Pasuruan
Rujukan
[besut | besut sumber]- ↑ Santosa, Iman Budhi. Suta naya dhadhap waru : manusia Jawa dan tumbuhan. Yogyakarta. ISBN 9786026250421. OCLC 1040082743.