Lesung: Béda antara owahan
Kaca énggal: '''Lesung''' yaiku piranti tradisional kanggo ngolah pari utawa gabah supaya dadi beras. Mupangaté piranti punika kanggo misahake kulit gabah (berambut) saka pari, yaitu carane di... |
Pras (parembugan | pasumbang) typo |
||
| Larik 1: | Larik 1: | ||
'''Lesung''' yaiku piranti tradisional kanggo ngolah [[pari]] utawa gabah supaya dadi beras. Mupangaté piranti |
'''Lesung''' yaiku piranti tradisional kanggo ngolah [[pari]] utawa gabah supaya dadi [[beras]]. Mupangaté piranti iku kanggo misahaké kulit gabah (berambut) saka pari, yaiku carané kanthi di tutu utawa dideplok alon2. Gabah kang diolah dilebokaké ing bagéan sing bolong. Lesung biasa didèlèh ing [[pawon]]. Lesung iku sabeneré mung arupa wadhah kang cekung, biasané di gawé saka kayu [[jati]] kang gedhé lan di bolongi bagéan tengah utawa dibuwang bagian tengahé (digrowongi) nganti jero. Pari utawa gabah di tutu (dideplok) nganggo [[alu]], cagak utawa tongkat sing digawé saka kayu, bola-bali lan [[beras]] banjur bisa pisah saka sekam (berambut). Wujud lesung rupa-rupa, saka lonjong, bunder, pesagi uga segi telu. |
||
Lesung bisa uga dianggo nutu (deplok) bumbu pawon kayata [[lombok]], kacang, [[wiji]] [[kopi]], [[gemblong]], [[gendar]], [[gethuk]], lan uga barang-barang kang atos banjur dilembutaké sing cacahé akèh. |
|||
Lesung uga bisa dadi piranti kanggo ngetokaké suara kang énak dirungu yaiku arupa kothèkan. Nalika nutu bebarengan, wong padésan nuthuk aluné nganggo irama lan senggakan kayadéné nabuh tetabuhan dadi banjur ngasilaké swara sing harmoni kanggo nambah semangat nyambutgawé. |
|||
Amarga perkembangan jaman, lesung ing jaman maju wis ora kanggo nutu pari manèh, ananging wis akèh owah-owahan kagunané. Ing jaman maju iki lesung kerep dimupangataké kanggo pajangan ana ing omah utawa diolah dadi bakalan kang luwih mupangati, kayata : digawé papan, [[kusèn]], [[méja]], [[lawang]] utawa [[wayang golèk]]. |
|||
Amarga kayu jati sing tua saiki wis arang ditemoni lan regané larang banget mula ing mata para kolèktor banjur dadi barang kang aji lan antik sing nduwèni [[seni]]. |
|||
[[Kategori:Piranti]] |
|||
Révisi kala 30 Dhésèmber 2010 22.24
Lesung yaiku piranti tradisional kanggo ngolah pari utawa gabah supaya dadi beras. Mupangaté piranti iku kanggo misahaké kulit gabah (berambut) saka pari, yaiku carané kanthi di tutu utawa dideplok alon2. Gabah kang diolah dilebokaké ing bagéan sing bolong. Lesung biasa didèlèh ing pawon. Lesung iku sabeneré mung arupa wadhah kang cekung, biasané di gawé saka kayu jati kang gedhé lan di bolongi bagéan tengah utawa dibuwang bagian tengahé (digrowongi) nganti jero. Pari utawa gabah di tutu (dideplok) nganggo alu, cagak utawa tongkat sing digawé saka kayu, bola-bali lan beras banjur bisa pisah saka sekam (berambut). Wujud lesung rupa-rupa, saka lonjong, bunder, pesagi uga segi telu.
Lesung bisa uga dianggo nutu (deplok) bumbu pawon kayata lombok, kacang, wiji kopi, gemblong, gendar, gethuk, lan uga barang-barang kang atos banjur dilembutaké sing cacahé akèh.
Lesung uga bisa dadi piranti kanggo ngetokaké suara kang énak dirungu yaiku arupa kothèkan. Nalika nutu bebarengan, wong padésan nuthuk aluné nganggo irama lan senggakan kayadéné nabuh tetabuhan dadi banjur ngasilaké swara sing harmoni kanggo nambah semangat nyambutgawé.
Amarga perkembangan jaman, lesung ing jaman maju wis ora kanggo nutu pari manèh, ananging wis akèh owah-owahan kagunané. Ing jaman maju iki lesung kerep dimupangataké kanggo pajangan ana ing omah utawa diolah dadi bakalan kang luwih mupangati, kayata : digawé papan, kusèn, méja, lawang utawa wayang golèk.
Amarga kayu jati sing tua saiki wis arang ditemoni lan regané larang banget mula ing mata para kolèktor banjur dadi barang kang aji lan antik sing nduwèni seni.