Codex Sinaiticus: Béda antara owahan

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Konten dihapus Konten ditambahkan
TracySurya (parembugan | pasumbang)
c typo sithik
TracySurya (parembugan | pasumbang)
c ngrampungaké mertal
Larik 4: Larik 4:
''Codex Sinaiticus'' dipunpanggihaken déning [[Constantin von Tischendorf]] nalika lelampahanipun ingkang kaping tiga nuju [[Biara Santa Katarina, Gunung Sinai|Biara Santa Katarina]], ing [[Gunung Sinai]], [[Mesir]], [[1859]]. Lelampahanipun ingkang sepisanan lan kaping kalih, ngasilaken pamanggihan cuwilan-cuwilan naskah saking [[Prajanjian Lawas]], sapérangan ing antawisipun asalipun saking ''tempat sampah''. Tsar [[Alexander II saking Rusia|Alexander II]] saking [[Rusia]] lajeng mréntah panjenenganipun kanggé pados naskah-naskah sanès, ingkang dipunpitadosi tasih saged dipunpanggihaken ing biara Sinai puniki.
''Codex Sinaiticus'' dipunpanggihaken déning [[Constantin von Tischendorf]] nalika lelampahanipun ingkang kaping tiga nuju [[Biara Santa Katarina, Gunung Sinai|Biara Santa Katarina]], ing [[Gunung Sinai]], [[Mesir]], [[1859]]. Lelampahanipun ingkang sepisanan lan kaping kalih, ngasilaken pamanggihan cuwilan-cuwilan naskah saking [[Prajanjian Lawas]], sapérangan ing antawisipun asalipun saking ''tempat sampah''. Tsar [[Alexander II saking Rusia|Alexander II]] saking [[Rusia]] lajeng mréntah panjenenganipun kanggé pados naskah-naskah sanès, ingkang dipunpitadosi tasih saged dipunpanggihaken ing biara Sinai puniki.


Cariyos kepripun Von Tischendorf manggihaken naskah manuskrip puniki, ingkang ngandhut sebagéyan ageng kitab Prajanjian Lawas lan sedaya kitab Prajanjian Énggal, mèmper kaliyan cariyos satunggiling roman. Von Tischendorf dumugi biara puniki tanggal [[31 Januari]]; nanging panylidhikanipun boten ngasilaken punapa-punapa. Tanggal [[4 Februari]], panjenenganipun sampun mutusaken kanggé wangsul tanpa pikantuk asil lelampahanpun. "Mila ing dinten punika, nalika saweg mlampah-mlampah kaliyan kepala biara, panjenenganipun nggetuni kagagalanipun. Sasampunipun wangsul saking mlampah-mlampah, Von Tischendorf manggihi sang biarawan malih dhateng kamaripun lan ing mrika sang biarawan nedahaken satunggiling salinan naskah ingkang dipunsebut minangka salinan naskah ''Septuaginta'' ingkang dipungadhahi déning biarawan puniki. Naskah manuskrip puniki dipun bungkus salembar kain lan nalika gulungan dipun bukak, Von Tischendorf ugi kagèt lan rumaos gambira amargi inggih puniki dhokumèn ingkang dipun pados-padosi sauntawis panjenenganipun sampun katelasan pangajeng-ngajeng kanggé manggihaken dhokumèn wau. Tujuanipun inggih punika kanggé njangkepi potongan ''Septuaginta'' ingkang panjenengan panggihaken taun [[1844]] lan ingkang panjenenganipun wedharaken arupi naskah [[perkamen]] Yunani awangun ''[[codex]]'' ([[buku]]) ingkang paling tuwa. Nanging boten namung puniku kémawon ingkang panjenenganipun panggihi, panjenenganipun ugi manggihaken setunggal salinan kitab Prajanjian Ènggal Yunani ingkang jangkep, boten kirang setunggal kaca utawi setunggal paragraf kémawon." <!--Mila sasampunipun négosiasi radi dangu, Von Tischendorf pikantuk naskah ingkang ''berharga'' sanget puniki lan ngintunaken dhumateng Tsar Alexander II ing Rusia ingkang ''betul-betul menghargainya''. Salajengipun Tsar mréntah kanggé nerbitaken naskah puniki ing wangun [[faksimile]] supaya tulisan kuna ini bisa langsung diperlihatkan ke khalayak yang lebih ramai.
Cariyos kepripun Von Tischendorf manggihaken naskah manuskrip puniki, ingkang ngandhut sebagéyan ageng kitab Prajanjian Lawas lan sedaya kitab Prajanjian Énggal, mèmper kaliyan cariyos satunggiling roman. Von Tischendorf dumugi biara puniki tanggal [[31 Januari]]; nanging panylidhikanipun boten ngasilaken punapa-punapa. Tanggal [[4 Februari]], panjenenganipun sampun mutusaken kanggé wangsul tanpa pikantuk asil lelampahanpun. "Mila ing dinten punika, nalika saweg mlampah-mlampah kaliyan kepala biara, panjenenganipun nggetuni kagagalanipun. Sasampunipun wangsul saking mlampah-mlampah, Von Tischendorf manggihi sang biarawan malih dhateng kamaripun lan ing mrika sang biarawan nedahaken satunggiling salinan naskah ingkang dipunsebut minangka salinan naskah ''Septuaginta'' ingkang dipun gadhahi déning biarawan puniki. Naskah manuskrip puniki dipun bungkus salembar kain lan nalika gulungan dipun bukak, Von Tischendorf ugi kagèt lan rumaos gambira amargi inggih puniki dhokumèn ingkang dipun pados-padosi sauntawis panjenenganipun sampun katelasan pangajeng-ngajeng kanggé manggihaken dhokumèn wau. Tujuanipun inggih punika kanggé njangkepi potongan ''Septuaginta'' ingkang panjenengan panggihaken taun [[1844]] lan ingkang panjenenganipun wedharaken arupi naskah [[perkamen]] Yunani awangun ''[[codex]]'' ([[buku]]) ingkang paling tuwa. Nanging boten namung puniku kémawon ingkang panjenenganipun panggihi, panjenenganipun ugi manggihaken setunggal salinan kitab Prajanjian Ènggal Yunani ingkang jangkep, boten kirang setunggal kaca utawi setunggal paragraf kémawon." Mila sasampunipun négosiasi radi dangu, Von Tischendorf pikantuk naskah ingkang ''berharga'' sanget puniki lan ngintunaken dhumateng Tsar Alexander II ing Rusia ingkang sanget ngregani. Salajengipun Tsar mréntah kanggé nerbitaken naskah puniki ing wangun [[faksimile]] supados seratan kuna puniki saged langsung dipunkatingalaken dhumateng khalayak ingkang langkung ramé.


Seluruh naskah berbentuk codex ini terdiri atas 346 1/2 halaman [[folio]], dan ditulis dalam empat kolom. Dari semua folio ini 199 memuat teks kitab Perjanjian Lama dan 147 1/2 teks kitab Perjanjian Baru. Kitab-kitab Perjanjian Baru disusun sebagai berikut: keempat Injil, [[Surat-surat Rasul Paulus]], [[Kisah Para Rasul]], [[Surat-surat Katolik]] (''Catholic Epistles''), dan [[Kitab Wahyu]]. Meski beberapa bagian dari kitab [[Kejadian]] dan [[Bilangan]] kemudian ditemukan dijilid pada buku-buku yang lain, lalu mereka berbaik hati dan kemudian dikirim ke Von Tischendorf. Namun oleh pengurus biara sekarang ''Codex'' ini dianggap dicuri.-->
Sedaya naskah awangun codex puniki kapérang saking 346 1/2 kaca [[folio]], lan dipun serat salebeting sekawan kolom. Saking sedaya folio puniki 199 ngamot tèks kitab Prajanjian Lawas lan 147 1/2 tèks kitab Prajanjian Énggal. Kitab-kitab Prajanjian Énggal dipun susun kados mekaten: sekawan Injil, [[Serat-serat Rasul Paulus]], [[Para Rasul]], [[Serat-serat Katulik]] (''Catholic Epistles''), lan [[Kitab Wahyu]]. Éwadéné sapérangan bagéyan saking kitab [[Purwaning Dumadi]] lan [[Wilangan]] salajengipun dipun panggihaken lan dipun jilid ing buku-buku ingkang sanès, para biarawan lajeng ngintun dhumateng Von Tischendorf. Nanging déning pangurus biara sapuniki ''Codex'' puniki dipun anggep dipun dhusta.


Ing wulan [[Mei]] [[1975]] nalika saweg dipun rénovasi, para biarawan biara Santa Katarina mangihaken satunggal ruwangan ing saandhapipun [[kapel]] St. George ingkang ngandhung kathah fragmèn-fragmèn perkamèn. Ing antawisipun fragmèn-fragmèn puniki, tigawelas kaca ''Codex Sinaiticus'' saking kitab [[Prajanjian Lawas]] ingkang ical, dipuntemokaken.
Ing wulan [[Mei]] [[1975]] nalika saweg dipun rénovasi, para biarawan biara Santa Katarina mangihaken satunggal ruwangan ing saandhapipun [[kapel]] St. George ingkang ngandhung kathah fragmèn-fragmèn perkamèn. Ing antawisipun fragmèn-fragmèn puniki, tigawelas kaca ''Codex Sinaiticus'' saking kitab [[Prajanjian Lawas]] ingkang ical, dipuntemokaken.

Révisi kala 5 Fèbruari 2011 14.10

Codex Sinaiticus (dipun simpen ing London, British Library, Add. 43725; Gregory-Aland no. א (Aleph) utawi 01) punika satunggiling naskah manuskrip jangkep Prajanjian Ènggal ingkang asalipun saking abad kaping-4. Naskah puniki dipun serat migunakaken huruf kapital Yunani (uncial). Sasanèsipun kitab Prajanjian Ènggal, naskah puniki ugi ngamot bagéyan ageng Septuaginta. Sesarengan kaliyan Codex Vaticanus, Codex Sinaiticus punika salah satunggil naskah Prajanjian Ènggal paling wigatos lan ugi Septuaginta mawi basa Yunani salebetipun ngrunut sajarah tèkstualipun.[1]

Satunggiling bagéyan Codex Sinaiticus, isi kitab Ester 2:3-8.

Codex Sinaiticus dipunpanggihaken déning Constantin von Tischendorf nalika lelampahanipun ingkang kaping tiga nuju Biara Santa Katarina, ing Gunung Sinai, Mesir, 1859. Lelampahanipun ingkang sepisanan lan kaping kalih, ngasilaken pamanggihan cuwilan-cuwilan naskah saking Prajanjian Lawas, sapérangan ing antawisipun asalipun saking tempat sampah. Tsar Alexander II saking Rusia lajeng mréntah panjenenganipun kanggé pados naskah-naskah sanès, ingkang dipunpitadosi tasih saged dipunpanggihaken ing biara Sinai puniki.

Cariyos kepripun Von Tischendorf manggihaken naskah manuskrip puniki, ingkang ngandhut sebagéyan ageng kitab Prajanjian Lawas lan sedaya kitab Prajanjian Énggal, mèmper kaliyan cariyos satunggiling roman. Von Tischendorf dumugi biara puniki tanggal 31 Januari; nanging panylidhikanipun boten ngasilaken punapa-punapa. Tanggal 4 Februari, panjenenganipun sampun mutusaken kanggé wangsul tanpa pikantuk asil lelampahanpun. "Mila ing dinten punika, nalika saweg mlampah-mlampah kaliyan kepala biara, panjenenganipun nggetuni kagagalanipun. Sasampunipun wangsul saking mlampah-mlampah, Von Tischendorf manggihi sang biarawan malih dhateng kamaripun lan ing mrika sang biarawan nedahaken satunggiling salinan naskah ingkang dipunsebut minangka salinan naskah Septuaginta ingkang dipun gadhahi déning biarawan puniki. Naskah manuskrip puniki dipun bungkus salembar kain lan nalika gulungan dipun bukak, Von Tischendorf ugi kagèt lan rumaos gambira amargi inggih puniki dhokumèn ingkang dipun pados-padosi sauntawis panjenenganipun sampun katelasan pangajeng-ngajeng kanggé manggihaken dhokumèn wau. Tujuanipun inggih punika kanggé njangkepi potongan Septuaginta ingkang panjenengan panggihaken taun 1844 lan ingkang panjenenganipun wedharaken arupi naskah perkamen Yunani awangun codex (buku) ingkang paling tuwa. Nanging boten namung puniku kémawon ingkang panjenenganipun panggihi, panjenenganipun ugi manggihaken setunggal salinan kitab Prajanjian Ènggal Yunani ingkang jangkep, boten kirang setunggal kaca utawi setunggal paragraf kémawon." Mila sasampunipun négosiasi radi dangu, Von Tischendorf pikantuk naskah ingkang berharga sanget puniki lan ngintunaken dhumateng Tsar Alexander II ing Rusia ingkang sanget ngregani. Salajengipun Tsar mréntah kanggé nerbitaken naskah puniki ing wangun faksimile supados seratan kuna puniki saged langsung dipunkatingalaken dhumateng khalayak ingkang langkung ramé.

Sedaya naskah awangun codex puniki kapérang saking 346 1/2 kaca folio, lan dipun serat salebeting sekawan kolom. Saking sedaya folio puniki 199 ngamot tèks kitab Prajanjian Lawas lan 147 1/2 tèks kitab Prajanjian Énggal. Kitab-kitab Prajanjian Énggal dipun susun kados mekaten: sekawan Injil, Serat-serat Rasul Paulus, Para Rasul, Serat-serat Katulik (Catholic Epistles), lan Kitab Wahyu. Éwadéné sapérangan bagéyan saking kitab Purwaning Dumadi lan Wilangan salajengipun dipun panggihaken lan dipun jilid ing buku-buku ingkang sanès, para biarawan lajeng ngintun dhumateng Von Tischendorf. Nanging déning pangurus biara sapuniki Codex puniki dipun anggep dipun dhusta.

Ing wulan Mei 1975 nalika saweg dipun rénovasi, para biarawan biara Santa Katarina mangihaken satunggal ruwangan ing saandhapipun kapel St. George ingkang ngandhung kathah fragmèn-fragmèn perkamèn. Ing antawisipun fragmèn-fragmèn puniki, tigawelas kaca Codex Sinaiticus saking kitab Prajanjian Lawas ingkang ical, dipuntemokaken.

Sajarah awal naskah puniki boten dipun mangertos. Kolofon kitab Ezra lan Ester nedahaken bilih naskah puniki naté wonten ing Caesarea Palaestina nalika abad kaping-6 lan abad kaping-7. Para pakar kagungan spékulasi bilih naskah puniki dipun serat ing Mesir.

Taun 1933, British Library numbas naskah puniki saking pamarétahan komunis Uni Sovyèt kanthi regi £100.000.

Cathetan suku

  1. Metzger, Bruce M.; Ehrman, Bart D. (2005), The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration. New York, Oxford: Oxford University Press, p. 62.

Pirsani ugi

Cithakan:Link FA