Laila lan Majnun: Béda antara owahan
Tanpa ringkesan besutan |
|||
| Larik 11: | Larik 11: | ||
Nalika Majnun krungu kabar yen Laila arep rabi, dheweke lunga saka kamp suku lan urip ing padang pasir.Kaluwargané wis ora kuwawa ngarep-arep dheweké mulih omah, mula saben dina dheweké dikirimi panganan. Saben dina dheweké maca lan nulis puisi nganggo tongkaté. |
Nalika Majnun krungu kabar yen Laila arep rabi, dheweke lunga saka kamp suku lan urip ing padang pasir.Kaluwargané wis ora kuwawa ngarep-arep dheweké mulih omah, mula saben dina dheweké dikirimi panganan. Saben dina dheweké maca lan nulis puisi nganggo tongkaté. |
||
Layla wektu kuwi wis ngalih menyang [[Irak]], dheweké lara banjur mati amarga lara ati amarga kelangan demenane. Majnun ditemokake mati ing padang pasir taun 688 AD. Dheweké wis nulis telung bait puisi ing dhuwur watu. Akeh prastawa sing kadadean nalika dheweke mati lan gendheng. Akeh puisine dheweke sing wis disusun dadi siji. |
Layla wektu kuwi wis ngalih menyang [[Irak]], dheweké lara banjur mati amarga lara ati amarga kelangan demenane. Majnun ditemokake mati ing padang pasir taun 688 AD. Dheweké wis nulis telung bait puisi ing dhuwur watu. Akeh prastawa sing kadadean nalika dheweke mati lan gendheng. Akeh puisine dheweke sing wis disusun dadi siji. |
||
== Sejarah lan Pengaruh == |
|||
=== Literatur saka Persia === |
|||
Saka legendha Iran, kisah Laila Majnun dikenal kanthi basa Persia awit wektu Rudaki lan Baba Taher. |
|||
== Cathetan suku == |
== Cathetan suku == |
||
Révisi kala 13 Sèptèmber 2012 03.38
Laila lan Majnun ( لیلی و مجنون Leyli wa Majnun, "Laila lan Majnun") kuwi carita asmara. Carita iki digawé déning pujangga Persia Nizami Ganjavi lan carita sastra sing kaping telu saka limang carita, Khamsa.
Qays (Majnun) disebut majnun amarga rasa tresna marang Laila ing sekolahané bapaké Laili, nanging ora direstoni dening bapaké Laili. Majnun banjur saya seneng marang Laili lan dheweké ndelengi kanthi permatéi tingkah polahé Laili, mula kuwi banjur diceluk (مجنون, "edan").
Karya sing digawé dening Nizami iki akeh niru saka crita asliné saka arab, kalebu Amir Khusrow Dehlavi yaiku Majnun wa Leyli (rampung taun 1299), lan versi Jami, rampung taun 1484, akehé 3.860 bait. Crita liya sing niru saka crita asliné saka Arab lan misuwur yaiku Maktabi Syirazi lan Hatefi (ninggal taun 1520), sing misuwur ing Turki lan India.[1]
Carita
Majnun tresna marang Layla binti Mahdi bin Sa'ad (luwih dikenal dening sebutan Layla Aamiriya) saka suku sing padha. Dheweké banjur nulis puisi-puisi katresnan marang Layla. Saking kerepé nulis puisi lan ngoyak-oyak Layla, mula dheweké banjur di undang Majnun (gendheng). Nalika dheweké arep nglamar Laila, bapaké Laila ora setuju amarga Laila wis dijodohaké marang wong liya. Nalika Majnun krungu kabar yen Laila arep rabi, dheweke lunga saka kamp suku lan urip ing padang pasir.Kaluwargané wis ora kuwawa ngarep-arep dheweké mulih omah, mula saben dina dheweké dikirimi panganan. Saben dina dheweké maca lan nulis puisi nganggo tongkaté. Layla wektu kuwi wis ngalih menyang Irak, dheweké lara banjur mati amarga lara ati amarga kelangan demenane. Majnun ditemokake mati ing padang pasir taun 688 AD. Dheweké wis nulis telung bait puisi ing dhuwur watu. Akeh prastawa sing kadadean nalika dheweke mati lan gendheng. Akeh puisine dheweke sing wis disusun dadi siji.
Sejarah lan Pengaruh
Literatur saka Persia
Saka legendha Iran, kisah Laila Majnun dikenal kanthi basa Persia awit wektu Rudaki lan Baba Taher.
Cathetan suku
- ↑ Seyed-Gohrab, A. A. (July 15, 2012). "LEYLI O MAJNUN". Encyclopædia Iranica. Dibukak ing July 7, 2012.
Rujukan
- Nizami, The Story of Layla & Majpoonun, ISBN 0-930872-52-5
- Nizami and Colin Turner, Layla and Majnun, ISBN 1-85782-161-0