Basa tembang

Basa tembang racaké digunaake seniman sastra. Basa tembang umume ngemot seni luhung. Kawawa anggugah rasa kang tumuju marang kaendahan, rasa alus angalaya nglangut. Bakune basa tembang mono kudu luwes, pantes, kudu nggugah rasa endah, sengsem, linuhung, tumrap kang maca utawa ngrungu. Kaya umpane basa ing layang Wedhatama. "Liring sepuh sepi hawa, awas roroning atunggil, tan samar pamoring suksma, sinuksmaja winahya ing asepi, sinimpen telenging kalbu...."

Wewaton-Wewaton ing Tembang

Tembang ya iku basa tinata mawa wewaton-wewaton tinamtu (basa puisi lan lelagon/guru lagu).