Surat Al A’Raaf

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
(Kaelih saka Surah Al-A’raf)
al-A'raf
الأعراف
Ayat 1 s.d. Ayat 5
Ayat 1 s.d. Ayat 5
Informasi
Makna Papan paling dhuwur
Klasifikasi Makkiyah
Surat ka 7
Juz Juz 8 (ayat 1-87)
Juz 9 (ayat 88-206)
Statistik
Gunggung ayat 206 ayat
Ayat Sajdah Ayat 206

Surat Al A’Raaf (Arab سورة الأعراف ) iku surat kaping 7 Kuran mawa 206 ayat. Surat iki surat Mekah. Isiné ngenani kaanan wong-wong kang ana ing dhuwur Al-A'raf yaiku: papan kang paling dhuwur ing wates swarga lan neraka.

Pokok-pokok isi[besut | besut sumber]

  1. Kaimanan: Mentauhidkan Allah sajeroning ndedonga lan ibadat; mung Allah dhéwé kang ngatur lan njaga alam; nyiptakaké undhang-undhang lan ukum-ukum kanggo ngatur kauripan manungsa ing donya lan ing akhirat; Allah manggon ing 'Arasy; bantahan marang kapalsuan syirik; ketauhidan yaiku miturut marang fitrah manungsa; Musa ngendika karo Allah; ngenani mirsani Allah; préntah ngayahi ibadat sinambi ngasoraké dhiri marang Allah; Allah duwé al asmaaul husna.
  2. Hukum-ukum: Larangan nuruti lelaku lan adat istiadat kang ala; kuwajiban nuruti Allah lan rasul; préntah macak nalika arep ngayahi salat; bantahan marang wong kang nganggep karam rerenggan utawa pepaès kang dianugerahaké déning Allah; préntah mangan panganan kang halal lan apik lan larangan mangan kang suwaliké.
  3. Kisah-kisah: Kisah Nabi Adam a.s. karo iblis; kisah Nabi Nuh a.s. lan kaumé; kisah Nabi Shaleh a.s. karo kaumé; kisah Nabi Syu'aib a.s. karo kaumé; kisah Nabi Musa a.s. karo Pirngon.
  4. Liya-liya: Al Quran diudhunaké marang Nabi kang pungkasan lan préntah mengikutinya; Muhammad s.a.w. diutus kanggo kabèh manungsa; adab wong mukmin, adab krungu wacan Al Quran lan zikir; rasul tanggung jawab neruaké seruan Allah; balesan marang wong-wong kang nuruti lan ngingkari rasul; da'wah rasul-rasul kang sepisanan yaiku tauhid marang Allah; ngenani ashhaabul A'raaf kang dumunung antara swarga lan neraka; Allah kang ngréka makluk; manungsa yaiku makluk kang paling apik didadèkaké déning Allah sarta duwé kasedyan kanggo apik lan kanggo ala; memusuhan syaitan marang Bani Adam; manungsa khalifah Allah ing bumi; ajuring kaum yaiku amarga lelakuné dhéwé; saben bangsa duwé mangsa jaya lan mangsa ajur; Allah nyoba manungsa nganggo kasugihan lan kamlaratan; istidraj azab Allah marang wong-wong kang ngingkari ayat-ayat-É.

Rujukan[besut | besut sumber]

  • Mukaddimah Al Qur'an versi pertalan Departemen Agama Républik Indonésia


Surat Sadurungė:
Surat Al An'am
Al-Qur'an Surat Sabanjurė:
Surat Al Anfal
Surat 7