Hedonisme: Béda antara owahan

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Konten dihapus Konten ditambahkan
Magioladitis (parembugan | pasumbang)
c →‎Cathetan Suku: All info is kept in Wikidata, removed: {{Link GA|sv}} using AWB (10903)
c éjaan using AWB
Larik 1: Larik 1:
{{Inuseuntil|28 Pebruari 2013}}
{{Inuseuntil|28 Pebruari 2013}}
'''Hedonisme''' inggih punika pandangan gésang ingkang nganggpé méawi tiyang badhé dados bungah kaliyan madosi kabungahan ingkang katahipun lan ingkang angsal ménawi nghindari perasaan-perasaan ingkang nyakitakén. <ref name="Suseno">Franz Magnis-Suseno.1987, Etika Dasar; Prekawis-prekawis pokok Filsafat Moral. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 114.</ref> Hedonisme menika ajaran utawi pandangan menawi kabungahan utawi kenikmatan mnika ancas gesang lan tindakan manungsa. <ref name="Bagus">Lorens Bagus.2000, Kamus Filsafat. Jakarta: Gramedia. Hlm. 282.</ref>
'''Hedonisme''' inggih punika pandangan gésang ingkang nganggpé méawi tiyang badhé dados bungah kaliyan madosi kabungahan ingkang katahipun lan ingkang angsal ménawi nghindari perasaan-perasaan ingkang nyakitakén.<ref name="Suseno">Franz Magnis-Suseno.1987, Etika Dasar; Prekawis-prekawis pokok Filsafat Moral. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 114.</ref> Hedonisme punika ajaran utawi pandangan menawi kabungahan utawi kenikmatan mnika ancas gesang lan tindakan manungsa.<ref name="Bagus">Lorens Bagus.2000, Kamus Filsafat. Jakarta: Gramedia. Hlm. 282.</ref>
==Etimologi==
==Etimologi==
Témbung hedonisme dipunpéndhét saking Basa [[Yunani]] {{polytonic|ἡδονισμός}} ''hēdonismos'' saking akar témbung {{polytonic|ἡδονή}} ''hēdonē'', tégésipun "kesenangan". <ref name="Napel">Henk ten Napel.2009, Kamus Teologi. Jakarta: BPK Gunung Mulia. Hlm. 158.</ref> Paham punika nggadahi daya njlentrehakén inggih punika saé punapa ingkang muasaken kékarépan [[manusia]] lan punapa ingkang ningkatakén kuantitas kabungahan punika piyambak.<ref name="Bertens">Dr. K. Bertens.2000, Etika. Jakarta: Gramedia. Hlm. 235-238.</ref>
Témbung hedonisme dipunpéndhét saking Basa [[Yunani]] {{polytonic|ἡδονισμός}} ''hēdonismos'' saking akar témbung {{polytonic|ἡδονή}} ''hēdonē'', tégésipun "kesenangan".<ref name="Napel">Henk ten Napel.2009, Kamus Teologi. Jakarta: BPK Gunung Mulia. Hlm. 158.</ref> Paham punika nggadahi daya njlentrehakén inggih punika saé punapa ingkang muasaken kékarépan [[manusia]] lan punapa ingkang ningkatakén kuantitas kabungahan punika piyambak.<ref name="Bertens">Dr. K. Bertens.2000, Etika. Jakarta: Gramedia. Hlm. 235-238.</ref>
==Wosing Gati==
==Wosing Gati==
Hedonisme tuwuh ing wiwit sejarah filsafat sawetawis [[taun 433 SM]]. <ref name="Bertens"/> Hedonisme karep mangsuli pitakenan [[filsafat]] "punapa ingkang dados punika ingkang sae kangge manungsa ?" <ref name="Bertens"/> punika dipunwiwiti kaliyan Sokrates ingkang nangkletaken babagan punapa ingkang dados kasunyatanipun dados ancas pungkasan manungsa . <ref name="Bertens"/> Lalu [[Aristippos]] saking [[Kyrene]] [[(433-355 SM)]] mangsuli menawi ingkang dados sakpunika ingkang sae kangge manungsa inggih punika kabungahan . <ref name="Bertens"/> Aristippos maparaken menawi manungsa ing masa alitipun asring madosi kabungahan lan menawi mboten ngayuh , manungsa punika badhe madosi sesuatu ingkang sanes punika. Pandangan babagan 'kabungahan' (hedonisme) punika dipunlajengaken tiyang [[filsuf]] Yunani ingkang asmanipun [[Epikuros]] [[(341-270 SM)]].<ref name="Bertens"/> Miturut, tindakan manungsa ingkang madosi kabungaha inggih punika kodrat alamiah. <ref name="Bertens"/> Menawi mekaten, hedonisme [[Epikurean]] langkung amba menawi mboten nyakup kabungahan rohani kemawon --kadasta Kaum Aristippos--, menawi kabungahan rohani ugi, kadasta kawatesan jiwa saking keresahan. <ref name="Bertens"/>
Hedonisme tuwuh ing wiwit sejarah filsafat sawetawis [[taun 433 SM]].<ref name="Bertens"/> Hedonisme karep mangsuli pitakenan [[filsafat]] "punapa ingkang dados punika ingkang sae kangge manungsa ?" <ref name="Bertens"/> punika dipunwiwiti kaliyan Sokrates ingkang nangkletaken babagan punapa ingkang dados kasunyatanipun dados ancas pungkasan manungsa .<ref name="Bertens"/> Lalu [[Aristippos]] saking [[Kyrene]] [[(433-355 SM)]] mangsuli menawi ingkang dados sakpunika ingkang sae kangge manungsa inggih punika kabungahan .<ref name="Bertens"/> Aristippos maparaken menawi manungsa ing masa alitipun asring madosi kabungahan lan menawi mboten ngayuh , manungsa punika badhe madosi sesuatu ingkang sanes punika. Pandangan babagan 'kabungahan' (hedonisme) punika dipunlajengaken tiyang [[filsuf]] Yunani ingkang asmanipun [[Epikuros]] [[(341-270 SM)]].<ref name="Bertens"/> Miturut, tindakan manungsa ingkang madosi kabungaha inggih punika kodrat alamiah.<ref name="Bertens"/> Menawi mekaten, hedonisme [[Epikurean]] langkung amba menawi mboten nyakup kabungahan rohani kemawon—kadasta Kaum Aristippos--, menawi kabungahan rohani ugi, kadasta kawatesan jiwa saking keresahan.<ref name="Bertens"/>
==Tokoh==
==Tokoh==
===Aristippus===
===Aristippus===
Larik 18: Larik 18:
| death_place = Kyrene
| death_place = Kyrene
| school_tradition = [[Mazhab Hedonis]]/[[Mazhab Kyrene]]
| school_tradition = [[Mazhab Hedonis]]/[[Mazhab Kyrene]]
| main_interests = [[Hedonisme]]
| main_interests = Hedonisme
| influences = [[Sokrates]], [[Phytagoras]]
| influences = [[Sokrates]], [[Phytagoras]]
| influenced = [[Arete dari Kyrene]], [[Aristippos Muda]], [[Anniceris]], [[Hegesias dari Kirene|Hegesias]], [[Theodorus]], [[Epikuros]]
| influenced = [[Arete dari Kyrene]], [[Aristippos Muda]], [[Anniceris]], [[Hegesias dari Kirene|Hegesias]], [[Theodorus]], [[Epikuros]]
}}
}}
[[Aristippus saking Kyrene]] inggih punika tiyang [[filsuf Yunani]] ingkang nyinaoni ajaran-ajaran [[Protagoras]]. <ref name="Zeller">Eduard Zeller.1957, Outlines of the History of Greek Philosophy. New York: Meridian Books. Hlm. 129-133.</ref> Ini dilakukannya selama berada di kota asalnya, yaitu [[Kyrene]], [[Afrika Utara]]. <ref name="Zeller"/> Aristippus lajeng madosi [[Sokrates]] lan njalin gegayutan ingkang sae kaliyan. <ref name="Zeller"/> Saksampune Sokrates wafat, [[Aristippos]] tampil dados [["Sofis"]] lan dados guru profesional ing [[Atena]]. <ref name="Zeller"/> Lajeng ing Kyrene piyambakipun madekakr sekolah ingkang dipunasmani [[''Cyrenaic School'']] ingkang menika salah satunggaling sekolah [[Sokratik]] ingkang mboten dominan. <ref name="Zeller"/> <ref name="Avey"> Albert E. Avey.1954, Handbook in the History of Philosophy. New York: Barnes & Noble, Inc. Hlm. 23.</ref> Sekolah punika ngaos perasaan-perasaan minangka kasunyatan ingkang leres ing salebeting gesang . <ref name="Zeller"/> Kabungahan inggih punika sae --kalebet ugi kepuasan badani--. <ref name="Zeller"/> Kauripan tiyang bijak menika madosi jaminan kesenangan maksimal. <ref name="Zeller"/>
[[Aristippus saking Kyrene]] inggih punika tiyang [[filsuf Yunani]] ingkang nyinaoni ajaran-ajaran [[Protagoras]].<ref name="Zeller">Eduard Zeller.1957, Outlines of the History of Greek Philosophy. New York: Meridian Books. Hlm. 129-133.</ref> Ini dilakukannya selama berada di kota asalnya, yaitu [[Kyrene]], [[Afrika Utara]].<ref name="Zeller"/> Aristippus lajeng madosi [[Sokrates]] lan njalin gegayutan ingkang sae kaliyan.<ref name="Zeller"/> Saksampune Sokrates wafat, [[Aristippos]] tampil dados [["Sofis"]] lan dados guru profesional ing [[Atena]].<ref name="Zeller"/> Lajeng ing Kyrene piyambakipun madekakr sekolah ingkang dipunasmani [[''Cyrenaic School'']] ingkang punika salah satunggaling sekolah [[Sokratik]] ingkang mboten dominan.<ref name="Zeller"/><ref name="Avey">Albert E. Avey.1954, Handbook in the History of Philosophy. New York: Barnes & Noble, Inc. Hlm. 23.</ref> Sekolah punika ngaos perasaan-perasaan minangka kasunyatan ingkang leres ing salebeting gesang .<ref name="Zeller"/> Kabungahan inggih punika sae—kalebet ugi kepuasan badani--.<ref name="Zeller"/> Kauripan tiyang bijak punika madosi jaminan kesenangan maksimal.<ref name="Zeller"/>
Aristippus nyetujui pendapat Sokrates menawi keutamaan inggih punika madosi "ingkang sae". <ref name="Simon"> Simon Petrus L. Tjahjadi.2004, Petualangan Intelektual. Yogyakarta: Petualangan Intelektual. Hlm. 43-44.</ref> ananging mekaten, piyambakipun sami "ingkang sae" punika kaliyan kabungahan ''"hedone"''. <ref name="Bertens"/> Miturut, akal (rasio) manngsa kedhah maksimalaken kabungahan lan minimalaken kesusahan. <ref name="Bertens"/> Gesang ingkang sae gegayutan kaliyan kerangka rasional babagan kenikmatan. <ref name="Bertens"/>
Aristippus nyetujui pendapat Sokrates menawi keutamaan inggih punika madosi "ingkang sae".<ref name="Simon">Simon Petrus L. Tjahjadi.2004, Petualangan Intelektual. Yogyakarta: Petualangan Intelektual. Hlm. 43-44.</ref> ananging mekaten, piyambakipun sami "ingkang sae" punika kaliyan kabungahan ''"hedone"''.<ref name="Bertens"/> Miturut, akal (rasio) manngsa kedhah maksimalaken kabungahan lan minimalaken kesusahan.<ref name="Bertens"/> Gesang ingkang sae gegayutan kaliyan kerangka rasional babagan kenikmatan.<ref name="Bertens"/>
Kabungahan miturut Aristoppus asifat badani (gerak ing salira). <ref name="Bertens"/> Piyambakipun mbagi gerakan punika dados tiga kemungkinan:
Kabungahan miturut Aristoppus asifat badani (gerak ing salira).<ref name="Bertens"/> Piyambakipun mbagi gerakan punika dados tiga kemungkinan:


1. Gerak kasar, ingkang nyebabaken ''ketidaksenangan'' kadasta raos sakit
1. Gerak kasar, ingkang nyebabaken ''ketidaksenangan'' kadasta raos sakit
Larik 32: Larik 32:
3. Mboten gerak, inggih punika sebuah kahanan netral kadasta kondisi ing wanci tilem.
3. Mboten gerak, inggih punika sebuah kahanan netral kadasta kondisi ing wanci tilem.


Aristippus ningali kabungahan dados hal aktual, tegesipun kabungahan kedadosan sakpunika lan ing ngriki . <ref name="Bertens"/> Kabungahan mboten sebuah masa kapengker utawi masa ngajeng. Miturut, masa kapengker namung ingatan menawi babagan kabungahan (hal ingkang sampun mboten wonten)lan masa ngajeng ingih punika hal ingkang ndereng gamblang. <ref name="Bertens"/>
Aristippus ningali kabungahan dados hal aktual, tegesipun kabungahan kedadosan sakpunika lan ing ngriki .<ref name="Bertens"/> Kabungahan mboten sebuah masa kapengker utawi masa ngajeng. Miturut, masa kapengker namung ingatan menawi babagan kabungahan (hal ingkang sampun mboten wonten)lan masa ngajeng ingih punika hal ingkang ndereng gamblang.<ref name="Bertens"/>
===Epikuros===
===Epikuros===
[[Gambar:Epicurus bust2.jpg|thumb|125px|left|[[Epikuros]]]]
[[Gambar:Epicurus bust2.jpg|thumb|125px|left|[[Epikuros]]]]
[[Epikuros]] lahir taun [[342 SM]] ing kota [[Yunani]], [[Samos]], lan seda ing [[Atena]] [[taun 270 SM]]. <ref name="Suseno.">Franz Magnis-Suseno.1997, 13 Tokoh Etika. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 49-50.</ref> Ajaran Epikuros menitikberatkan persoalan kenikmatan. <ref name="Bertens"/> <ref name="Suseno."/> punapa ingkang sae inggih punika segala sesuatu ingkang pikantok kenikmatan, lan punapa ingkang ala inggih punika segala sesuatu ingkang nghasilaken ketidaknikmatan. <ref name="Suseno."/> Namun demikian, bukanlah kenikmatan yang tanpa aturan ingkang dipunjunjung Kaum [[Epikurean,]] sanesipun kenikmatan ingkang dipunpahmi secara ndalam. <ref name="Bertens"/> Kaum Epikurean mbentenaken kekarepan alami ingkang dipunbetahaken (kadasta makan) lan kekarepan alami ingkang mboten dipunbetahaken ( kadasta panganan ingkang sekeca ), serta kekarepan sia-sia (kadasta banda ingkang kalangkungan ). <ref name="Bertens"/> Keinginan kawiwitan kedhah dipunpuasaken lan pemuasanipun secara kawates nyebabajen kawatesan kabungahan ingkang paling ageng. menawi mekaten menika kauripan sederhana dipunsaranaken dening Epikuros. <ref name="Bertens"/> Ancasipun kangge gayuh [[''Ataraxia'']], inggih punika ketenteraman jiwa ingkang tenang, kebebasan saking perasaan risau, lan kahanan seimbang. <ref name="Bertens"/> <ref name="Suseno."/>
[[Epikuros]] lahir taun [[342 SM]] ing kota [[Yunani]], [[Samos]], lan seda ing [[Atena]] [[taun 270 SM]].<ref name="Suseno.">Franz Magnis-Suseno.1997, 13 Tokoh Etika. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 49-50.</ref> Ajaran Epikuros menitikberatkan persoalan kenikmatan.<ref name="Bertens"/><ref name="Suseno."/> punapa ingkang sae inggih punika segala sesuatu ingkang pikantok kenikmatan, lan punapa ingkang ala inggih punika segala sesuatu ingkang nghasilaken ketidaknikmatan.<ref name="Suseno."/> Namun demikian, bukanlah kenikmatan yang tanpa aturan ingkang dipunjunjung Kaum [[Epikurean,]] sanesipun kenikmatan ingkang dipunpahmi secara ndalam.<ref name="Bertens"/> Kaum Epikurean mbentenaken kekarepan alami ingkang dipunbetahaken (kadasta makan) lan kekarepan alami ingkang mboten dipunbetahaken ( kadasta panganan ingkang sekeca ), serta kekarepan sia-sia (kadasta banda ingkang kalangkungan ).<ref name="Bertens"/> Keinginan kawiwitan kedhah dipunpuasaken lan pemuasanipun secara kawates nyebabajen kawatesan kabungahan ingkang paling ageng. menawi mekaten punika kauripan sederhana dipunsaranaken dening Epikuros.<ref name="Bertens"/> Ancasipun kangge gayuh [[''Ataraxia'']], inggih punika ketenteraman jiwa ingkang tenang, kebebasan saking perasaan risau, lan kahanan seimbang.<ref name="Bertens"/><ref name="Suseno."/>


== Cathetan Suku ==
== Cathetan Suku ==

Révisi kala 2 Maret 2016 04.19

Hedonisme inggih punika pandangan gésang ingkang nganggpé méawi tiyang badhé dados bungah kaliyan madosi kabungahan ingkang katahipun lan ingkang angsal ménawi nghindari perasaan-perasaan ingkang nyakitakén.[1] Hedonisme punika ajaran utawi pandangan menawi kabungahan utawi kenikmatan mnika ancas gesang lan tindakan manungsa.[2]

Etimologi

Témbung hedonisme dipunpéndhét saking Basa Yunani ἡδονισμός hēdonismos saking akar témbung ἡδονή hēdonē, tégésipun "kesenangan".[3] Paham punika nggadahi daya njlentrehakén inggih punika saé punapa ingkang muasaken kékarépan manusia lan punapa ingkang ningkatakén kuantitas kabungahan punika piyambak.[4]

Wosing Gati

Hedonisme tuwuh ing wiwit sejarah filsafat sawetawis taun 433 SM.[4] Hedonisme karep mangsuli pitakenan filsafat "punapa ingkang dados punika ingkang sae kangge manungsa ?" [4] punika dipunwiwiti kaliyan Sokrates ingkang nangkletaken babagan punapa ingkang dados kasunyatanipun dados ancas pungkasan manungsa .[4] Lalu Aristippos saking Kyrene (433-355 SM) mangsuli menawi ingkang dados sakpunika ingkang sae kangge manungsa inggih punika kabungahan .[4] Aristippos maparaken menawi manungsa ing masa alitipun asring madosi kabungahan lan menawi mboten ngayuh , manungsa punika badhe madosi sesuatu ingkang sanes punika. Pandangan babagan 'kabungahan' (hedonisme) punika dipunlajengaken tiyang filsuf Yunani ingkang asmanipun Epikuros (341-270 SM).[4] Miturut, tindakan manungsa ingkang madosi kabungaha inggih punika kodrat alamiah.[4] Menawi mekaten, hedonisme Epikurean langkung amba menawi mboten nyakup kabungahan rohani kemawon—kadasta Kaum Aristippos--, menawi kabungahan rohani ugi, kadasta kawatesan jiwa saking keresahan.[4]

Tokoh

Aristippus

Ἀρίστιππος Aristippus
Lairc. 433 SM
Kyrene
Patic. 355 SM
Kyrene
KalaFilsafat Kuno
TlatahFilsafat Barat
AliranMazhab Hedonis/Mazhab Kyrene
Karsa pokok
Hedonisme

Aristippus saking Kyrene inggih punika tiyang filsuf Yunani ingkang nyinaoni ajaran-ajaran Protagoras.[5] Ini dilakukannya selama berada di kota asalnya, yaitu Kyrene, Afrika Utara.[5] Aristippus lajeng madosi Sokrates lan njalin gegayutan ingkang sae kaliyan.[5] Saksampune Sokrates wafat, Aristippos tampil dados "Sofis" lan dados guru profesional ing Atena.[5] Lajeng ing Kyrene piyambakipun madekakr sekolah ingkang dipunasmani ''Cyrenaic School'' ingkang punika salah satunggaling sekolah Sokratik ingkang mboten dominan.[5][6] Sekolah punika ngaos perasaan-perasaan minangka kasunyatan ingkang leres ing salebeting gesang .[5] Kabungahan inggih punika sae—kalebet ugi kepuasan badani--.[5] Kauripan tiyang bijak punika madosi jaminan kesenangan maksimal.[5] Aristippus nyetujui pendapat Sokrates menawi keutamaan inggih punika madosi "ingkang sae".[7] ananging mekaten, piyambakipun sami "ingkang sae" punika kaliyan kabungahan "hedone".[4] Miturut, akal (rasio) manngsa kedhah maksimalaken kabungahan lan minimalaken kesusahan.[4] Gesang ingkang sae gegayutan kaliyan kerangka rasional babagan kenikmatan.[4] Kabungahan miturut Aristoppus asifat badani (gerak ing salira).[4] Piyambakipun mbagi gerakan punika dados tiga kemungkinan:

1. Gerak kasar, ingkang nyebabaken ketidaksenangan kadasta raos sakit

2. Gerak halus, ingkang ndamel kesenangan

3. Mboten gerak, inggih punika sebuah kahanan netral kadasta kondisi ing wanci tilem.

Aristippus ningali kabungahan dados hal aktual, tegesipun kabungahan kedadosan sakpunika lan ing ngriki .[4] Kabungahan mboten sebuah masa kapengker utawi masa ngajeng. Miturut, masa kapengker namung ingatan menawi babagan kabungahan (hal ingkang sampun mboten wonten)lan masa ngajeng ingih punika hal ingkang ndereng gamblang.[4]

Epikuros

Epikuros

Epikuros lahir taun 342 SM ing kota Yunani, Samos, lan seda ing Atena taun 270 SM.[8] Ajaran Epikuros menitikberatkan persoalan kenikmatan.[4][8] punapa ingkang sae inggih punika segala sesuatu ingkang pikantok kenikmatan, lan punapa ingkang ala inggih punika segala sesuatu ingkang nghasilaken ketidaknikmatan.[8] Namun demikian, bukanlah kenikmatan yang tanpa aturan ingkang dipunjunjung Kaum Epikurean, sanesipun kenikmatan ingkang dipunpahmi secara ndalam.[4] Kaum Epikurean mbentenaken kekarepan alami ingkang dipunbetahaken (kadasta makan) lan kekarepan alami ingkang mboten dipunbetahaken ( kadasta panganan ingkang sekeca ), serta kekarepan sia-sia (kadasta banda ingkang kalangkungan ).[4] Keinginan kawiwitan kedhah dipunpuasaken lan pemuasanipun secara kawates nyebabajen kawatesan kabungahan ingkang paling ageng. menawi mekaten punika kauripan sederhana dipunsaranaken dening Epikuros.[4] Ancasipun kangge gayuh ''Ataraxia'', inggih punika ketenteraman jiwa ingkang tenang, kebebasan saking perasaan risau, lan kahanan seimbang.[4][8]

Cathetan Suku

  1. Franz Magnis-Suseno.1987, Etika Dasar; Prekawis-prekawis pokok Filsafat Moral. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 114.
  2. Lorens Bagus.2000, Kamus Filsafat. Jakarta: Gramedia. Hlm. 282.
  3. Henk ten Napel.2009, Kamus Teologi. Jakarta: BPK Gunung Mulia. Hlm. 158.
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Dr. K. Bertens.2000, Etika. Jakarta: Gramedia. Hlm. 235-238.
  5. a b c d e f g h Eduard Zeller.1957, Outlines of the History of Greek Philosophy. New York: Meridian Books. Hlm. 129-133.
  6. Albert E. Avey.1954, Handbook in the History of Philosophy. New York: Barnes & Noble, Inc. Hlm. 23.
  7. Simon Petrus L. Tjahjadi.2004, Petualangan Intelektual. Yogyakarta: Petualangan Intelektual. Hlm. 43-44.
  8. a b c d Franz Magnis-Suseno.1997, 13 Tokoh Etika. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 49-50.