Wilhelm Schmidt
| Wilhelm Schmidt | |
|---|---|
 Wilhelm Schmidt | |
| Lair | 16 Fèbruari 1868 Hörde |
| Pati | Fèbruari 10, 1954 (umur 85) Freiburg im Üechtland |
Wilhelm Schmidt (1868-1954) ya iku antropolog lan linguis saka Ostenrik. Mulané dasar pendhidhikané iku ngèlmu basa. Nanging kawitan ing riwayat karya-karyané, Schmidt fokus ing ngèlmu antropologi.[1][2] Dhèwèké guru gedhé ing universitas ing Ostenrik lan Switserlan kanggo ndhidhik calon-calon pandhita Katulik ing organisasi Societas Verbi Devini. Para pandhita mau uga éntuk pelajaran antropologi. Kaya Graebner, Schmidt uga ngrembakaké luwih runut klasifikasi kabudayan ing metode Kulturkreis. Schmidt uga kawentar amarga penelitiané bab manéka agama kang tua dhéwé. Ing panemuné, jinis agama ing siji Tuhan (monothèisme) iku dudu jinis kang anyar. Nanging, agama kang sipaté monothèisme iku rupa agama kang tua dhéwé. Sejatiné, ana sarjana liyané manèh kang naté panemu kuwi ya iku Andrew Lang, ahli sastra saka Inggris. Lang mbahas babagan religi, agama, lan kapracayan suku-suku bangsa kuwi diolah luwih lanjut déning Schmidt kanggo kaperluan pendhidhikan pandhita Katulik.[1]
Rujukan[besut | besut sumber]
- ↑ a b Koentjaraningrat (1964). Tokoh-tokoh Antropologi. Jakarta: Penerbitan Universitas. kc. 24–27.
- ↑ Gaillard, Gérald (2004). The Routledge Dictionary of Anthropologists. London: Routledge. kc. 45. ISBN 0-203-49900-X.