Bocah-bocah ijo saka Woolpit

Bocah-bocah ijo dikandhani metu ing Woolpit ing Suffolk, Inggris, udakara abad kaping 12, bisa uga nalika jaman Raja Stephen. Bocah-bocah iki, bocah lan bocah wadon umume katon normal kajaba mung kulite warna ijo. Dhèwèké nganggo basa sing ora dingerteni, lan mung gelem mangan kacang ijo. Pungkasane, dhèwèké sinau mangan panganan liyane lan kulit sing ijo katon surem, nanging bocah kasebut lara banjur seda sawise dibaptis. Bocah wadon kasebut wiwit urip anyar, nanging dhèwèké dianggep "rada mardika lan ora patih tumindak ing tumindak."

Catethan sing luwih kontemporer mung ana ing Ralph of Coggeshall's Chronicum Anglicanum lan William saka Newburgh's Historia rerum Anglicarum, masing-masing ditulis udakara taun 1189 lan 1220. Antarane wektu kasebut lan ditemokake maneh dongeng ing pertengahan abad kaping 19, bocah-bocah padha kulit ijo katon mung katon ing Uskup Francis Godwin The Man in the Moone, sing nyritakake babagan akun William Newburgh.

Rong pendekatan wis dominasi panjelasan crita bocah ijo: yaiku crita rakyat sing nggambarake pertemuan khayalan karo pendhudhuk saka donya liya, bisa uga saka lemah utawa malah urip saka njaba angkasa, utawa minangka crita sejarah sing bengkong. Iki diakoni minangka crita fantasi sing cocog dening pujangga anarkis lan kritikus Herbert Read ing Gaya Prosa Inggris, diterbitake ing taun 1931. Iki nyedhiyakake inspirasi ing novel mung siji, The Green Child, sing ditulis ing taun 1934.