Perang Jawa (1741–1743): Béda antara owahan
c +wkf |
c nambah Kategori:Perang nglibataké Walanda (HotCat) |
||
| Larik 133: | Larik 133: | ||
{{sajarah-stub}}--> |
{{sajarah-stub}}--> |
||
[[Kategori:Perang nglibataké Walanda]] |
|||
Révisi kala 22 Oktober 2020 14.33
| Perang Jawa | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Péranganing Pralawanan déning pamaréntah kolonial Nèderlan | |||||||
| |||||||
| Péhak kang perang | |||||||
| Gegabung wadya Tionghoa lan Jawa | Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) | ||||||
| Pangarep | |||||||
|
Singseh # Khe Pandjang Pakubuwana II (1741) Notokusumo # |
Bartholomeus Visscher Hugo Verijsel Cakraningrat IV Pakubuwana II (1742–1743) | ||||||
| Kakuwatan | |||||||
| 23.500 (pucuk) | 3.400 (pucuk) | ||||||
Perang Jawa (uga sok diarani Perang Tionghoa) saka taun 1741 hingga 1743 ya iku konflik sanjata antara gabungan tenthara Tionghoa ngelawan Jawa ngelawan pamarintah kolonial Walanda kang kadadéan ing Jawa Tengah lan Jawa Wétan. Walanda kasil menang perang, kang ngakibatke kurban déning Kasultanan Mataram lan kanthi ora langsung perang ngarah marang madegé Kasunanan Surakarta lan Kasultanan Ngayogyakarta.
Sabanjuré wadyabala Walanda matèni 10.000 wong Tionghoa ing Batavia (kang saiki misuwur déning jeneng Jakarta), kaanan paperangan kang kapimpin déning panjenengané Khe Pandjang bisa nyelametake para prajurit lan ijrah ing kutha Semarang. Gègèr paperangan kang dipengitake bakal kadadéan perang kang gedhé, déning militèr Vereenigde Oostindische Compagnie Bartholomeus Visscher ora digabres minangka naséhat kang mlebu lan uga ora sikap nyiapake bala bebantu. Perang kang njalari Sunan Mataram Pakubuwana II milih kanggo dukung wong Tionghoa sawentara memba-memba mbantu wong Walanda.
Kurban kapisanan tiniba ing tanggal 1 Fèbruari 1741 ing Pati, pambrontakan nyebar ing sakiteré tlatah Jawa Tengah. Wong pribumi Jawa uga mbantu wong Tionghoa sawentara memba-memba perang ngelawan wong Walanda lan dikira para pajuang dijurung wong Jawa. Tipu-tipu uga kanthi gamblang lan wadya wadya Tionghoa maju nyedaki sakiteré kutha Semarang. Sabanjuré ngerebut Rembang, Tanjung, lan Jepara, wadya gabungan ngepung Semarang ing wulan Juni 1741. Visscher banjur mrintahake kanggo ngalahake sakabehane wong Tionghoa ing Jawa. Pangeran Cakraningrat IV saka Madura nawakake mbantai sakabehane wong Tionghoa kang ditemoni lan ngelerem amberontakan ing Jawa Wétan