Laila lan Majnun: Béda antara owahan

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Luru sajarah
← Besutan sadurungéBesutan sawisé →
Konten dihapus Konten ditambahkan
VisualTèks wiki
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
Bot
352.737 suntingan
c →‎Sejarah lan Prabawa: pengaruh, pangaruh -> prabawa using AWB
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
Bot
352.737 suntingan
éjaan, replaced: Sejarah → Sajarah, puisi → gurit (5), kuno → kuna, kadadean → kadadéan, disebut → ingaran, dikenal → misuwur (2)
Larik 3: Larik 3:
iku carita asmara. Carita iki digawé déning pujangga Pèrsi [[Nizami Ganjavi]] lan carita sastra sing kaping telu saka limang carita,''[[Khamsa saka Nizami|Khamsa]]''.
iku carita asmara. Carita iki digawé déning pujangga Pèrsi [[Nizami Ganjavi]] lan carita sastra sing kaping telu saka limang carita,''[[Khamsa saka Nizami|Khamsa]]''.


Qays (Majnun) disebut majnun amarga rasa tresna marang Laila ing sekolahané bapaké Laili, nanging ora direstoni déning bapaké Laili. Majnun banjur saya seneng marang Laili lan dheweké ndelengi kanthi permatéi tingkah polahé Laili, mula iku banjur diceluk (مجنون, "edan").
Qays (Majnun) ingaran majnun amarga rasa tresna marang Laila ing sekolahané bapaké Laili, nanging ora direstoni déning bapaké Laili. Majnun banjur saya seneng marang Laili lan dheweké ndelengi kanthi permatéi tingkah polahé Laili, mula iku banjur diceluk (مجنون, "edan").


Karya sing digawé déning Nizami iki akèh niru saka carita asliné saka arab, kalebu Amir Khusrow Dehlavi ya iku Majnun wa Leyli (rampung taun 1299), lan versi Jami, rampung taun 1484, akehé 3.860 bait. Crita liya sing niru saka carita asliné saka [[Arab]] lan misuwur ya iku Maktabi Syirazi lan Hatefi (ninggal taun 1520), sing misuwur ing [[Turki]] lan [[India]].<ref name=Iranica>{{cite encyclopedia |last= Seyed-Gohrab |first= A. A. |title= LEYLI O MAJNUN |encyclopedia= [[Encyclopædia Iranica]] |url= http://www.iranicaonline.org/articles/leyli-o-majnun-narrative-poem |accessdate= July 7, 2012 |date= July 15, 2012}}</ref>
Karya sing digawé déning Nizami iki akèh niru saka carita asliné saka arab, kalebu Amir Khusrow Dehlavi ya iku Majnun wa Leyli (rampung taun 1299), lan versi Jami, rampung taun 1484, akehé 3.860 bait. Crita liya sing niru saka carita asliné saka [[Arab]] lan misuwur ya iku Maktabi Syirazi lan Hatefi (ninggal taun 1520), sing misuwur ing [[Turki]] lan [[India]].<ref name=Iranica>{{cite encyclopedia |last= Seyed-Gohrab |first= A. A. |title= LEYLI O MAJNUN |encyclopedia= [[Encyclopædia Iranica]] |url= http://www.iranicaonline.org/articles/leyli-o-majnun-narrative-poem |accessdate= July 7, 2012 |date= July 15, 2012}}</ref>


== Carita ==
== Carita ==
Majnun tresna marang Layla binti Mahdi bin Sa'ad (luwih dikenal déning sebutan Layla Aamiriya) saka suku sing padha. Dheweké banjur nulis puisi-puisi katresnan marang Layla. Saking kerepé nulis puisi lan ngoyak-oyak Layla, mula dheweké banjur di undang Majnun (gendheng). Nalika dheweké arep nglamar Laila, bapaké Laila ora setuju amarga Laila wis dijodohaké marang wong liya.
Majnun tresna marang Layla binti Mahdi bin Sa'ad (luwih misuwur déning sebutan Layla Aamiriya) saka suku sing padha. Dheweké banjur nulis gurit-gurit katresnan marang Layla. Saking kerepé nulis gurit lan ngoyak-oyak Layla, mula dheweké banjur di undang Majnun (gendheng). Nalika dheweké arep nglamar Laila, bapaké Laila ora setuju amarga Laila wis dijodohaké marang wong liya.
Nalika Majnun krungu kabar yèn Laila arep rabi, dhèwèké lunga saka kamp suku lan urip ing padang pasir.Kaluwargané wis ora kuwawa ngarep-arep dheweké mulih omah, mula saben dina dheweké dikirimi panganan. Saben dina dheweké maca lan nulis puisi nganggo tongkaté.
Nalika Majnun krungu kabar yèn Laila arep rabi, dhèwèké lunga saka kamp suku lan urip ing padang pasir.Kaluwargané wis ora kuwawa ngarep-arep dheweké mulih omah, mula saben dina dheweké dikirimi panganan. Saben dina dheweké maca lan nulis gurit nganggo tongkaté.
Layla wektu iku wis ngalih menyang [[Irak]], dheweké lara banjur mati amarga lara ati amarga kelangan demenane. Majnun ditemokake mati ing padang pasir taun 688 AD. Dheweké wis nulis telung bait puisi ing dhuwur watu. Akèh prastawa sing kadadean nalika dhèwèké mati lan gendheng. Akèh puisine dhèwèké sing wis disusun dadi siji.
Layla wektu iku wis ngalih menyang [[Irak]], dheweké lara banjur mati amarga lara ati amarga kelangan demenane. Majnun ditemokake mati ing padang pasir taun 688 AD. Dheweké wis nulis telung bait gurit ing dhuwur watu. Akèh prastawa sing kadadéan nalika dhèwèké mati lan gendheng. Akèh puisine dhèwèké sing wis disusun dadi siji.


== Sejarah lan Prabawa ==
== Sajarah lan Prabawa ==
=== Literatur saka Pèrsi ===
=== Literatur saka Pèrsi ===
Saka legendha Iran, kisah Laila Majnun dikenal kanthi basa Pèrsi awit wektu Rudaki lan Baba Taher.
Saka legendha Iran, kisah Laila Majnun misuwur kanthi basa Pèrsi awit wektu Rudaki lan Baba Taher.


== Cathetan suku ==
== Cathetan suku ==
Larik 26: Larik 26:
[[Kategori:Kebudayaan Arab]]
[[Kategori:Kebudayaan Arab]]
[[Kategori:Kesusasteraan Arab]]
[[Kategori:Kesusasteraan Arab]]
[[Kategori:Legenda kuno]]
[[Kategori:Legenda kuna]]

Révisi kala 25 Juli 2017 14.58

Miniatur Laila Majnun gawéané Nizami

Laila lan Majnun ( لیلی و مجنون Leyli wa Majnun, "Laila lan Majnun") iku carita asmara. Carita iki digawé déning pujangga Pèrsi Nizami Ganjavi lan carita sastra sing kaping telu saka limang carita,Khamsa.

Qays (Majnun) ingaran majnun amarga rasa tresna marang Laila ing sekolahané bapaké Laili, nanging ora direstoni déning bapaké Laili. Majnun banjur saya seneng marang Laili lan dheweké ndelengi kanthi permatéi tingkah polahé Laili, mula iku banjur diceluk (مجنون, "edan").

Karya sing digawé déning Nizami iki akèh niru saka carita asliné saka arab, kalebu Amir Khusrow Dehlavi ya iku Majnun wa Leyli (rampung taun 1299), lan versi Jami, rampung taun 1484, akehé 3.860 bait. Crita liya sing niru saka carita asliné saka Arab lan misuwur ya iku Maktabi Syirazi lan Hatefi (ninggal taun 1520), sing misuwur ing Turki lan India.[1]

Carita

Majnun tresna marang Layla binti Mahdi bin Sa'ad (luwih misuwur déning sebutan Layla Aamiriya) saka suku sing padha. Dheweké banjur nulis gurit-gurit katresnan marang Layla. Saking kerepé nulis gurit lan ngoyak-oyak Layla, mula dheweké banjur di undang Majnun (gendheng). Nalika dheweké arep nglamar Laila, bapaké Laila ora setuju amarga Laila wis dijodohaké marang wong liya. Nalika Majnun krungu kabar yèn Laila arep rabi, dhèwèké lunga saka kamp suku lan urip ing padang pasir.Kaluwargané wis ora kuwawa ngarep-arep dheweké mulih omah, mula saben dina dheweké dikirimi panganan. Saben dina dheweké maca lan nulis gurit nganggo tongkaté. Layla wektu iku wis ngalih menyang Irak, dheweké lara banjur mati amarga lara ati amarga kelangan demenane. Majnun ditemokake mati ing padang pasir taun 688 AD. Dheweké wis nulis telung bait gurit ing dhuwur watu. Akèh prastawa sing kadadéan nalika dhèwèké mati lan gendheng. Akèh puisine dhèwèké sing wis disusun dadi siji.

Sajarah lan Prabawa

Literatur saka Pèrsi

Saka legendha Iran, kisah Laila Majnun misuwur kanthi basa Pèrsi awit wektu Rudaki lan Baba Taher.

Cathetan suku

  1. ↑ Seyed-Gohrab, A. A. (July 15, 2012). "LEYLI O MAJNUN". Encyclopædia Iranica. Dibukak ing July 7, 2012.

Rujukan

Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Laila_lan_Majnun&oldid=1194192"