Pisuhan: Béda antara owahan

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Konten dihapus Konten ditambahkan
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
éjaan, replaced: antara liya → antarané, kewan → kéwan, umumé → lumrahé
Larik 1: Larik 1:
'''Pisuhan''' iku [[tembung]] utawa [[ukara]] sing umumé kagunakaké kanggo ngècè utawa ngina [[wong]] liya. Tembung lan ukara pisuhan iku béda-béda ing antarané basa siji lan basa liyané.
'''Pisuhan''' iku [[tembung]] utawa [[ukara]] sing lumrahé kagunakaké kanggo ngècè utawa ngina [[wong]] liya. Tembung lan ukara pisuhan iku béda-béda ing antarané basa siji lan basa liyané.


==Tembung lan pisuhan basa Jawa==
==Tembung lan pisuhan basa Jawa==
Ing [[basa Jawa]], tembung lan ukara sing kerep kagunakaké kanggo pisuhan antara liya pérangan awak sing wadi, [[sato kewan|kéwan]], bangsa alus (sétan utawa jim), kahanan sing èlèk lan liya-liyané.
Ing [[basa Jawa]], tembung lan ukara sing kerep kagunakaké kanggo pisuhan antarané pérangan awak sing wadi, [[sato kéwan|kéwan]], bangsa alus (sétan utawa jim), kahanan sing èlèk lan liya-liyané.


Ing [[sastra Jawa]], tembung lan ukara pisuhan arang dianggo amarga dianggep ora sopan lan ora trap marang kabudayané wong Jawa. Apa manèh akèh sastra Jawa sing thukul saka njero [[kraton]]. Nanging ana uga sastra Jawa sing migunakaké pisuhan, upamané [[Serat Gatholoco]].
Ing [[sastra Jawa]], tembung lan ukara pisuhan arang dianggo amarga dianggep ora sopan lan ora trap marang kabudayané wong Jawa. Apa manèh akèh sastra Jawa sing thukul saka njero [[kraton]]. Nanging ana uga sastra Jawa sing migunakaké pisuhan, upamané [[Serat Gatholoco]].
Larik 10: Larik 10:
* [[Penacat]]
* [[Penacat]]


[[Kategori:Basa]]
{{Stub}}



[[kategori:basa]]
{{Stub}}

Révisi kala 27 Juli 2017 13.03

Pisuhan iku tembung utawa ukara sing lumrahé kagunakaké kanggo ngècè utawa ngina wong liya. Tembung lan ukara pisuhan iku béda-béda ing antarané basa siji lan basa liyané.

Tembung lan pisuhan basa Jawa

Ing basa Jawa, tembung lan ukara sing kerep kagunakaké kanggo pisuhan antarané pérangan awak sing wadi, kéwan, bangsa alus (sétan utawa jim), kahanan sing èlèk lan liya-liyané.

Ing sastra Jawa, tembung lan ukara pisuhan arang dianggo amarga dianggep ora sopan lan ora trap marang kabudayané wong Jawa. Apa manèh akèh sastra Jawa sing thukul saka njero kraton. Nanging ana uga sastra Jawa sing migunakaké pisuhan, upamané Serat Gatholoco.

Pirsanana uga