L'Être et le Néant

L’Être et le Néant (Kaanan lan Kasuwungan utawa Kaanan lan Kaanan Ora Ana) iku buku tulisan ésai falsafi karangané filsuf Prancis Jean Paul Sartre. Buku iki ngenangi ngèlmu ontologi fénoménologis lan wujud usaha Sartre sing kapisan kanggo mbabar faham métafisika èksistènsialis. Buku iki kawedar ing taun 1947 lan cekaké buku iki nyoba nrangaké genéya manungsa iku ana (= èksis).

Isi buku

Buku iki kawangun saka patang pérangan. Pérangan pisan nrangaké probléma kasuwungan ora angka ora-anan. Pérangan kapindho nrangaké kaanan manungsa lan pangalaman kasadaran manungsa. Pérangan kaping telu iku ngenani gegayutan manungsa marang wong liyané lan pérangan kaping papat utawa pungkasan nrangaké masalah ètik nalika wong tumindhak.

Èksistènsi sadurungé èsènsi

Salah sawijining konsèp Sartre sing wigati dhéwé iku prakara èksistènsi (= kaanan) sing ndhisiki èsènsi (= arti, teges). Prabédan falsafi antara èksistènsi lan èsènsi iku maksudé manawa ana sawijining barang sing èksis lan barang iku èsènsiné apa. Tuladhané: ing ngalam donya ana pang lan godhong. Saliyané iku ana sawijining èsènsi uwit. Mula uwit bisa dideleng lan ora namung pang lan godhong waé. Tésisé Sartre iku dadi manawa èksistènsi iku ndhisiki èsènsi. Èsènsi namung bisa ana manawa ana sing èksis dhisik.

Perkara uwit, èksistènsi lan èsènsi iku manunggal. Pang lan godhong iku padha karo apa sing diarani uwit. Sing wigati iku manawa prabédan iki ana tumrap ing manungsa. Kasadarané manungsa iku mènèhi kamungkinan kanggo nentokaké apa iku èsènsiné manungsa. Kasadaran iku, amarga prinsipé bébas, bisa nentokaké mangsa ngarepé dhéwé lan mulané ora bakal padha karo èksistènsiné.