Le Corbusier

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Le Corbusier
Le Corbusier in 1964
LairCharles-Édouard Jeanneret-GrisMinistère de la Culture et de la Communication, Archives nationales; site de Fontainebleau, Légion d'honneur recipient, birth certificate. Culture.gouv.fr. Retrieved on 27 February 2018.</ref>
(1887-10-06)6 Oktober 1887
Canton of Neuchâtel
Pati27 Agustus 1965(1965-08-27) (umur 77)
Alpes-Maritimes, France
BangsaSwiss, French
BebungahAIA Gold Medal (1961), Legion of Honour
Karya
BangunanVilla Savoye, Poissy
Villa La Roche, Paris
Unité d'Habitation
ProyèkVille Radieuse

Charles Édouard Jeanneret (uga diceluk Le Corbusier, jeneng kakèk saka biyungé sing dinggo nalika anggoné makarya) yaiku pengarép arsitèktur anyar. Lair ing La-Chaux-de-Fonds, Swiss[1] 6 Oktober 1887 lan mati ing Cap-Martin, Prancis, 27 Agustus 1865.

Lelakon urip[besut | besut sumber]

Dhèké ngrampungké pawiyatan dhasar ing Swiss. Sakwisé iku,neruské pawiyatan ing bidang konstruksi wangunan moder ing Auguste Perret ing Prancis. Naliko dhèké makaryo ini bidang arsitèk, dhèké makaryo karo arsitek Jerman, Josef Hoffman. Ing taun 1922, makaryo karo nak sanak, Pierre Jeanneret uga insinyur lan miwiti ngango jénéng Le Corbusier.

Uga dadi arsitèk, Le Corbusier uga dadi panitra lan pelukis. Anggone melukis dhèké makaryo karo Amédée Ozenfant ing mazhab Purisme, salah sijining obah-obahan sing metu saka aliran Kubisme. Ing taun 1920 dhèké karo Ozenfant ngedegaké majalah L 'Espirit Nouveau (Semangat Baru) ana endi dhèké nyerat rèntèngan artikel gawe nyangga teori-teorié ing bidang arsitèktur.

Karya[besut | besut sumber]

  • Gedung Liga Bangsa-Bangsa, Jenewa, Swiss (1927-1928)
  • Apartemen Unité d'Habitation, Merseille, Prancis (1950-1955)
  • Gereja Notra Dame du Haut, Ronchamp, Prancis (1950-1955)
  • Gedung Pengadilan Tinggi Chandigarh, India (1952-1956)
  • Gedung Sekretariat PBB, New York, AS

Buku[besut | besut sumber]

  • Ver une architecture (Menuju Suatu arsitektur Baru, 1923)
  • La Maison des hommes (Rumah Manusia, 1942)
  • Quand les cathedrales etaient blanches (Ketika Katedral-Katedral Memutih, 1947)

Kapustakan[besut | besut sumber]

  1. Susanto, Ready (2004). 100 Tokoh Abad ke-20 Paling Berpengaruh. Bandung: Penerbit Nuansa. kc. 69. ISBN 9799481414.