Biotin
| amel | |
|---|---|
| |
| |
| Jeneng Sistematis | 5-[(3aS,4S,6aR)-2-oxohexahydro-1H-thieno[3,4-d]imidazol-4-yl]asam pentanoat |
| Jeneng liya | Vitamin B7; Vitamin H |
| Identifikasi | |
| Nomor CAS | [58-85-5] |
| PubChem | |
| SMILES | O=C1N[C@@H]2[C@H](CCCCC(=O)O)SC[C@@H]2N1 |
| InChI | 1/C10H16N2O3S/c13-8(14)4-2-1-3-7-9-6(5-16-7)11-10(15)12-9/h6-7,9H,1-5H2,(H,13,14)(H2,11,12,15)/t6-,7-,9-/m0/s1 |
| Kajaba dinyatakaké suwaliké, data ing dhuwur lumaku ing kaanan standar (25 °C, 100 kPa) | |
Biotin (utawa vitamin B 7 ) minangka vitamin larut banyu uga dikenal minangka vitamin H. [1] Vitamin iki nduweni peran gedhe ing reaksi biokimia ing awak, kaya ta ing transfer karbon dioksida lan metabolisme karbohidrat lan lemak . Ora kaya vitamin liyané, biotin minangka jinis vitamin sing cukup stabil ing macem-macem kahanan lingkungan, kaya ta panas, sunaring srengenge, lan oksigen .
Paraga ing awak[besut | besut sumber]
Peran utama biotin ing awak yaiku mbantu metabolisme lemak, protein, lan karbohidrat sing bakal mbentuk molekul gula ( glukosa ), asam lemak, lan asam amino .[2] Reaksi iki ditepungi minangka katabolisme, yaiku pambuka senyawa sing kompleks dadi pirang-pirang molekul sing sederhana sing diiringi release energi . molekul prasaja bakal digunakaké dening awak kanggo sintesis sel -cell anyar. Biotin uga minangka koenzim kanggo karboksilatase pyruvate, yaiku jinis enzim sing duwé peran metabolisme energi.[1]
Biotin digunakaké kanggo mbantu awak mbalekaké manéh saka kekurangan synthetase holokarboxylase lan kekurangan biotinidase .[1] Kajaba iku, biotin uga bisa nyuda tingkat gula getih lan nguataké struktur rambut lan kuku .[3] Gegayutan karo perané ing metabolisme energi, vitamin iki bisa nambah efisiensi lan katalisis rusak lemak awak.[2]
Konsumsi[besut | besut sumber]
Kekurangan biotin minangka jinis penyakit sing langka amarga vitamin iki bisa ditemokaké ing meh kabèh jinis panganan .. Sumber biotin utama kalebu daging, kuning endhog, lan gedhang .[4] Kajaba iku, biotin uga bisa dipikolehi saka buncis, molasses, ragi, lan glepung . Ing saluran pencernaan manungsa, uga ana bakteri sing bisa ngasilaké biotin, nanging mung sithik.[1]
Biotin mung perlu kanggo jumlah cilik lan diserep dening awak ing usus liwat panyebaran . Adhedhasar RDA, biotin kudu dikonsumsi nganti 30 nganti 100 mikrogram saben dina. Jumlahe iki bisa ditambah nganti 2500 mikrogram saben dina kanggo ngatasi perkara rambut lan kuku sing rusak, lan uga digunakaké kanggo nyuda tingkat gula getih.[3]
Defisiènsi[besut | besut sumber]
Ing awak, biotin akéh banget metabolisme lan tuwuh awak, utamané ing babagan pembentukan asam lemak, antibodi, enzim pencernaan, lan niacin .[4] Yen tingkat ing awak ora cukup, macem-macem kelainan fisiologis bakal muncul. Contone, kekurangan biotin asring nyebabaké macem-macem masalah kesehatan, kaya ta dermatitis, depresi, nusea, anémia, lan rontog rambut.[5] Sistem antibodi awak bisa diganggu. Iki nyebabaké awak gampang kena infeksi bakteri lan jamur . Kanggo ngatasi iki, pasien bisa diwenehi asupan telur kuning biasa amarga nduwe kandungan biotin sing dhuwur.[1]
Piguna ing biokimia analitik[besut | besut sumber]
Ing teknik hibridisasi, dUTP sing wis diwenehi label karo biotin (diarani biotynilated-dUTP ) digunakaké minangka probe non radioaktif kanggo ngganti label karo 32 P isotop . Biotynilated-dUTP dilebokaké menyang molekul DNA liwat terjemahan nick supaya DNA kasebut diwenehi label biotin. Deteksi hibrida (hibrida) ditindakaké kanthi nggunakaké komplek peroksida streptavidin-biotin-horseradish, sing bakal ngetokaké warna ijo yen hibrida dibentuk [ [6] ].
Cathetan[besut | besut sumber]
- ↑ a b c d e Vitamins & Health Supplements Guide. 2006. Diakses pada 13 Mei 2010.
- ↑ a b Gaby SK, Bendich A, Singh VN, Machlin LJ. 1991. Vitamin Intake and Health: A Scientific Review. Marcel Dekker: AS.
- ↑ a b Albarracin CA, Fuqua BC, Evans JL, Goldfine ID. 2008. Chromium picolinate and biotin combination improves glucose metabolism in treated, uncontrolled overweight to obese patients with type 2 diabetes. Diabetes Met Res Rev 24(1):41-51.
- ↑ a b Lieberman S, Burning N. 2007. The Real Vitamin and Mineral Book: The Definitive Guide to Designing Your PErsonal Trainning Program. Ed ke-4. Penguin Group: AS.
- ↑ Franco RS. 2009. The measurement and importance of red cell survival. Am J Hematol 84(2):109-114.
- ↑ Oliver & Ward. 1985. A Dictionary of Genetic Engineering. Cambridge University Press. Cambridge.